با فرض پذیرش همهٔ ادعایی که در مورد شیطنت رو س ها می کنند. نباید خیانت غیر قابل جبران غربی ها (ایالات متحده و سه کشور ارو پایی) در افکار عمومی تحت الشعاع این شیطنت ها قرار بگیرد.

در چهارچوب اصل نه شرقی نه غربی، روسیه عضوی از همان دنیایی است که شما مدام سنگش را به سینه می زنید،

روسیه در دو حوزهٔ ژئو پلیتیک قفقاز و آسیای میانه با ما منافع مشترک داشته این دو حوزهٔ بسیار مهم تمام مزیت های ایران در عرصه های اقتصادی، فرهنگی، نظامی، امنیتی و... را در بر می گیرد، مو ضوع پیشنهادی گاز از سوی ایران، موضوع سوریه، تجارت و بازرگانی عرصهٔ بین المللی و..... همکاری و تعامل دو جانبه با رعایت منافع دو کشور را اجتناب ناپذیر میکند.

در حالی بعضی دوستان سنگ دنیا (به معنای ایالات متحده و سه کشور اروپایی) را به سینه میزنند که این کشورها از حیث ژئوپلیتیک (حتی ژئو استراتژیک) در شش حوزهٔ هارتلندی جهان با محوریت ایران، هیچ قرابتی با ایران ندارند،

اگر حضور متجاوزانهٔ آنها در عراق، افغانستان، سوریه و.... برخورداری از ده ها پایگاه نظامی در منطقه را بخواهیم از سر ذِلّت، قرابت تلقی کنیم قبول آن فاجعه بار است.

اینکه انتظار داشته باشیم روسیه منافع خودش را به منافع ما ترجیح دهد انتظار به جایی نیست، تعریف همکاری راهبردی با چین و روسیه به معنای نادیده گرفتن تعامل با دنیا نیست، ملاک روابط، حفظ منافع ملی بر اساس اصل نه شرقی نه غربی است، در عین حال به چند نکتهٔ مهم توجه نشد.

1- انکار نمی شود کرد که روسیه در سه حوزهٔ ژئوپلیتیک با ایران منافع مشترک دارد، بی توجهی به این موقعیت در تبیین همکاری راهبردی برای ایران خسارت بار است.

2- انکار نمی شود کرد که نه روسیه در موقعییت اتحاد جماهیر شوروی است و نه ایران در موقعیت قاجار و پهلوی بنابر این در عین حالی که نباید از تهدید بالقوهٔ هر کشور بیگانه ای علیه منافع ملی وامنیت خود غفلت کنیم بزرگ نمایی روسیه و چین به عنوان تهدید اصلی آدرس غلط دادن است. ضمناً به همکاری استراتژیک ایران و روسیه در جنگ سوریه که مانع شد طرح بسیار خطرناک اجرای ترتیبات امنیتی منطقه مطابق منافع رژیم صهونیستی و ایالات متحده بوسیلهٔ داعش اجرایی شود اشاره نکردید.

3- انکار نمی شود کرد ایالات متحده به دلایل متعدد، تهدید بالفعل جمهوری اسلامی است، بدیهی است با رعایت اصل بازدارندگی، روابط با غرب مبتنی بر سه اصل عزت، مصلحت، حکمت و در چهار چوب سیاست های کلی منعی ندارد در عین حال نمیشود انکار کرد علاوه بر وجه مشترکات فراوان، از حیث جایگاه (جغرافیا) و خاستگاه (شرقی بودن) نیز ایران با روسیه و چین مشترک بوده این ویژگی برای منافع هر سه کشور مزیت محسوب میشود در حالی که ما با غرب (اروپا و آمریکا) از این بعدُ هیچ وجه مشترکی نداریم.

نکتهٔ مهم بی توجهی به حفظ تعادل در سیاست خارجی در متن ارسالی نیست بلکه اتفاقاً نگرانی از بزرگ نمایی و حیاتی کردن و شرطی کردن مردم در روابط با غرب است.

نکتهٔ مهم دیگر اینکه پدیدهٔ ژئو پلیتیک در ذات خود فرصت ساز و تهدید زا است، چرا ما نباید بتوانیم تهدید ژئو پلیتیک روسیه را به فرصت تبدیل کنیم؟ این هٔنر هر نظام مقتدر مثل ایران انقلابی است.

جنابعالی و هم فکران تان دائماً القاء می کنید مسؤلین نظام گذشته آن همه خیانت غربی را فراموش کرده حال فعلی آنها را ملاک قرار دهد!

اولاً چرا معیار حال فعلی، برای تعامل با غرب خوب باشد برای آفریقا، آمریکای لاتین، کشورهای همسایه، چین، کشورهای اسلامی و روسیه بد؟

ثانیاً نظام چقدر وتا کی با غربی ها با معیار حال فعلی باید هزینه کند تا آنها سر عقل بیایند؟

همین حال فعلی که بنده و جنابعالی وتیم مستقر در وین در آن قرار داریم، غربی ها با یک دست گُل نشان می دهند و با یک دست شمشیر تهدید می کشند.

بزرگ نمایی روابط با غرب و تخریب روابط با شرق در افکار عمومی یعنی عدول از سیاست های ابلاغی کلی نظام و تضعیف منافع ملی.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه