ولی با این وجود گاهی لابی های پیدا و پنهان دستگاه‌ها و شخصیت ها برای حل مشکلات داخلی و بین المللی با پا درمیانی عامل بازدارنده ی مشکلات حاد بوده و موجبات رشد و شکوفایی استعدادها را برای ترقی جوامع فراهم می آورند.و بحث حقوق قوام و اقلیتها در چنین جوامعی هنوز هم مدنظر بوده و هست.

بر همین اساس پرداختن به آسیب شناسی ایلی از منظر نگاه مرتجعانه ی قوم گرایی افراطی یا قوم پرستی نیست بلکه واقعیتی است که بر روحیه ی تاریخی، اقوام و کنونی شهروندان ایرانی مترتب تا سر حد حاکمیتها دیده شده و می شود.

بنابراین ماها هم به نوعی مستثنی از این قاعده اما معقول نیستیم. لیکن شرط اساسی سامان گیری، ساماندهی و توسعه یابی هر جامعه ی خرد و درشت مدیریت می باشد.

و شرط حیاتی برای پایداری، کارآیی و کارآمدی هر نوع مدیریت مشارکت فعال و معنادار می باشد.

و شرط مشارکت فعال، معنادار و مسئولانه برای مسئولیت پذیری ، پاسخگویی و اثربخش سازماندهی تشکیلاتی فراگیر می باشد. و برای اینکه تشکیلات پویا، گویا و شفاف باشد باید هدف، باور و ساختار وجود داشته باشد.

و برای چنین تشکیلاتی علاوه بر آگاهی های بالقوه اولیه باید بالفعل تضارب آراء، تفکر تحول خواه، برنامه ریزی عالمانه و سازماندهی واقعی با واقع بینی تحقق یابد. وبرای تحقق تمامی فرآیندهای مدیریتی تئوری، هدفمندی و هماهنگی حول وحدت آگاهانه و مشارکت اقشار و اقوام نیاز است.

و در بُعد محلی و ایلی برای عملیاتی نمودن این فرآیندها در قالب دستورالعمل اجرایی فردی،طایفه ای و ایلی با پایبندی آگاهانه به منشورهای عملی و اخلاقی ضرورت دارد. تاحیات اجتماعی پویا و پیشبرنده ی اهداف فردی و جمعی تحقق یابد.

وجود شعور فرهنگی فرا فردی،قومی ( بدور از تضاد منافع)، توجه به توسعه ی همه جانبه و راهبرد منافع عمومی زیرساخت های می باشند.

که تمامی اهداف، برنامه ها و ساختارهای تشکیلاتی به آنها نیازمندند. و ساخت و سازهای انسانی بصورت فردی و اجتماعی اصلی ترین و عالی ترین زیرساخت هرگونه تحول، تکامل و توسعه می باشند.

و برخورداری عادلانه از شاخص و استانداردهای حقوقی مادی، معنوی و تکلیف شهروندی مدرن قوام بخش و وحدت آفرینند. که کعبه ی آمال و خروجی بهینه ی تمام امور فرآیندی در جوامع و سطوح ملی، تشکلات مدنی وایلی می باشند.

لذا کارکردها و عملکردهای کارآمدنه ی اثربخش می توانند مجسمه و تجلی تمام نمابی از موفقیتها و معرفی هر جمع، قوم و ملتی باشند.

حال با طرح ناقص و اما میدانی و آسیب شناسانه امور قومی، ایلی، فرهنگی و اجتماعی و حتی سیاسی و اقتصادی مدیریت امور اقوام ایرانی به ویژه ما بهمئی ها با کدامین مولفه های فرآیندی کارآمد و ساختاری موثر همخوانی داریم و امور فردی، راهبردی و مشکلات ایلی مدیریت می شود؟

آیا در قرن بیست یکم ما بهمئی ها که ایلی سترگیم ابزار، تشکیلات و اهداف بروز برای بزرگی مدرن، توسعه گرا و اثربخش داریم؟ اگر داریم انتظار است کسی و اندیشمندی برای داشتن تئوری و الگوگیری و الگو پذیری معرفی کند.

تا تشویق و تقویت گردد. و اگر نداریم که جمع زیادی از دلسوزان ایلی اعتقاد دارند یا اصلاً نداریم و یا معیوب داریم.

و در کل دستانی تهی از ابزار مدرن، ساختار فراگیر و مشارکت معنادار مستمر داریم. نمونه ها گعده های قومی و لویی جرگه ها بی سروته سلیقه ای می باشند‌.

که اطلاع رسانی،بازدارندگی پیشگیرانه ی آگاهانه و علاج قبل وقوع حوادث بصورت مسئولانه و پاسخگوعملیاتی دیده نمی شود.

و جلسات بدون تمکین مدیریتی مشخص و تشکیلاتی جزء شکاف، دامن زدنها و حل مقطعی استخوان لای زخم چیزی سراغ نداریم. و محور جلسات و قضاوتهای گعده ها ناهمگن برای داوری و به اصطلاح اصلاح ذات الببن بیشتر منویات صادقانه یا کاذبانه ی فردی و جمعی می باشد.

که اساساً بستری برای مانور منیت های فردی، طایفه ای، صداهای بلند و کلفت فراهم می کنند. و جایگاه کاریزمای پدری، مدیریتهای موقت دولتی و برخورداری مالی با حقد و کینه ی واگرایانه ی آنی قبل از اتمام هر نشست، جلسه و در آینده بیشتر تعیین کننده است.

با نهایت احترام به اقدامات و شخصیت‌های مثبت که داریم، متاسفانه چنین اقدامات بیشتر سطحی، احساسی و هیجانی مملو از ریاکاری، زیر آب زنی و وحدت شکنی با برخی کارشکنی گاهی برای امور خیر مواجه می شوند.

لذا برای همگرایی عالمانه، عاقلانه و مدبرانه ی پایدار بر اساس اهداف متعالی، مشارکت معنادار موثر و منافع عمومی لازم و حیاتی است.

به امور تعریف شده ی مدیریتی علمی، ساختارهای تشکیلاتی و مشارکت آگاهانه ی معنادار برای اثر بخشی و حل مشکلات تمکین کنیم.

تا ایل سترگ و پر پشتوانه ی تاریخی بهمئی با استعدادهای انسانی فرهیخته و رشید با آزادگی، تفکر و برنامه ریزی ها شاید بتوانند ،امورشان را تا حدودی به سرمنزل مقصود برسانند. و از ناهنجاری های رفتاری و اخلاقی مانند اقدامات نادر اما زشت اسحله کشی برای برادر کشی، فقر فرهنگی، تعصبات واگرایانه طایفه ای، عقب ماندگی زیر ساختی، توسعه ای و اقتصادی نجات پیدا کند.

در پایان متذکر می شود تاکنون جلسات و گعده های غیر تشکیلاتی و نامدنی تنها مسکناتی بودند.

که عوارضی چون القائات هیجانی کاذب فردی، ابزاری برای برتری جویی طایفه ای و انتقال مباحث آنارشیستی ناکارامدانه ی فرهنگی به نسل‌های جوان و بعدی نداشته اند.

ونتایج کیفی و توسعه محورانه برای رفاه، امنیت و توانمندی مادی و معنوی در بر نداشته اند.

امید است نسلهای آگاه، اندیشمندان کنونی و دارای محاسن سنتی با تکیه بر دستاوردهای مثبت و سازنده بزرگان خانوادگی، طایفه ای و ایلی بتوانند امور نابسامان ایل بزرگوار، تاریخی و شهید پرور بهمئی را برای شرایط امروزی و برخورداری از مواهب مادی و معنوی همه جانبه بسامان با مدیریت علمی ، مشارکتی و همدلی وحدت بخش برسانند.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه