شوشان - محمود تیلا | کارشناس ارتباطات :
دیروز ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ اولین روز از دهمين هفتهی روابطعمومی در کشورمان بود.
ده سال پیش در چنین روزهایی تعداد معدودی از فعالان این بخش تصمیم به راهاندازی ستاد برگزاری هفتهی روابطعمومی گرفتند.
هدف اصلی از این اقدام در اختیار داشتن فرصت بیشتر برای تبیین اهمیت روابطعمومی، جلب توجه مسئولان ارشد و سازمانهای دولتی و غیر دولتی به مأموریتها و کارکردهای آن، پرداختن به نقاط ضعف و قوت روابطعمومیها و توسعهی تحقیق و آیندهپژوهی در این حوزه بوده و است.
خوشبختانه این اقدام در یک دههی اخیر با استقبال بسیار خوبی از سوی کنشگران روابطعمومی مواجه شده و شاهد بودهایم که در سراسر کشور مراسم و برنامههای متعددی به بهانهی هفتهی روابطعمومی برگزار میشود.
در سالیان اخیر با تغییرات گسترده در حوزه ارتباطات، پیچیدگیهای حوزه اطلاعرسانی و روابط عمومی نیز افزونتر شده و امروزه دیگر مدیریت و اقناع افکار عمومی با الگوهای سنتی امکانپذیر نیست.
با توجه به اینکه شاخص امید، اعتماد و رضایتمندی عمومی، ارتباط تنگاتنگی با حوزه روابط عمومی دارد، طراحی و اجرای الگوهای جدید ارتباطی با محوریت شفافیت، تعامل و پاسخگویی و با تأکید بر دسترسی آزاد به اطلاعات، مشارکتجویی و روشنگری، باید در دستور کار فعالان این حوزه قرار گیرد.
به عبارت دیگر، روابط عمومی باید بر محور "تفکرمداری، مشارکتمداری و اطلاعمداری" باشد تا بتواند در راستای کمک به اثربخشی سازمان مؤثر باشد و با نواندیشی و نوگرایی، ابتکار و خلاقیت مستمر عجین شود و خود را با تحولات و پاسخگویی مرتب به افکارعمومی منطبق و هماهنگ سازد.
این در حالیست که اغلب روابطعمومیها علیرغم اینکه «سرمایه ارتباطی» یک سازمان هستند با حال و روز خوشی روبرو نیستند! از یک طرف با مشکلات ساختاری و از طرف دیگر نبود امکاناتی که هر روز باید با آن دست و پنجه نرم کنند مواجهاند. در چنین شرایطی روابط عمومیها در شکلگیری ارتباط درست و مؤثر با مخاطبان و حتی کارکنان داخل سازمان خود دچار مشکل اساسی میشوند که بهزودی به طور مفصل به آن خواهم پرداخت.