طنز/ خواهر محترم شما را چه به قلیان کشیدن !

از طرفی حقیقتاً باید به ریه و سایر اندام های تنفسی این جماعت خدا قوت گفت که با وجود این آلودگی هوا و ریز و گرد های چند میکرونی و هزار تا آلودگی دیگر موجود در هوا، باز هم دود تنباکو های سرطان زا و سموم موجود در ذغال های فرآوری شده را تحمل می کنند و «دم» بر می آورند و «باز دم» را تنها نمی گذارند.

اینکه چرا استعمال قلیان در این عصر عین دوره های پیام نور فراگیر شده و از خرد و کلان گرفته تا فوتبالیست و خواننده در کوچه و خیابان و بیابان و رستوران و کافی شاپ و ... مشتاقانه سر پک زدن به قلیان از سر و کول هم بالا می روند، از دایره فهم بشری ناقص ما خارج است ولی ما این نکته را هم نفهمیدیم که چرا فقط چیز های بد به این سرعت فراگیر می شوند و مثلاً ورزش همگانی، حجاب و یا رعایت حقوق دیگران و مقررات رانندگی همه گیر نمی شوند.

تازه این کل گرفتاری های این ماجرا نیست چرا که امروز یکی از جراید اعلام کرد:«کار شناسان نسبت به گسترش استعمال قلیان در زنان هشدار داده اند.» گل بود به چمن مصنوعی هم آراسته شد. یعنی اگر تا دیروز می گفتند:« بهین زنان جهان آن بود . . . کزو شوی همواره خندان بود» الان اوضاع پشت و رو شده و باید گفت:« بهین زنان جهان آن بود . . . ز قلیان و دودش گریزان بود»

آخر خواهر محترم شما را چه به قلیان کشیدن... خدا وکیلی دو روز دیگر که بچه دار شدید دلتان می آید شیر با طعم «دو سیب» یا «نعناع» به بچه تان بدهید! من معتقدم اگر در یک محفل خانوادگی جماعت ذکور در حال کشیدن قلیان باشند و ضعیفه ای نیز تقاضای پک زدن به قلیان کند « سزد اگر کفش جفا بر دهن او بزنی» تا ایشان باشد بار دیگر هوس قلیان کشیدن نکند!

در خاتمه یک نصیحت منظوم هم از یک شاعر غیر دودی چاشنی مطلب امروز می کنیم: «زندگی قلیان نیست . . . دود شایسته ی آیین جوانمردان نیست . . . زندگی پک زدن و نئشه ی سرگردان نیست . . . با توام گوش فرادار پسر ( یا دختر). . . اندک اندک به خود آی . . . سوی پاکی ها آی . . . نیکوتین را ز وجودت بزدای. . .»