شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۰۸۰۴۸
تاریخ انتشار: ۰۵ بهمن ۱۴۰۰ - ۱۴:۳۸
شوشان - علی عبدالخانی:

مثل آنکه تعدادی سکه را بخواهیم بر سر تعداد زیادی از مردم بریزیم و بعد توجیه کنیم که هدف ما از این سکه پاشی توزیع عادلانه ی فرصت میان آن جمع است. این روش بیشتر به دوران ملوک الطوایفی شبیه است تا به امروز که حدود و ثغور رفتارها و تعاملهای اقتصادی را انحصاراً داده های علمی تعیین می کنند.

ایران خودرو و سایپا بشرط آنکه متقاضی گواهینامه داشته و پلاک فعال به نامش نباشد، ایشان را وارد قرعه می کنند!. سئوال این است: آیا این روش می تواند منجر به عدالت و توزیع عادلانه فرصت و ثروت در میان شهروندان شود؟

یکی ازدوستانِ قدیم من خانواده ای پرتعداد دارد و در یک شرکتِ غیردولتی با حقوق ناکافی کار می کند.

هفت سال پیش خودروی پراید که آن زمان ۲ سال کار کرده بود را خریداری کرد و بعدظهرها و شبها و روزهای تعطیل با آن ماشین که به اصطلاح خودش قراضه و آفتابه خرج لحیم است درسطح شهر می چرخد تا بتواند به اقتصادِ ضعیف خانواده اش کمک کند.

واضح است که انصاف در توزیع عادلانه فرصت از رهگذر شیر یا خط و مسیر قرعه و دلال محوری عبور نمی کند و با شرایط موجود امثال دوست من هیچگاه به آن نمی رسند.

جالب است که فرزندِ ۲۲ ساله ی یا کمی بیشترِ کارفرمای دوستم که هشت آن هیچگاه به نُهش گره نخورده و یک هزارم مشکلات دوستم را ندارد، صرفاً به خاطر اینکه پلاکِ خودرو به نامش نیست برنده ی می شود، البته بحث ما اصلاً آن جوان نیست و ذکر ایشان بمنظور برجسته کردن بُعد مقایسه ای این یاداشت است.

تحقق عدالت به مسیری شفاف و روشن نیاز دارد و روشهای مبتنی بر شیر یا خط یا قرعه بیشتر به عدالتی کور می مانند تا عدالتی بینا و افق بین. بر همین اساس می توان گفت: تنها عدالتِ بینا است که بطور نسبی می تواند حق را به حقدار برساند و راه را بر دوگانه بینیهای مختلف ببندد.

همه می دانیم که جوانان منسوب به طبقه ضعیف و متوسط همچون طبقه ی کارگران، کارمندان و از همه مهمتر طبقه ی بیکاران در بسیاری از موارد و صرفاً بدلیل عدم امکان تامین وجه مورد نظر در مهلت تعیین شده از سوی خودروسازان، امتیاز خود را به بهای ناچیز به دیگران واگذار می کنند و از همینجاست که ضرب المثلِ به نام ما به کام دیگران در مورد آنها صدق می کند.

هدف از این یاداشت، نقد ماهیت واگذاری خودرو و تعارض آشکار آن با مبانی اصلی عدالت است. بعبارت دیگر این نوع خودروپاشی دیمی نه تنها منجر به بوجود آمدن مزرعه ای به نام عدالت در توزیع نمی شود بلکه مصداق بارز تضییع منابع و از اسباب اصلی دلال بازی در بازار خودرو به شمار می رود.

پوشیده نیست که ذات و جوهر عدالت باید روشن و شفاف باشد، همچنین تاکید دوباره می کنیم که عدالت هیچگاه از مسیر پر شک و تردیدِ قرعه نمی گذرد. این یک اشاره مختصر بود به یک نابهنجاری اقتصادی!.

در مطلب بعد به مشکلات متراکم و آشکار شهر اهواز و رابطه ی مستقیم این مشکلات با  فقدان تخصص و کم تجربگی لایه های معین از مسئولان!! و چربیدن کفه ی روابط بر ضوابط در موسسات خدماتی بویژه در ۳ سال اخیر، خواهیم پرداخت.
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار