- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۱۳ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۴:۳۹
پیامبر اکرم (ص):مسافرت كنيد تا تندرست مانيد و روزى داده شويد .
امام حسین(ع): از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است...
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - زمان بابادی شوراب:
بسمه تعالی
مدتی در ادارات رسم شده بود که افطاری می دادند و هر مدیری که افطاری لاکچری تری می داد، مدعوین از ایشان بیشتر به خوبی یاد می کردند و بیشتر تعریف می کردند، یعنی کسی که مال تحت مسئولیت خود را به این طریق به مردم می داد، متدین تر بود/!//.
در یکی از این افطاری ها که خیلی لاکچری بود و غذا و مخلفات بسیار و بصورت سلف سرویس تهیه شده بود، من هم شرکت داشتم، من چاق بودم و در خوردن اتکاء به نفس بسیاری خوبی. داشتم، اتفاقی حاج آقای لاغر و بلند باریکی که باهم کمی شوخی داشتم دعوت شذه بود. ، درست آمد روبرویم نشست.
پیش خودم گفتم، بگذار کمی باهاش شوخی کنم. (بعضی وقت ها در سخنرانی هایش تکیه های بامزه می پراند)
پس از احوال پرسی و خوش و بش، بهش گفتم حاج آقا امکانش هست ،
در خوردن افطاری با هم مسابقه بدهیم؟
خندید گفت عزیز دل برادر روایت است طعام را باید آهسته و خوب جوید، بعد خورد، ولی در میزانش قبول!
من‌خودم را برنده این مسابقه می دیدم و تند تند دو پرس غذا خوردم و ازش جلو زدم و او داشت می خورد، رسید دو پرس بعد سه پرس بعد چهار تا پنج پرس پیش رفت و بعد رفت سراغ زولبیا بامیه و سالاد و...
در پایان خوردنش دندان ها خلا کرد و گفت ببین تو یک شب به مال مفت رسیدی می خوری، من یک عمر دارم مال مفت میخورم، چطور می خواهی با من مسابقه بدی؟
واقعیت:
داشتم از کشور و اتمام منابع خدادادی آن ناامید می شدم، گفتم دولت روحانی هر چیزی در این سرزمین وجود داشت را تمام کرد و ما امروز یک ایران لخت و پَتی داریم، بخصوص قرارداد با چین بزرگ که بحثش در آمد که ناامیدِ ناامید شده بودم
و شب و روز قصه ام آینده مملکت بود و فرزندان این مملکت که در آینده چطور بدون هیچ چیزی چگونه می توانند زندگی کنند؟
تا اینکه دیدیم نزدیک ششصد نفر برای ریاست جمهوری کشورمان نامزد شدند، *جالب اینکه در میان بیشتر این ها که در راس مملکت بوده و شرکت کرده بودند، خود یا برادر یا خواهر و یا داماد یا دختر برادر! و...شان دزد، اختلاس گر و جاسوس وجود داشت و مطمئن هستم که فک و‌فامیل آنها بدون حمایت این آقایان امکان این همه خلاف و وطن فروشی را نداشتند.
مثلا کسی که معاون اول رییس جمهور بود در راس قوه مجریه و برادرش بزرگترین اختلاسگر ( ابر اختلاسگر)و ساعت چند صد میلیونی به دست، برای توجیه کم کاری و پوشش خلاف های خود و دوستانش بیان می کند که من اجازه عوض کردن منشی خودم را هم ندارم، بعد آمده و می خواهد رییس جمهور شود، آخر تو با چه رویی آمدی ثبت نام کردی؟شما و دوستانت مردم را چی فرض کردید؟که اینگونه گله وار برای غارت منابع این کشور ثبت نام کرده اید؟
نکته آخر:
معلوم است هنوز منابع معدنی، طبیعی و خدادادی این مملکت تمام نشده که اینقدر آدم برای خلیفه الله شدن مردم صف کشیدند تا به بیت المال دست درازی بهتر و بیشتر داشته باشند و فردا با ریختن یک اشک نمایشی جلوی دوربین ها شفاعت بگیرند.
بی خبری بهشت است خدایا این نعمت را هم از ما گرفتی ، شکرت
