در عملیات کربلای 4 چه گذشت ؟ + تصویر شهدا

شوشان:  شلمچه و اروند قطعه‌اي از بهشت بود كه جمعي از شهداي دفاع مقدس را ميهمان وصال و به بهشت جاويد رهنمون كرد. صدها شهيد عاليقدر اين عمليات شهادت مي‌دهند كه نداي "هل من ناصر ينصرني" حضرت امام خميني (ره) را با جان و دل لبيك گفتند تا پرچم عزت آفرين اسلام ناب محمدي (ص) در اين ديار به اهتزاز درآيد. 


سنگيني شرايط دشوار در سال 1365 پس از عمليات كربلاي 4 ضرورت انجام عمليات ديگري را ايجاب مي‌كرد ؛ عملياتي كه پيروزي آن تضمين شده باشد و از جنبه نظامي و سياسي بسيار ارزشمند باشد.

ناحيه مرزي‌ استراتژيك‌ شلمچه‌ در منطقه شمال‌ غربي ‌خرمشهر و نزديكي به اروند و به‌ دليل نزديكي‌ جغرافيايي‌ آن‌ با شهر صنعتي‌ بصره‌، از نظر كارشناسان‌ نظامي‌، داراي‌ اهميت‌ فوق‌العاده‌اي‌ بوده‌ است‌.

دشمن با توجه به اهميت منطقه، زمين شرق بصره را مسلح به انواع موانع و استحكامات كرده بود و با رها كردن آب در منطقه انجام هر گونه عملياتي را غير ممكن ساخته و فضاي امني براي خود پديد آورده بود تا بتواند حركت هر نيروي مهاجم را پيش از دستيابي به خط اول خود سركوب كند. 

رزمندگان ‌شجاع‌ سپاه‌ اسلام‌ در مرحله نخست‌ عمليات‌، با هجومي‌ مرگبار و غافل‌گيرانه‌ به‌ قلب‌ دشمن‌، شلمچه‌ را آزاد مي‌نمايند و با گسترش‌ عمليات‌ خود، هر لحظه‌ فاصله خود را با بصره‌ كم‌ مي‌كنند، به‌ گونه‌اي‌ كه‌ صداي‌ شليك‌ مسلسل‌ها، مردم‌ شهر را سراسيمه‌ به‌ خيابان‌ها مي‌ريزد. 

در دومين‌ مرحله از اين‌ عمليات‌، رزمندگان‌ اسلام‌ با گذر از موانع‌ ايذايي‌ و بسيار محكم‌، هجوم‌ سنگين‌ خود را عليه‌ مواضع‌ دشمن‌ آغاز مي‌كنند كه‌ پاسگاه‌هاي‌ شلمچه‌، بوبيان‌ و كوت‌ سواري‌ در اين‌ هجوم‌، آزاد مي‌شود. رزمندگان‌ اسلام‌ با هجوم‌ ديگري،‌ چندين‌ كيلومتر از جاده آسفالته‌ شلمچه‌ بصره‌ را آزاد مي‌كنند و به‌ عمق‌ مواضع‌ دشمن‌ راه يافته‌، خود را به‌ دژ فولادين‌ بصره‌ مي‌رسانند.

سابقه 3 عمليات بزرگ خيبر، بدر و والفجر 8 در زمستان سال‌هاي 62، 63 و 64 در جبهه‌هاي جنوب، همه نگاه‌ها را در روزها و ماه‌هاي منتهي به زمستان 65 به جبهه‌هاي جنوب معطوف كرده بود.

اگر عمليات‌هاي خيبر و بدر در اسفند ماه و عمليات والفجر 8 در بهمن ماه رخ داد، اين بار انتظارها خيلي طولاني نشد و همان روزهاي آغازين زمستان 65، يعني شامگاه سوم دي رزمندگان اسلام در منطقه خرمشهر با گذر از رودخانه خروشان اروند به سمت جزاير ام‌الرصاص، بلجانيه و ام البابي در آن سوي رودخانه يورش بردند و به اين ترتيب، عمليات كربلاي 4 آغاز شد.

در سال 64 رزمندگان با تصرف بخشي از شبه جزيره فاو، نقطه حساسي از استان مهم بصره را فتح كرده بودند و اينك طراحان نظامي جمهوري اسلامي با هدف تكميل آن عمليات و با هدف نزديك شدن به شهر بصره و تأثير اساسي و سرنوشت ساز بر روند جنگ اين منطقه را برگزيده بودند.

عمليات كربلاي 4 به دلايلي چند، عملياتي بسيار سخت بود. مانور عمليات در دسترسي به اهداف بسيار پيچيده بود، دشمن تجربه سال گذشته عبور رزمندگان از اروندرود را داشت. زمين منطقه عملياتي براي گسترش و اجراي عمليات‌هاي پشتيباني بسيار كوچك و محدود بود. دشمن تسلط و ديد مستقيم خوبي بر منطقه و تحركات داشت. مانور اصلي عمليات متكي به نيروهاي تكاور با سلاح‌هاي سبك بود. حاميان خارجي ارتش عراق به واسطه پيروزي‌هاي رزمندگان در عمليات والفجر8 بر حجم پشتيباني‌ها مستقيم و غير مستقيم خود افزوده بودند.

با همه اين تفاصيل، مسئولان جمهوري اسلامي سال 65 را به عنوان سالي كه بايد به گونه‌اي تكليف جنگ را مشخص كرد مي‌شناختند و در پي اجراي عملياتي تأثيرگذار بودند. عمليات كه آغاز شد، در همان ساعت‌هاي اوليه، قرائن و شواهد حكايت از وضعيت غيرعادي و نامطلوب بر سر راه رزمندگان بود.

هر چند رزمندگان تا صبح عمليات، موفق به نفوذ در برخي از خطوط دفاعي شده بودند، برآوردهاي به دست آمده از صحنه نبرد، فرماندهان را مصمم به صدور فرمان عقب نشيني سريع كرد تا توان رزمي يگان‌ها حفظ شود؛ نيروهايي كه به سختي به مواضع دشمن راه يافته بودند، دوباره با سختي بسيار بيشتري، مجبور به برگشت به مواضع خود شدند و اين در حالي بود كه غم جا ماندن پيكرهاي مطهر دوستان شهيدشان بر اين سختي بسي مي‌افزود.

عمليات كربلاي چهار، مقدمه عمليات غرورآفرين و پيروزمندانه كربلاي پنج شد و اگر نبود اجراي عمليات كربلاي چهار، قطعا عمليات كربلاي 5 كه ضربه سهمگيني بر دشمن وارد آورد، اجرا نمي‌شد.

در اينجا لازم و واجب است به عنوان كمترين وظيفه انساني گرامي بدارم ياد و خاطره دلاورمرداني را كه در شب ظلماني چهارم دي ماه، سينه خروشان اروندرود را در زير رگبار گلوله‌ها شكافتند و چون موجي بر ساحل آرامش صداميان يورش بردند عزيزاني كه ساليان سال، پيكرهاي پاكشان در غربت به جاي ماند و هر چند گاه بازگشت استخوان‌هاي متبركشان به ما نهيب مي‌زند كه آسايش امروز ايران اسلامي، مرهون فداكاري و ايثار ديروزهاي اين بزرگمردان دفاع مقدس است.