دکتر لفته منصوری، جامعهشناس خوزستانی، در یادداشتی تحلیلی با الهام از کتاب «اخلاق در ایران؛ بین زمین و آسمان» نوشته مقصود فراستخواه، به بررسی وضعیت اخلاقی خوزستان پرداخته و راهکارهایی برای بازسازی اجتماعی و زیستمحیطی ارائه کرده است.
منصوری با استناد به مفاهیم مطرحشده در این کتاب، از بحرانهای زیستمحیطی، اقتصادی و فرهنگی در خوزستان سخن گفته و این مشکلات را عامل تضعیف بخت اخلاقی و انسجام اجتماعی در استان دانسته است. او تأکید دارد که توسعه اخلاقی در خوزستان نیازمند اصلاح نهادها، بازسازی زیستمحیطی و تقویت مشارکت مردمی است.
وی در این یادداشت به چالشهایی مانند خشک شدن تالابها، ریزگردها، مدیریت متمرکز و نابرابریهای ساختاری اشاره کرده و این وضعیت را «ترومای فرهنگی» توصیف کرده است. به گفته منصوری، تمرکز بر آموزشوپرورش، شفافیت نهادی و بهرهگیری از مزیتهای فرهنگی و تاریخی خوزستان میتواند راهگشای بحرانهای موجود باشد.
او همچنین پیشنهادهایی مانند تشکیل شوراهای محلی، احیای تالاب ها، تقویت صنایع کوچک و متوسط، و ترویج اخلاق زیست محیطی را مطرح کرده و بر ضرورت عاملیت اخلاقی خوزستانیها تأکید کرده است. به باور او، اصلاحات از درون فرد و جامعه آغاز میشود و کنشهای محلی و مدنی میتوانند نقش تعیینکنندهای در بهبود وضعیت استان ایفا کنند.
یادداشت منصوری، خوزستان را همچون آینهای از مسائل کلان اخلاقی و اجتماعی ایران به تصویر کشیده و بر ضرورت بازسازی فرهنگی، اجتماعی و زیستمحیطی این استان تأکید دارد.