شوشان - شهاب زمانی:
جهان در هزاره سوم، بر ستون هایی از «مدیریت دانش»، «علوم پیشرفته» و «تکنولوژی های برتر» استوار است و این سطح از حکمرانی و مدیریت در حوزه ها و سطوح مختلف، توانسته است با توسعه همه جانبه، ملت هایی را در مسیر رفاه ، آسایش، امید به آینده ای بهتر و دغدغه های ثانویه زندگی قرار دهد.
مدیریتی کارآمد و برگرفته از تجارب مختلف در حوزه های اقتصادی، فنی ، فرهنگی ،سیاسی ، امنیتی و اجتماعی، که امری منحصر بفرد و غیرقابل دسترس نیست ، بلکه هر سیستم و حاکمیتی می تواند در صورت خواست جدی و تکیه بر «علوم مرتبط» در مسیر اولویت های مردم خود ، به آن دست یابد.
با این حال، عدم توجه کافی به نیازهای اولیه شهروندان و تکیه به خواسته های غیرمرتبط در حوزههای مختلف، زمینه بروز و انباشت بسیاری از مشکلات و معضلات را در هر سیستم و ساختاری را مهیا خواهد نمود، به نحوی که مسیر ترقی و رشد هر جامعه ای را با پیچ های خطرناک تاریخی و برهه های نفسگیر مواجه و هر فرد درگیر و مرتبط با آنها را ، در وادی ناامیدی سرگردان و عمر گرانش را تلف خواهد نمود.
عدم وجود نگاهی جامع و چند وجهی توسط سیستم حکمرانی و مدیران دستگاههای تصمیم ساز، در کنار دغدغه های غیر مرتبط با وظایف قانونی نسبت به شهروندان و حوزه مسئولیت خویش، زمینه کم کاری و بی برنامگی در بخش های مهمی از جامعه را مهیا و در انتها، منتج به مسائل و مشکلاتی می شود که « در کرمان زیره نایاب شود!»
خوزستان امروز، نمایی عریان از سوء مدیریت با وجود منابع بیشمار آن است. استانی که با وجود همه پتانسیل های بالقوه و بالفعل خود و توجه کافی به «مدیریت دانش»، می توانست از بروز بسیاری از مشکلات موجود در حوزه های مهم و مرتبط با زندگی مردم ممانعت نماید، امری که با انتصاب و انتخاب افراد مناسب در دستگاهها، سازمان ها و نهادهای تصمیم ساز، نظارتی و اجرایی که توان مدیریت و مواجهه با مشکلات و معضلات چندوجهی خوزستان را در حوزه های مهم داشته باشند و «ضوابط و شایستگی» های لازم برای حوزه فعالیت آنها، فدای «روابط و وابستگی» ها نشده باشد.