- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ مهر ۱۴۰۳ - ۱۱:۴۲
پیامبر اکرم (ص):مسافرت كنيد تا تندرست مانيد و روزى داده شويد .
امام حسین(ع): از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است...
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان ـ محمدسعید بهوندی :
در این حکایتی که حقیقتاً شبیه همان بازی تام و جری است، به رفتار دولت و مجلس در "ماجرای از زهر هلاهل بدتر اجرای قانون متناسب‌سازی برنامه‌ی هفتم پیشرفت" که بحمدالله نیمه‌ی اول سال هم به ناخوشی دارد تمام می‌شود و کماکان از اجرایش خبری نیست، اگر خوب توجه کرده باشید؛ گاهی به یکباره چنان مجلس گرم و دلسوز حق مسلم بازنشستگان می‌شود و شال عزا به گردن می‌آویزد که گویی مهر و محبت هیچ پدر و مادری در کره‌ی خاکی و در تاریخ بشریت به گرد پایش هم نمی‌رسد. اما بعد از مدتی، این یکی شل شده و اینبار نوبت مهر و محبت رقیق شده‌ی دولت فرا می‌رسد، به نحوی که فراتر از انسانها، دل هر جنبده‌ای از اینهمه دلسوزی و بزرگواری کباب که بیشتر، بهتر است بگوییم؛ زغال می‌گردد!.
در این حکایتی که حقیقتاً شبیه همان بازی تام و جری است، به رفتار دولت و مجلس در "ماجرای از زهر هلاهل بدتر اجرای قانون متناسب‌سازی برنامه‌ی هفتم پیشرفت" که بحمدالله نیمه‌ی اول سال هم به ناخوشی دارد تمام می‌شود و کماکان از اجرایش خبری نیست، اگر خوب توجه کرده باشید؛ گاهی به یکباره چنان مجلس گرم و دلسوز حق مسلم بازنشستگان می‌شود و شال عزا به گردن می‌آویزد که گویی مهر و محبت هیچ پدر و مادری در کره‌ی خاکی و در تاریخ بشریت به گرد پایش هم نمی‌رسد. اما بعد از مدتی، این یکی شل شده و اینبار نوبت مهر و محبت رقیق شده‌ی دولت فرا می‌رسد، به نحوی که فراتر از انسانها، دل هر جنبده‌ای از اینهمه دلسوزی و بزرگواری کباب که بیشتر، بهتر است بگوییم؛ زغال می‌گردد!.
حالا این شل کن، سفت کن‌های مکرر! ماجرایش چیست؟!
بخوانید، هر چند بسیاری می‌دانید و حکایت تلخش نقل مجالس و محافل به کنار بلکه بر سر هر کوی برزن است؛ "آری، مجلس در یک فرایند تراژدی‌گونه...!، بالاخره بند 1 جزء( ر ) ماده‌ی 28 برنامه‌ی هفتم را مصوب کرده، شورای نگهبان تایید نموده، به قانون تبدیل شده، مجلس آنرا برای اجرا به دولت ابلاغ نموده و بر اجرای آن توسط دولت دائماً پافشاری کرده و می‌کند. ولی دوباره در این اثنا دولت به قانون ایراد وارد نموده که بله از چه نشسته‌اید؛ وامصیبتا، وامحمدا، وااسلاما، وظیفه‌بگیران مظلوم از این خان نعمت محروم شدند و دوباره پس از معطلی فراوان این هفته و آن هفته، یک عده نشستند و لایحه‌ی اصلاحی نوشتند و وظیفه‌بگیران را هم به آن اضافه نمودند و آنرا برای وصول و تصویب به مجلس فرستادند. تا اینجا باز دوباره اسمش را بگذارید مهر و محبت پدرانه یا مادرانه دولت!.
بنظر شما حال که لایحه‌ی اصلاحی به مجلس ارسال شده، آیا نباید مجلس هم مهر و محبت خودش را ثابت کند و در اسرع وقت این بهانه‌ی دولت را نیز بجای آورده و کار لایحه را تمام نماید؟! دوباره این معطل نمودن مجلس علتش چیست و مگر مجلس شدیداً در پی اجرای متناسب‌سازی نبود و نیست و مگر نمایندگانش پس از برگشتن از تعطیلات چند هفته‌ای، برای اجرای متناسب‌سازی فریاد وامصیبتا سر ندادند و گلو پاره ننمودند؟! اگر همه‌ی این فریادها و ناله‌ها و اشک‌های گرم و سوزان راست و حسینی است، پس چرا قال قضیه را با تصویب لایحه در کوتاهترین زمان ممکن نمی‌کَنند و برای اجرا به دولت ابلاغش نمی‌نمایند؟! بنظر شما آیا این شل کن، سفت کن‌های مکرر را ما اتفاقی طبیعی تلقی کنیم؟!!! شما بازنشستگان شریف نیز این مطلب را حداقل برای نمایندگان استانتان در مجلس ارسال نمایید.
