گذشته از همه پیامدهای مثبت این تفاهم، اما ایجاد خوشی و امید و انتظار بهبودی در اوضاع فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی، بزرگترین دستاورد این تفاهم و توافق است.
شوشان ـ دکتر حسن دادخواه :
در روزهای پایانی سال 1401 و در روزها و برههای حساس از دیدگاه اقتصادی و اجتماعی و سیاسی برای جامعه ایران، اعلام توافق و برقراری دوباره ارتباط میان ایران و عربستان، ضمن ایجاد شادمانی و جلب رضایت نسبی مردم از رهگذر این تفاهم دو جانبه، امکان و احتمال آغاز آیندهای امیدبخش را برای جامعه ایران نوید داد.
به دور از چند و چون و علل و انگیزههای چرخش غیر منتظره حاکمیت و حکومت ایران در برقراری دوباره ارتباط با کشور عربستان و دیدگاه های دو جناح سیاسی ایران در این باره، آنچه در این میان مهم و قابل بررسی و مطالعه و پیگیری است، جلب شدن رضایت مردم و جامعه ایران از ایجاد دوباره دوستی میان دو کشور ایران و عربستان است. بی گمان، این دوستی می تواند در آینده ای نزدیک، سرچشمه خیرات و مصالح دو کشور و کشورهای منطقه و جهان اسلام باشد.
بر هم خوردن ارتباط سیاسی میان ایران و عربستان در هفت سال گذشته و تیره شدن روابط سیاسی میان ایران و کشورهای خلیج و در تنگنا قرار گرفتن جامعه ایران در چنبره تحریم های اقتصادی و ضرر و زیانهای برآمده از آن، تجربههای فراوانی را برای کارگزاران حکومتی در ایران اندوخت که با تکیه و استفاده از آن، می توانند از این به بعد، در برآوردن حقوق قانونی مردم و تامین معاش و معیشت مناسب برای آنان، عملکرد بهتری داشته باشند.
گذشته از همه پیامدهای مثبت این تفاهم، اما ایجاد خوشی و امید و انتظار بهبودی در اوضاع فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی، بزرگترین دستاورد این تفاهم و توافق است.
جامعه ایران، بیش از هر زمان دیگر، نیازمند مشاهده و احساس نشانههای اصلاحات در سیاستهای کلی نظام و تغییر در روش ها و رویکردهای داخلی و بیرونی در ذهن و ضمیر مقامات عالی نظام است.
شناخت خواستههای مردم و تمرکز همه قوای سه گانه و دستگاه های اجرایی کشور برای برآوردن آن خواستهها و توجه به رای و نظر عامه و عمومی مردم در نوع اداره جامعه و کشور، در پیشاپیش مسائل پر اهمیت قرار دارد که باید سرلوحه برنامه های مقامات عالی نظام باشد.
تغییر و اصلاح دیدگاه های معیوب و ناقص کنونی نزد دسته ای از نیروهای تاثیرگذار داخلی نسبت به جامعه جهانی و سازمانهای بین المللی و قراردادهای مورد اتفاق همه کشورهای جهان، بی گمان می تواند ارتباط جهانی ایران با همه کشورها را به سود طرفین تنظیم گرداند و امنیت ایران را نیز تضمین کند.