شوشان - جواد الهایی سحر:
(#نه به سكوت نمايندگان اهوازي در مقابل تخريب ها)
به جرات مي توان گفت كه پر طراوت ترين تالاب ايران كه در آن آثار و بقاياي كاخ هاي شاهزاده گان عيلامي يكي يكي سراز خاك در مي آورند ،قصرهاي ساساني مشرف به تالاب ،ايشان ها يا همان انشان عيلامي و الهه هاي آب و خاك و سنبله برنج كاران عيلامي نقش شده در سكه هاي عيلام ،داراي اولين كارگاه ضرب سكه در قصر هاي متعدد ،سرزمين اولين و بزرگترين پادگان عيلامي با دهها چاپارخانه ،سرزمين اولين كارگاه فيروزه از اولين سازندگان صنايع دستي ، تشكيل دهنده اولين فدراسیون عیلامی متشكل از شاهزاده هاي محلي ابداع اولين حواله هاي مالي در كشور،
دولت منسجمي كه در برابر قدرتهايي چون سومری، اکدی، آشوری و بابلی هزاران سال دوام آورد.
همه و همه يك راز ماندگاري و جاودانگي در سرزمين منوه يا آرزوها دارد و آن آب رودخانه شاوور تنها رودخانه جهان كه در تورات به آن اشاره شده ، ميزبان دو پيامبر الهي ، خواستگاه اولين رسانس بشري بود درياچه اي از شاوور در كنار دو روخانه عظيم وقت دز و كرخه چنان مردمان را به كنار تالاب بامدژ كشيده بود كه صدها سال ديگر وقت نياز است تا دنياي گم شده اي كه والتر هينتس از آن سخن مي راند در كنار تالاب زيباي بامدژ كشف شود.
آري آب راز ماندگاري تالاب بامدژ است ولي همين آب شاوور مدتي است كه مديريت كرخه و شاوور بدون اطلاع سازمان مركزي آب منطقه اي خوزستان با يك نوع تباني و لابي گري در اختيار زمين هاي بالادست خيرآباد قرار گرفت تا زمين هاي لشكرآب كه در قسمت اهواز قرار دارند براي هميشه باير و لم يزرع و مهمتر تالاب زيباي بامدژ از بين برود.
فعالين محيط زيست اهواز بعلت اينكه تنها تالاب بازمانده از تالاب هاي تخريب شده كلانشهر اهواز بامدژ در معرض تخريب و خشك شدن و از بين رفتن است در مقابل اين حركت اداره آب كرخه و شاوور ابراز انزجار نموده و از مديريت سازمان منطقه خوزستان جناب ايزدجو درخواست مداخله سريع و تعريف حقآبه دايمي زمين هاي لشكر آباد و تالاب بامدژ را دارد.