شوشان - محمدسعید بهوندی :
1) حتماً که نباید هی بگوییم و بخواهیم و یادآوری کنیم، ناگفته میبایست؛ حال که بحمدالله وزیر تعاون با رای اعتماد مجلس شورای اسلامی بر صندلی این وزارتخانه بزرگ و به لحاظ عیالواری بیهمتا، آرام گرفت، میطلبد که کارگروه 31 نفرهی پیگیری و کانونهای بازنشستگی مشمولی که منتظر دائمی شدن متناسبسازی حقوق هستند، باهم و طی یک درخواست کتبی از ایشان وقت ملاقات بخواهند تا اینکه در یک نشست مطلوب با وی با ذکر آنچه تاکنون به دلیل کمتوجهیها به مُرِّ قانون، یعنی؛ مادهی 30 برنامهی ششم و مغفول ماندن حق و حقوق مسلم، بر ما رفته، به جدّ خواسته شود تا هر چه سریعتر آستینهای همت را بالا زده و فعالانه برای دفاع از این حقالناس آشکار وارد میدان عمل گردد و همچنین آنچه از مطالبات باقی مانده نیز یادآوری شده و مطالبه شوند.
2) تنها منتظر مجلس ماندن خطاست، هر چند بحمدالله فضای بوجود آمده در مجلس و خصوصاً تشکیل فراکسیون بازنشستگان، این نوید نیکو را به همهی ما میدهد؛ که از این طریق میتوانیم بخش زیادی از خواستههای قانونیمان، که دائمیشدن متناسبسازی در راس و زیربنای همهی آنهاست را به فضل الهی و همت تمامی فعالان صنفی و قلم بدستان آگاه دنبال نموده و بزودی آنرا به نقطهی مطمئن و پایداری برسانیم.
3) این عرصهی مطالبهگری که ما برای دفاع از حق و حقوقمان بصورت قانونی در آن فعالیم، به هیچ وجه نه متعلق به گروه خاصی است و نه میبایست محدودکننده برای تلاش و فعالیت کسانی باشد که علاقهمندند؛ عالمانه و با پرهیز از هرگونه تنش در جهت استیفای مطالبات کاملاً قانونیشان به ایفای نقش بپردازند.
4) بدون شک، رمز موفقیت ما در گرو انسجام و وحدت رویه و روش ماست. زیرا؛ با سازهای مخالف و ناهمگون هرگز نمیتوان یک سمفونی شایسته ساخت. ما همه خوشبختانه وحدت در هدف داریم، تنها میماند که به مقدار کافی؛ تدبیر، هوشمندی، خویشتنداری و تحمل داشته باشیم و بشدت از اذیت نمودن یکدیگر و پنجه به روی هم کشیدن، به هر شکل و بهانه پرهیز نماییم، اگر چنین کنیم؛ مطمئناً یاری خدا نیز مشمول ما خواهد گردید.
انالله مع الجماعه و مع الصابرین 1401/8/3