- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - دکتر حسن دادخواه :
بیست و پنج سال پیش بود. یک جلسه سیاسی در دانشگاه برپا شد. پر شور و پر تعداد. به عنوان دبیر تشکل اسلامی برگزار کننده نشست، فردای آن روز به جلسه اضطراری شورای فرهنگی دانشگاه فراخوانده شدم و یک تنه، آماج خرده گیری ها و سرزنش های تند اعضای آن قرار گرفتم که چرا بیرون از مصوبه و قول و قرارها، نشست را به گونه دیگری برگزار کردیم و سخنرانان از محدوده موضوع تخطی کرده اند...... جلسه تا نیمه شب به درازا کشیده شد و رییس دانشگاه می دانست که من وسیله برای بازگشت ندارم، به راننده خود، مرحوم سخنور، راننده نیک خوی روسای ادوار دانشگاه گفت که مرا به خانه برساند. به محضی که او خودرو را روشن کرد، تاب نیاوردم و گریستنم شروع شد چنانچه نمی توانستم پاسخ آقای سخنور را که علت گریستن را دائم می پرسید، بر زبان بیاورم.
به خانه که رسیدم همه خواب بودند و من در اتاقی، پتویی بر سر خود پیچیدم و همچنان می گریستم.
سال بعد، دوران کاملا متفاوتی در تاریخ سیاسی پس از انقلاب در کشور ورق خورد و سرما و روزهای یخی آن روزها، به گرما تبدیل شد.
با آمدن و رفتن دولت ها، همچنان گاهی در عسر و سختی و گاهی در یسر و گشایش و آرامش، سال ها از پسِ سال ها آمد و رفت. دیگرانی همچون مهمان و بطور موقتی از بیرون دانشگاه نیز آمدند و رفتند و ما به مانند میزبان و صاحب چهار دیواری دانشگاه هنوز ایستاده و هستیم. البته دیر نخواهد بود که ما هم از دانشگاه برویم و تا آیندگان بیایند و اگر ما را به جا بیاورند و بشناسند، چه قضاوت و داوری در باره ما کنند!
در سراسر سال هایی که گذشت، از رهگذر کوشش برای استمرار و ادامه سنت نیکوی گفت و گو میان نخبگان و مسئولان و طرح و بسط موضوعات مورد نیاز دانشجویان، جز سربلندی و آزادی و تقویت اعتبار دانشگاه و ایران بزرگ که آن هم دانشگاهی فراخ تر است، هیچ سودایی نبود.
خدا را شاکر و سپاسمندم که در گذر این آمدن ها و رفتن ها و فراز و نشیب ها، دانشگاهی که باید برای آیندگان بماند، همچنان فعال و بر پای خود ایستاده است و سنت گفت و گو، با اقبال بیشتر به عنوان یک ضرورت عام کشوری، مورد توجه قرار گرفته است.
فرصت را نیک می شمارم و اشاره و یادآوری کنم که سال ۱۴۰۴، جشن هفتاد سالگی دانشگاه شهید چمران اهواز، به مهر خدا و همت مدیران، برگزار خواهد شد. جشن «هزار استادی» که در این هفت دهه آمدند و رفتند یا همچنان هستند، در کنار و همراه با ده ها نفر دیگر از همیاران علمی که تسهیل کننده آموزش و پژوهش و تربیت نسل هایی از فرزندان این دیار بوده و هستند.
