با هفته منابع طبیعی و روز درختکاری در تقویم ایران تقریبا همه آشنایی دارند، از مراسم های نمادین این روز می توان به کاشت و غرس درختان توسط مسئولان و اخیرا تعدادی از سازمان های مردم نهاد دوست دار طبیعت و یا توزیع محدود نهال بین شهروندان اشاره کرد،اما نمود این اقدام تا کنون موثر نبوده است و منجر به ایجاد یک جنبش فراگیر و تغییر عمده در تراکم درختان نشده است.

شکی نیست کمبود منابع مالی و امکانات دولتی و شهرداری ها در اکثر مناطق ایران سبب شده لکه های سبز شهری و منابع طبیعی کم و تنک باشند و پراکنش مناسب و کافی نداشته باشند، که می طلبد چاره اندیشی شود.

مثلا در استان خوزستان به دلیل شرایط ویژه اقلیمی مانند گرمای هوا و کمبود بارش های سالانه و سال های اخیر آلودگی هوا نیاز است توجه ویژه ای به کاشت درختان شود.کمربند سبز شهر اهواز سال ها است که تکمیل نشده است و کانون های تولید ریزگردها آنگونه که باید سبز و احیا نشده اند.

به نظر می رسد در برنامه ریزی های شهری و برون شهری باید تجدید نظر شود و از ظرفیت های بزرگ مردم بهره برده شود، شوربختانه در دین مبین اسلام و فرهنگ ایرانی آنچنان به کاشت اشجار توجه شده است که تقریبا اکثر مردم ایران عاشق این عمل و فرهنگ زیبا هستند،اما از جانب مسئولان توجه ویژه ای به این ظرفیت بزرگ مردمی نشده است.

پیشنهاد شفاف این نگارش به بهانه هفته و روز درختکاری این است که برنامه و جنبشی با نام درخت من با محوریت مردم توسط بخش های برنامه ریز شهری و منابع طبیعی طرح ریزی شود.بدین گونه که طرح و برنامه هایی دقیق اجرا و ایجاد زیر ساخت های اولیه توسط دستگاههایی مانند شهرداری ها و منابع طبیعی و دیگر دستگاه های اجرایی ایجاد شود و انتخاب و تهیه و کاشت و نگهداری گونه های گیاهی به مردم واگذار شود.

مثلا در منطقه ای از شهر پارک محله ای ایجاد شود اما طی یک برنامه ی محله محور تهیه گونه و کاشت و نگهداری درختان به مردم محله واگذار شود و طرح درخت من اجرایی شود، مثلا یک خانواده به نام فرزندان خود درختی هایی را کاشت می کنند و نگهداری آن را به عهده می گیرند و درخت را به نام فرزند خود نامگداری می کنند و رشد و نمو درخت را رویت می کنند و لذت بصری می برند و به نوعی به پارک و محله حس تعلق خاطر پیدا می کنند و ضمن ایجاد فضای سبز باری از دوش شهرداری برداشته می شود، شما فرض کنید در محله های شهر اهواز هر ماه هزار درخت کاشته شود، بعد برآورد نمایید بعد از گذشت چند ماه و چند سال این ارقام چقدر خواهد شد.

در طرح کمربند سبز اهواز هم می توان چنین طرحی را برنامه ریزی کرد و از مردم کمک گرفت، همچنین طرح هایی توسط اداره کل راه و شهرسازی در حاشیه شهر های جدید و مسکن های مهر و راه های درون استانی و طرح های صنعتی نفت و گاز در استان خوزستان قابلیت اجرا دارند.

جهت انجام چنین طرح هایی با محوریت مردم که با کمترین هزینه ها قابلیت اجرا دارند نیاز است مدیران خلاق دست به کار شوند و برنامه ریزی دقیق نمایند، البته این برنامه ریزی پیچیده است و باید کارشناسان مختلف از حوزه فرهنگ و هنر تا کشاورزی و عمران و .... در آن دخیل باشند،تجربه در کشور ایران عزیز نشان داده هر کجا از مردم مدد جسته ایم، پیروز میدان شده ایم.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه