شوشان - دکتر حسن دادخواه :
یکی از معیارها و نشانه های بهروزی مردمان در هر سرزمین، داشتن آن چیزی است که در زبان محاوره ای، به آن، داشتن دل خوش و خاطری آسوده می گویند. داشتن دل خوش، شادی می آورد و میزان امید و رضایت مندی در مردمان را بالا می برد و داشتن خاطری آسوده، زمینه ساز برای راحتی و آرامش و گذران نیک روزگار است.
وجود دلی خوش و خاطری آسوده، وابسته به فراهم بودن زیر ساخت های سالم اقتصادی و اداری و اجتماعی در یک جامعه است. چنانچه عموم مردم، بدون فشارهای روحی و روانی و جسمانی، روزگار بگذرانند حتی با وجود کاستی ها و نواقص متعارف در شرایط جامعه، می توانند دلی خوش و فکر و خاطری آسوده داشته باشند.
یکی از وظایف و مسئولیت های مهم حکومت و نظام های حکمرانی، با هر نام و ساختار حقوقی، فراهم آوردن زیست سالم برای مردمان و شهروندان است. داشتن دل خوش و خاطری آسوده از مهم ترین نشانه های این زیست سالم است.
وجود انواع بیماری های روانی خفیف و نبودن شادمانی و مهیا و فراهم نبودن مناسبت های شادی آفرین از یک سو، و ساییدن آره و تیغ درشت و خشن بر روح مردمان، زمینه ناخوشی و پژمردگی و ناآسودگی خاطر و پریشانی جامعه را فراهم می سازد.
میزان بالای بی شغلی، گرانی کالاهای اساسی و هزینه های جانبی زندگانی و ...در جامعه امروز ایران از یک سو و دشواری ها و تنگناهایی که از محیط پیرامونی بر شهروندان وارد می اید، همه و همه دست به دست یکدیگر داده است و نشانه های سلامت روحی و روانی و جسمانی شهروندان را در مقایسه با کشورهای اطراف و منطقه، در ردیف های آخر قرار داده است.
کافی است به سرتیتر های رسانه های رسمی و کشوری نگاهی داشته باشیم . همه اخبار و اخطارها و دستورات باید و نباید، به مانند پیکان های نوک تیز، روح و خاطر شهروندان را متزلزل و پریشان می کند و جالب است که نوع رفتار دستگاه های تبلیغاتی رسمی حتی در جشن ها و اعیاد دینی، نمی تواند شادی و فرحمندی را به روان شهروندان تزریق کند.
بر این پایه، ضروری به نظر می آید که رویکردهای انسان نگری و عاطفه محوری در مقامات کشوری، نیازمند یک پالایش و تجدید نظر است. بر این باور باید به یقین رسید که هیچ امری مهم تر و لازم تر از رسیدگی به رفاه و بهبودی حال و زیست شهروندان ایرانی، نیست و اصلاح روال های اداری و شرایط ناگوار مردم، ضروری ترین وظیفه و رسالتی است که باید مورد اهتمام قرار گیرد.