- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - دکتر حسن دادخواه:
پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ جوانان پاکباز انقلابی که خونِ گرم خدمت به مردم و کشور در رگ هایشان می جوشید، به نظام اداری و کرخت باقیمانده از نظام سلطنت و به زعم خودشان، وجود مدیران طاغوتی، در دستگاه های اجرایی اعتراض می کردند و خواهان تحول و پاکسازی نظام اداری و چابک شدن آن می شدند.
از رهگذر همین درخواست ها بود که در کنار نهادها و وزارتخانه های سنتی، نهادهای انقلابی مانند سپاه پاسداران، جهادسازندگی، بنیادمسکن، بنیاد مستضعفان و.....راه اندازی گردید.
به تدریج و بدون ایجاد تحول در نظام اداری، کارمندان و مدیران دوره رژیم سلطنت، بازنشسته شدند و کارمندان و کارگزاران جدید و پس از طی فرآیند های گزینش و پذیرش به استخدام دستگاه های اجرایی درآمدند و اینگونه بود که نسلی با تجربه رفتند و نسلی بی تجربه ولی به زعم خودشان، با انگیزه و عاشق به خدمت، جای آنان نشستند و اکنون و پس از گذشت سه دهه از استخدام آنان، ایشان نیز جای خود را به کارمندان و مدیران جدید می دهند.
اینگه در سه دهه گذشته آیا نظام اداری در ایران همراه با ازدیاد جمعیت و پیچیده و مدرن شدن ارتباطات و فرآیندها توانسته است به چابکی و خود انگیختگی و کارآمدی و سلامت اداری برسد یا نه، و اینکه آیا به رغم ادعاها، نسل انقلابی توانست الگوی مطلوبی از گردش کار و کارآمدی به نمایش بگذارد، جای بررسی دارد.
ناگفته نماند که مشکلات معیشتی و پیچیده شدن اداره جامعه و کهنه و مزمن شدن کاستی ها و نادرست بودن سیاست های کلان و نبودن اعتبارات کافی، چه بسا هر کدام به اندازه ای در درماندگی و شلختگی نظام آداری و بی انگیزه شدن کارمندان و مدیران نقش موثر داشته باشد.
با این وجود نمی توان وجود اثربخش مدیران عاشق خدمت و کارمندان کاردان و با اخلاق را در سلسله مدیریت دستگاه های اجرایی نادیده گرفت.
از دو سال پیش به این سو و با بالا گرفتن پاره ای نارضایتی های معیشتی و رفاهی از سوی مردم، بطور جسته و گریخته و از زبان مقامات دستگاه های نظارتی و قضایی حتا مسئولان رده های پایین نهادهای نظامی و انقلابی، درخواست عمومی و رسانه ای مبنی بر محاکمه مدیران و مسئولان که به زعم آنان با ترک فعل، مسببان نارضایتی ها هستند، مطرح می شود، این در حالی است که در ساختار و آیین نامه های داخلی دستگاه های اجرایی، دوایر انتظامی و رسیدگی به تخلفات برای ارباب جمعی و کارگزاران پیش بینی شده است و افزون بر این، تشکیلاتی مانند دیوان عدالت اداری و دیوان محاسبات و بازرسی کل کشور که زیر نطر قوای مقننه و قضاییه قرار دارند، وظیفه نظارت و رسیدگی به تخلفات مدیران اجرایی را انجام می دهند.
گاهی احساس می شود که با رفت و آمد دولت ها و تغییر فضای سیاسی و فرهنگی جامعه، هواداران و وابستگان به دولت ها به بهانه ناکارآمدی مدیران در دولت گذشته، در واقع راهی و جایی برای خویش در سطوح مدیریت ها دست و پا می کنند.
گاهی احساس می شود که رقابت های سیاسی و با هدف منکوب کردن و خارج کردن رقیب از چرخه قدرت، هدف اصلی دعواها و ستیزهای اجرایی است و انگیزه ای برای خدمت به کشور و مردم وجود ندارد.
به هر حال دیدن و شنیدن برخی اخبار و متن سخنرانی ها و خطبه ها برای میانسالان امروز و جوانان انقلابی سه دهه پیش، آنان را به یاد همان رقابت های سال های نخستین انقلاب می اندازد که جوانان بی تجربه و انقلابی به مدیران بزرگسال و با تجربه، حمله می کردند و آنان را پیر و فرسوده و خسته می نامیدند.
طرح و ایده به محاکمه کشیدن مدیران به اصطلاح ناکارآمد و ضعیف، همچون تیغ دو لبه ای است که چنانچه با هدف پنهان نگه داشتن کاستی ها و عیوب در سطوح بالاتر از مدیران اجرایی و مقصر جلوه دادن و متهم کردن و تنبیه مدیران میانه و وزیران انجام شود، نه تنها موجب چابکی و نشاط دستگاه های اجرایی و خدماتی نخواهد شد بلکه انگیزه خدمت را از مدیران قوی و توانمند می گیرد و آنان را از پیوستن به دستگاه های دولتی بازمی دارد.
خطر بزرگتر تهدید کردن مدیران به محاکمه، تسری و ادامه این ایده برای سطوح بالاتری از مدیران میانه و وزیران است که به تدریج دامن بسیاری از افراد به ظاهر غیر مسئول و غیر پاسخگو ولی موثر در انتصاب مدیران ضعیف را خواهد گرفت.
