- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان ـ فاضل خمیسی :
دوستی به نقل از دکتر مهدی بخشنده معاونت وقت وزارت کشاورزی دولت اصلاحات خاطره ای را تعریف کرد که
دو احساس «امید و افسوس» را در وجود هر ایرانی ایجاد و باعث تأمل بیشتر در خصوص نحوه ی اداره ی کشور می شود، البته قبل از نگارش این نقل قول از راوی اجازه ی انتشار گرفته شده است:
«در دوره ای که معاونت وزرات کشاورزی را بعهده داشتم، قرار شد بعنوان
نماینده ی وزیر در اجلاسی که فائو( سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد) در یکی از کشورهای اروپایی برگزار کرده بود شرکت نمایم. از نظر تعداد و سطح مدعوین مشخص بود که قرار است تصمیمات مهمی در رابطه با امنیت غذایی، مبارزه با سوءتغذیه ی مزمن و ایجاد یک شبکه ی جهانی تبادل اطلاعات در خصوص بهینه سازی کشاورزی و کنترل مصرف آب و ... گرفته شود. نکته ی جالب این اجلاس دعوت از آقای خاتمی رئیس جمهور وقت ایران بود که قرار شد بعنوان سخنران ویژه برای حاضرین که در میان آنها رؤسای جمهور یا نخست وزیران کشورهای مختلف دیده می شدند، سخنرانی نماید.
متاسفانه بدلایلی برنامه ی حضور رئیس جمهور کشورمان تغییر و اجلاس با سخنرانی علمی، اثربخش و بسیار تأثیر گذار دکتر «مهاتیر محمد» معمار بزرگ مالزی نوین آغاز می گردد. ایشان خلاصه ای از رموز موفقیت مالزی و آینده ی آن، چالش های پیش رو جهان و لزوم همیاری کشورها برای از بین بردن گرسنگی و فقر را با آمار و ارقام و تحلیل بیان میکند، سخنان آقای مهاتیر آنقدر عالمانه و ملموس بیان شد که مورد تشویق گرم حضار قرار گرفت.
در حاشیه ی مراسم و بعد از سخنرانی های متعدد، سالن بزرگی برای استراحت وخوش و بش کردن و پذیرایی در نظر گرفته شده بود، در گوشه ای از سالن ،دکتر مهاتیر محمد که فنجان قهوه ای را در دست داشت مشغول گفتگو با نخست وزیر سوئد بود. دل به دریا زده و قدم زنان به طرف آنان رفتم، با اخذ اجازه خودم را معرفی کردم، وقتی مهاتیر محمد نام ایران را شنید ، لبخندی از رضایت و خوشایندی زد و پرسید که اهل کدام منطقه از ایران هستم؟ وقتی پاسخ دادم : جنوب!
مهاتیر محمد گفت : خوزستان؟
پاسخ دادم : آری!
ایشان وقتی فهمید خوزستانی ام ، رو به نخست وزیر سوئد کرد و با اشاره به بنده گفت: ایشان اهل سرزمینی است که زیرزمینش دریایی از نفت و گاز و روی زمینش یک تا دومیلیون هکتارزمین قابل کشاورزی با بهره وری فوق العاده و
کناره هایش از بنادری بزرگ و غیرقابل رقابت برخوردار است و در ادامه که گویا حسرت موضوعی را می خورد گفت: اگر مالزی فقط دو استان با موقعیت و شرایط خوزستان ایران را داشت، بیست سال زودتر به توسعه ی کنونی می رسید...»
ای کاش دکتر مهاتیر محمدِ مالزی تبار، اهمیت خوزستان و چگونگی توسعه ی پایدار را طوری برای برنامه ریزان کشور تبیین می کرد که هیچوقت افسوس کشور دیگری را نخوریم.
دوستی به نقل از دکتر مهدی بخشنده معاونت وقت وزارت کشاورزی دولت اصلاحات خاطره ای را تعریف کرد که
دو احساس «امید و افسوس» را در وجود هر ایرانی ایجاد و باعث تأمل بیشتر در خصوص نحوه ی اداره ی کشور می شود، البته قبل از نگارش این نقل قول از راوی اجازه ی انتشار گرفته شده است:
«در دوره ای که معاونت وزرات کشاورزی را بعهده داشتم، قرار شد بعنوان
نماینده ی وزیر در اجلاسی که فائو( سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد) در یکی از کشورهای اروپایی برگزار کرده بود شرکت نمایم. از نظر تعداد و سطح مدعوین مشخص بود که قرار است تصمیمات مهمی در رابطه با امنیت غذایی، مبارزه با سوءتغذیه ی مزمن و ایجاد یک شبکه ی جهانی تبادل اطلاعات در خصوص بهینه سازی کشاورزی و کنترل مصرف آب و ... گرفته شود. نکته ی جالب این اجلاس دعوت از آقای خاتمی رئیس جمهور وقت ایران بود که قرار شد بعنوان سخنران ویژه برای حاضرین که در میان آنها رؤسای جمهور یا نخست وزیران کشورهای مختلف دیده می شدند، سخنرانی نماید.
متاسفانه بدلایلی برنامه ی حضور رئیس جمهور کشورمان تغییر و اجلاس با سخنرانی علمی، اثربخش و بسیار تأثیر گذار دکتر «مهاتیر محمد» معمار بزرگ مالزی نوین آغاز می گردد. ایشان خلاصه ای از رموز موفقیت مالزی و آینده ی آن، چالش های پیش رو جهان و لزوم همیاری کشورها برای از بین بردن گرسنگی و فقر را با آمار و ارقام و تحلیل بیان میکند، سخنان آقای مهاتیر آنقدر عالمانه و ملموس بیان شد که مورد تشویق گرم حضار قرار گرفت.
در حاشیه ی مراسم و بعد از سخنرانی های متعدد، سالن بزرگی برای استراحت وخوش و بش کردن و پذیرایی در نظر گرفته شده بود، در گوشه ای از سالن ،دکتر مهاتیر محمد که فنجان قهوه ای را در دست داشت مشغول گفتگو با نخست وزیر سوئد بود. دل به دریا زده و قدم زنان به طرف آنان رفتم، با اخذ اجازه خودم را معرفی کردم، وقتی مهاتیر محمد نام ایران را شنید ، لبخندی از رضایت و خوشایندی زد و پرسید که اهل کدام منطقه از ایران هستم؟ وقتی پاسخ دادم : جنوب!
مهاتیر محمد گفت : خوزستان؟
پاسخ دادم : آری!
ایشان وقتی فهمید خوزستانی ام ، رو به نخست وزیر سوئد کرد و با اشاره به بنده گفت: ایشان اهل سرزمینی است که زیرزمینش دریایی از نفت و گاز و روی زمینش یک تا دومیلیون هکتارزمین قابل کشاورزی با بهره وری فوق العاده و
کناره هایش از بنادری بزرگ و غیرقابل رقابت برخوردار است و در ادامه که گویا حسرت موضوعی را می خورد گفت: اگر مالزی فقط دو استان با موقعیت و شرایط خوزستان ایران را داشت، بیست سال زودتر به توسعه ی کنونی می رسید...»
ای کاش دکتر مهاتیر محمدِ مالزی تبار، اهمیت خوزستان و چگونگی توسعه ی پایدار را طوری برای برنامه ریزان کشور تبیین می کرد که هیچوقت افسوس کشور دیگری را نخوریم.
