شوشان - محمدسعید بهوندی :
مدت زیادی است که شاهد درد دلها و از طرفی نیز تلاشهای ارزشمند عدهای دیگر از عزیزان هستیم تا بلکه بتوانند زمینهای تشنهی دشت جایزان را سیراب و در خور توانایی و استعدادی که دارد، سرسبز و پر محصول نمایند. مردم شریف و بافرهنگ ساکن در این سامان نیز دوست دارند و از آن مهمتر؛ حق دارند تا اینکه متولیان آبِ امور زراعی منطقه، علاوه بر عمل به وظایف قانونی و سازمانی که دارند، با جدیّت و شفافیت تمام از حقآبهی آنان که هزاران سال است، نه فقط در ایران، بلکه در سراسر جغرافیای جهان، بعنوان؛ منطقیترین و شناختهشدهترین روش دستیابی و استفاده از آب است، دفاع نمایند.
مردم این دشت حاصلخیز که سابقهای چندصدساله در کشاورزی دارند، خدا را شکر نه خالی از بیمنطقاند و نه زیادهخواه و اتفاقاً کشاورزان صبور و قانعِ آن، در این سالیان سالی که بر آنان رفته، بدرستی نشان دادهاند؛ نان و رزق و روزی حلال را تنها و تنها برای خویش نخواسته و همواره در همکاری و همیاری نیز جلودار و خوشسابقه بودهاند. ولی آنچه موضوع را مهم و حیاتی مینماید این است که؛ بسیاری از این مردم ذیحق، تنها ممرّ درآمد و نان سفرههایشان از همین زمینی است که حقش نیست اینچنین خودش و صاحبش تشنه و گرسنه بمانند و چنانچه سیرابی یا هم تشنگی در اثر محدودیت منابع آب وجود دارد که هست، میبایست به نسبت حقآبهی تمامی زمینهای حوزهی سد مارون، برای همهی آنها عدل و انصاف بصورت کامل رعایت گردد. چه بهبهان باشد و چه جایزان و یا حوزههای دیگر!
امّا متاسفانه آنچه دارد اتفاق میافتد، بنظر میرسد؛ مسئولینی که متولی این موضوع هستند، اگر نگویم نخواستهاند، ولی به هر علت تاکنون نتوانستهاند، راه حلی منطقی و عادلانه که یافتنش زیاد هم سخت نیست، پیدا نمایند. امید است به فضل الهی و همّت و همکاری تمامی دلسوزان و کشاورزان، با لحاظ نمودن جمیع جهات و کنترل حواشی مسئله، بزودی و مطلوبیّت، برای همیشه به سر و سامان برسد. توکلنا علیالله و هو حسبنا