شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت :
انتخاب علیرضا عالیپور توسط شورای ششم شهر اهواز بعنوان سرپرست شهرداری، در واقع دارای دو پیام روشن و مشخص بود.
نخست آنکه این گزینه معتمد و شریک سیاسی فراکسیون اکثریت بود که با اعتماد کامل از وی می توانستند دوره ی گذار را براحتی پشت سر بگذارند و دوم، مسأله ی تخصص و تجربه ی کافی علیرضا عالیپور بعنوان مسوولی که از درون سازمان جوشید و کفایت لازم برای در دست گرفتن سکان مدیریت شهری در این فاصله زمانی را دارا بود.
به هرحال، انتظار می رفت با توجه به این دو آیتم قوی و هماهنگی های موثر فیمابین، که در تاریخ سرپرستی شهرداری بی نظیر بود، شورای ششم شهر اهواز بعد از اتمام همه ی برآورده ها و سبک و سنگین کردن همه گزینه ها، مجددا، علیرضا عالیپور را بعنوان شهردار خود برگزیند ولی برخلاف تصور همگان و براساس پیش فرض های توسعه محور، آنها به گزینه ای غیربومی بنام رضا امینی باغ بهادارنی رسیدند که سابقه ی کار در شهرداری اصفهان را داشت که در نتیجه، اخیرا، خبری از سوی فرماندار اهواز شنیدیم که هیأت تطبیق مصوبات شهرستان، با انتخاب رضا امینی باغ بهادارنی موافقت نکرد و مصوبه ی شورای شهر اهواز در خصوص انتخاب شهردار منتخب را تائید نکرد و به نظر می رسد که بار دیگر انتخاب شهردار بعدی در دستور کار شورای شهر قرار گیرد.
اما، قبل از شروع این مرحله، بهتر است یک مسأله روشن شود و شورای شهر اهواز دلایل عبور خود از آقای علیرضا عالیپور، با آن همه تجربه و پیوندهای سیاسی و اجرایی محکم که با خودشان داشتند را برای افکار عمومی توضیح دهند و صریح و شفاف بگویند که برتری و ارجحیت رضا امینی باغ بهادارنی نسبت به وی چه بوده است.
الغرض، نگارنده همواره از اهمیت کار شورایی و قرابت آنها با افکار عمومی در نوشتار خود بهره گرفته و توصیه می نمایم که بار دیگر شورای ششم شهر اهواز، با یک نگاه زادبوم گرایانه به سرمایه های مدیریتی شهرداری کلانشهر نگاه خوشبینانه تری را مبذول فرمایند.