- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - دکتر حسن دادخواه :
موضوع و مبحث «جبر و اختیار» در حوزه رفتارهای انسانی، از قدیمی و دشوارترین مباحث فکری در دانش فلسفه و کلام است. سیر تاریخی ورود این مبحث به جوامع اسلامی و تاثیر آن در رقابت ها و پیشی گیری های قدرت و حکمراتی، با تاریخ ملل مسلمان چنان درآمیخته است که این مبحث را از محدوده مباحث خشک و انتزاعی فلسفی و کلامی به مبحث ملموس حکمرانی و اداره جامعه در آورده است.
امروزه به کمک همه پژوهش های انجام شده در موضوع جبر و اختیار، به روشنی مصداق ها و لایه های وجود جبر و اختیار در کنش های فرد انسان شناسانده شده است.
افزون بر این، امروزه مبحث و موضوع سرنوشت جمعی و گروهی انسان ها در قالب مفهوم شهروندی، به مراتب مهم تر از بحث سنتی وجود جبر و اختیار در محدوده کنش های فردی، خودنمایی می کند.
اینکه جوامع انسانی چگونه می توانند سرنوشت خویش را در دست داشته باشند و تغییر در آن، ممکن و مهیا شود، از مباحث شیرین و جذاب حقوقی در دانش حقوق سیاسی و علوم سیاسی و حکمرانی است.
به سخن دیگر، با توجه به کاوش ها و واکاوی های گسترده و مشاهده میدانی در تاریخ معاصر ملل، می توان گفت که امروزه بخش ها و دسته های بسیاری از مردم عادی نیز به یقین رسیده اند که سرنوشت، بر آنان نازل نشده است و نوشتن آن به دست خودشان است.
اما پرسش مهم این است که مردم چگونه می توانند به آمادگی لازم و توانمندی برای تعیین و نوشتن سرنوشت خویش برسند؟ بزرگان و سیاست ورزان و نخبگان علمی چگونه می توانند در فراروند رسیدن مردم به توانمندی برای تغییر، کمک رسان جامعه خویش باشند؟
شمردن مصداق های آمادگی مردم چه بسا دشوار باشد ولی با این وجود با اندکی کنکاش می توان راه های دستیابی به توانمند کردن مردم را در دسترس قرار داد:
۱- گسترش آموزش و تربیت عقلایی از دوران خردسالی و کودکی.
۲- ترویج اهمیت تفکر و اندیشه ورزی خلاقانه.
۳- عمق بخشیدن به سواد علمی و معرفت های اجتماعی.
۴- ترمیم و باز آموزی های دینی و اصلاح خوانش های مغایر با روح آزادگی و عدالت جویی در انسان متعالی.
۵- آموزش حقوق اجتماعی به شهروندان.
۶- قرار دادن راهکارهای قانونی در قوانین عادی و اساسی تا شهروندان بتوانند در چهارچوب های حقوقی اراده خویش را برای تعیین سرنوشت، به خدمت بگیرند.
بر پایه آن چه بیان گردید آشکار است که نظام تعلیم و تربیت و نظام حقوقی و قضایی دو رکن برای استفاده شهروندان از «قدرت اختیار» خویش است.
