شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۰۸۷۲۷
تاریخ انتشار: ۰۹ ارديبهشت ۱۴۰۱ - ۱۵:۵۳
یقینن تغییر مداوم مطالب و محتوای کتاب های درسی مخصوصا در مقاطع پایه و در نتیجه عدم انتقال درست مطالب توسط مدرسین یکی دیگر از نقاط ضعف در سیستم آموزشی شهرهای مرزی است، که حاصل آن عدم فهم درست دانش آموزان را به دنبال داشته است.
شوشان - سید غدیر رمضانی :
شوربختانه امروز مفروضاتی که سیاسیون از فرهنگ و آموزش دارند با واقعیت ها و شیوه های نوین در توسعه فرهنگی بسیار متفاوت است.
در حقیقت بیش از سه دهه است که با پای فشردن بر همین شیوه نامتعارف آموزشی به نوجوانان و آینده سازان کشور جفا کرده ایم.
 قابل انکار نیست که خروجی عملکرد سیاست های کلان آموزشی و مدیریت فرهنگی مرتبط با روش آموزشی خصوصا در شهرهای مرزی تا کنون کارایی نداشته و افت تحصیلی و عدم‌ رشد اجتماعی دانش آموزان در شهرهای مرزی مثل آبادان و خرمشهر متاثر از همین سیستم بیمار است.
ضمن اینکه بازخورد این کژ رفتاری در مناطق حاشیه شهرها و روستا که فاقد یک معلم باسابقه ، مکان مناسب ، تجهیزات کیفی و کاربردی هستند بیشتر مشاهده می شود.
در این فرآیند جامعه آموزگاران هم افزایش  آسیب های آموزشی در مناطق مرزی که دانش آموزان دو زبانه هستند، را یکی دیگر از مواردافزایش افت تحصیلی و دلزدگی از تحصیل در دانش آموزان  عنوان می کنند.
یقینن تغییر مداوم مطالب و محتوای کتاب های درسی مخصوصا در مقاطع پایه و در نتیجه عدم انتقال درست مطالب توسط مدرسین یکی دیگر از نقاط ضعف در سیستم آموزشی شهرهای مرزی است، که حاصل آن عدم فهم درست دانش آموزان را به دنبال داشته است.
با استناد به گزاره های یاد شده وقتی مدرس نتواند به خوبی مطالب را انتقال دهد و دانش آموز هم در خانه نتواند از اولیای خود کمک‌بگیرد ، خروجی آن سردرگمی و دلزدگی دانش آموزان را به دنبال خواهد داشت.
حال اگر شیوه آموزش چند ده قبل که مطالب آموزشی بسیار روان و قابل فهم برای دانش آموزان و اولیا بودند را با نحوه انتقال مطالب و محتوای آن با امروز مقایسه کنیم ، با وجود ارتقا علمی امروز جامعه، پی خواهیم برد که در چهار دهه گذشته هیچ کار حرفه ای حداقل در آموزش دانش آموزان شهرهای مرزی انجام‌نداده ایم.
به نظر می رسد امروز که اداره کل نشر و توزیع مواد آموزشی در حال جرح وتعدیل کتاب های درسی پایه ابتدایی برای سال ۴۰۱- ۴۰۲ هستند دیگر جایز نیست با اسرار بر خطاهای گذشته باز تزهای فاقد بررسی های کارشناسانه و ابلاغ دستورالعمل های سیاسی زخم تازه ای بر پیکر بیمار آموزش بزنیم.
امروز آموزش در نقاط مرزی نیازمند یک برنامه هوشمند و توسعه گرا است تا با توجه به موقعیت جغرافیایی، فرهنگ بومی و باور های اجتماعی در هر منطقه سیاست های هم‌خوان اتخاذ کرده تا آموزش در این مناطق استراتژیک ضمن رشد طولی (تجهیزات و وسایل کمک آموزشی...)  به همین میزان شاهد توسعه عرضی( انتقال دانسته های آموزشی... ) در شهرهای مرزی باشیم.

نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار