تراژدی اهواز؛ کلانشهر بدون تفریح گاه

شوشان/ هدیه جاسم پور در روزنامه کارون نوشت: بدون شک تفریح،بخشی اجتناب ناپذیر و مهم در زندگی هر انسانی محسوب می شود چراکه نیاز به تفریح در اوقات فراغت نیازی طبیعی و فطری است و باید در طول عمر براورده شده و لذت و نشاط به ارمغان بیاورد و هر چه انسان کارها و فعالیت های سنگین تری در طول روز داشته باشد احتیاج به تفریح در او شدید تر احساس شده و به این صورت است که آدمی نیروی تازه همراه با نشاطی نوین بدست می اورد و آمادگی بیشتری برای کار و فعالیت مجدد کسب می کند.

جامعه امروز به وسایل تفریح نیاز دارد،بدیهی است که،تنها،شناخت تفریح سالم از ناسالم،نمی تواند یک اجتماع را اصلاح کند،پس لازم است که راه صحیح سرگرمی از راه خطرناک ان تشخیص داده شده و به دیگران آموزش داده شود،پس باید برای این مهم کوشید تا وسایلی را که موجب تفریح سالم نیستند حذف و راه های تفریح به صورت سالم را معرفی کنیم و وسایل انرا مهیا سازیم تا اجتماعمان به بالندگی برسد،چراکه افراد همیشه باید از دسترسی به عوامل خطر،که شیوه های نادرستی را به جای شیوه های درست و مفید معرفی می کنند به دور باشند تا راه کامیابی با استفاده از شیوه های صحیح و با توسل به شیوه های صحیح به رویشان گشوده شود.

حال، شهروندان کلانشهر اهواز برای گریز از انواع مصایب و آلودگی های زندگی شهری به دنبال مفری هستند تا ساعتی آرامش بیابند اما با تعداد بسیار محدودی،محیط فرهنگی که بتوان ساعات خوشی را برای گذران اوقات فراغت در انجا گذراند،مواجه می شوند،محیط هایی که به هیچ وجه کافی و راضی کننده نیستندو این تراژدی ایی است که همیشه گریبان شهر اهواز را گرفته و هیچ گاه حاضر به رها کردن آن نیست. کافی است بخواهبد برای آخر هفته خود برنامه ریزی کنید تا به جایی بروید و از خانه بیرون بیایید تا اوقات خوشی را سپری کرده و برای یک هفته جدید آماده شوید،باید خود را برای درگیر شدن با ترافیکی که شهر اهواز را اخیرا،مخصوصا در روزهای تعطیل،با خود مواجه گردانیده همچنین شلوغی زجر آور اماکن عمومی مثل پارک ها (مخصوصا کنار ساحل ) و نیز ازدحام بیش از حد رستوران ها و فست فود ها، آماده کنید.

تا چند وقت پیش به بازار رفتن و خرید کردن جزو تفریحات مردم اهواز محسوب می شد و مردم اهواز مثل مردم سایر مناطق به خیابان نادری که مرکز اصلی خرید این شهر می باشد می رفتند و در ضمن خرید،تفریح نیز می کردند،اما امروز این شیوه تفریح را نیز باید از خاطر برد، چرا که آن خیابان،حالا دیگر نه تنها شبیه بازار نیست، بلکه بیشتر شبیه به بیابان با صحرایی بی آب و علف شده، خیابان نادری این مهم را مدیون پروژه ناتمام راه های زیر زمینی است که نه تنها راهی برای اهوازی ها ایجاد نکرده بلکه راههای سابق را نیز مسدود کرده است.در واقع در آن هنگام که به فکر ساخت بودیم و این مهم را به قیمت نابودی فضای سبز و قطع درختان تمام کردیم هرگز به این معضل نمی اندیشیدیم که چه فضایی را برای زندگی طبیعی شهروندان باقی خواهیم گذاشت.کما اینکه هنوز هم در این اندیشه نیستیم. شهروندان اهوازی خاطرات خوش خود را در بازدید از مراکز خرید و مراکز تفریحی شیراز، مشهد،اصفهان و تهران به ثبت می رسانند و این در حالی است که کلان شهر خودشان آنقدر توان مندی و پتانسیل دارد که امکاناتی بسیار بهتر از موارد مذکور را داشته باشد و لی متاسفانه شهروندان به هنگام ورود به این کلان شهر عظیم دچار یاس و ناامیدی می شوند.

با اینکه مراکز خرید بسیاری در اهواز داریم اما الگو های گرفته شده از این مراکز در سایر شهرها به خوبی در اهواز اجرا نشده اند و این قضیه با توجه به قدرت و توانایی های موجود در استان واقعا تاسف بار است.

این در حالی است که اهواز شهری است با پتانسیل های فراوان فرهنگی،اقتصادی وهنری.از آنجا که اصولا تفریح باید یک وسیله برای تقویت قوای روحی و جسمی باشد و موجب نشاط روان گردد،پس نه تنها جنبه سرگرمی دارد بلکه عاملی است برای تامین سلامت جسم و روان، در نتیجه بی توجهی به این مساله مهم و حیاتی،خطرات فراوانی را به همراه خواهد داشت،چراکه اگر وسایل تفریح سالم به قدر احتیاج در دسترس نباشد چه بسا افراد به راههای زیان باری برای گذران اوقات فراغت کشانده شوند.دولت ها موظفند زمینه را برای بهره مندی خانواده ها و افراد از تفریحات سالم فراهم سازند به صورتی که هزینه زیادی به خانوارها تحمیل نگردد،به عنوان مثال :وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،امکانات بسیاری را در فرهنگ سرا ها ایجاد کند و کانون های جهان گردی ،امکانات گردشگری بیشتر با هزینه کمتر را برای مردم فراهم کنند،در کل نهادهای متولی باید با ایجاد برنامه های بلند مدت هزینه را از جامعه بگیرند و دوباره به جامعه بازگردانند تا مردم و از همه مهم تر نسل جوان با شیوه های درستی سرگرم شده و به بالندگی برسند.