دیگر بر هیچکس پوشیده نیست که کارکنان آبفا(اهواز، خوزستان و روستایی) از نظر روحی و معیشت شرایط بسیار سختی را می‌گذرانند. آنها بارها تجمع و اعتراض کرده اند. فریاد زده اند. اما صدای‌ اعتراض‌شان شنیده نشد. اعتراضی با دو یا سه خواسته مشخص، که مهمترین این خواسته ها، نان است، نان شب.

اعتراضات کارکنان آبفا(اهواز، خوزستان و روستایی) قلب هر آدمی را چنان می فشارد که اگر ذره ای وجدان در دل کسی باشد، نمی تواند صدای مظلومیت و رنج آنان را فریاد نکند.

در این میان بی توجهی مسئولین مربوطه به این مطالبات دود از سر آدم بلند می کند و مثل یک سوهان، روح و جان کارکنان را می خراشد.

گویا مدیران شرکت آبفا خوزستان عزم و اراده ای برای رفع مشکلات معیشتی کارکنان، پرداخت حقوق های عقب افتاده و همچنین بیمه ای که ماه هاست پرداخت نشده، ندارند.

کارکنانی که حقوق معوق دارند باید چه کار کنند؟ مگر نه اینکه قرار بود در شرایط کرونا حمایت لازم از وضعیت کارگران و کارمندان صورت گیرد؟ مگر پیامبر(ص) نفرمودند: مزد کارگر را قبل از خشک شدن عرقش بپردازید؟

سوال مهمتر اینکه چرا کار باید به اینجا برسد که کارکنان آبفا باید به چنین رنجی در معاش و زندگی شخصی خود دچار شوند که راهی جز تجمع و اعتراض در مقابل استانداری یا شرکت های آب‌وفاضلاب اهواز و خوزستان، نیابند؟ مسببین پاسخ دهند.

در پایان از استاندار محترم، مجمع نمایندگان استان و مدیران ارشد آب‌وفاضلاب خوزستان انتظار می رود، همت خود را برای پرداخت حقوق کارگران و کارمندان این شرکت به کار گیرند، چرا که مشکلات معیشتی و شرمندگی در برابر همسر و فرزند، چاره‌ای جز تجمع و اعتراض برای کارکنان باقی نگذاشته است.

برچسب ها: شوشان ، مجتبی داراب پور ، کارکنان آبفا ، رنج کارکنان ، کارکنان آبفا ، اهواز ، خوزستان ، روستایی ، اعتراض ، نان شب ، اعتراضات ، مسئولین ، مطالبات ، سوهان ، روح ، جان ، کارگران ، کارمندان ، استانداری ، آب‌وفاضلاب اهواز ، خوزستان ، استاندار ، مجمع نمایندگان استان ، مدیران ارشد ، آب‌وفاضلاب ، خوزستان ،

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه