تاریخچه پل هلالی یا سفید اهواز

در تاریخ ۱۰ خرداد سال ۱۳۱۲از طرف ریاست اداره بهره برداری راه آهن ناحیه جنوب – اهواز ( اریک کسوندسن) و معاونت فنی و مهندسی سیف الله خان مشاور پروژه , ساختمان یک پل جدید بر روی رود کارون جهت عبور و مرور اهالی شهر اهواز در به وزارت کل طرق و شوارع داده شد و سه محل برای احداث پل پیشنهاد گردیدتا آن زمان تنها پل معلق بر روی رودخانه کارون پل فلزی راه آهن( پل سیاه) بود. در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۱۳قراردادی در ۱۲ماده بین میرزا علی خان منصور وزیر طرق و شوارع ایران و اسکار لیندال نماینده شرکت سوئدی سونسکاانترپرناداکتی پولاکت(سنتاب) منعقد گردید وطبق این قرارداد پنج میلیون وهفتصد وهشت ریالی، مسئولیت احداث پل کارون اهواز، امتحان زمین وتهیه نقشه های اصلی به شرکت مذکور واگذار شد و بانک ملی موظف شد طی ۱۲فقره چک هزینه قرارداد را تامین نماید. یک ماه بعد یعنی در تاریخ ۲۰ مرداد ۱۳۱۳ گوتنبرگ از طرف شرکت سنتاب به سمت ریاست ساختمان پل اهواز منصوب و به اهواز اعزام شد. مهندس سیف الله خان مشاور نیز از طرف وزارت طرق و شوارع به نمایندگی انتخاب شد.در اوایل مهر ماه سال ۱۳۱۳موقعیت خط وسط پل بر روی رود کارون تعیین و در دوم شهریور همان سال به منظور استحکام زمین برای شالوده ریزی پایه های پل از شرکت نفت درخواست وسایل حفاری شده که در اواخر همین ماه یعنی در ۲۸ مهر ۱۳۱۴اولین پی کنی آن آماده شده و تا ۲۰بهمن ماه همان سال پنج پایه از هفت پایه اصلی پل براساس طرح (ک. لوبرک استاد آکادمی استکهلم) پی کنی و بتون ریزی شد. در ماههای اردیبهشت و تیر سال ۱۳۱۴دو پایه باقیمانده آن نیز تکمیل شد. قطعات فلزی پل که در کارخانه (مولارک استاد) سوئد ساخته شده بودند به هم متصل شده , سپس در روز ۱۸ مرداد ۱۳۱۴اولین قطعه پل فلزی اهواز بالا کشده شد.در ۱۲ مرداد ۱۳۱۵بتون ریزی سرتاسر پل به پایان رسید و در ۱۵مرداد آسفالت سطح اتومبیل روی پل آغاز شد . ۱۰روز بعدضمن شروع سیم کشی برق جهت روشنایی پل از سوی شرکت سنتاب اعلام شد که پل اهواز ۱۴ روز بعد افتتاح خواهد شد. آزمایش پل چهار ساعت و نیم به درازا کشید و سرانجام در ساعت ده و سی دقیقه ۳۰شهریور سال ۱۳۱۵با بیش از هفت ماه تاخیرو با ضمانت بیست و چهار ماهه و عمر مفید پنجاه ساله به ناحیه راه آهن جنوب تحویل داده شد. سپس در تاریخ ۱۵ آبان ماه ۱۳۱۵افتتاح و ضمن تاکید رعایت موارد زیر مسیر ارتباطی اهواز قدیم و اهواز جدید را فراهم نمود. 1-در موقع عبور و مرور بیش از یک ماشین روی پل در حرکت نباشد. ۲-چند درشکه پشت سر هم روی پل در حرکت نباشد. 3-حداکثر سرعت حرکت اتومبیل بر روی پل ۵کیلومتر در ساعت باشد پل تمام فلزی سفید به طول ۲۰/۵۰۱ و عرض ۸/۹متر , با دو پیاده رو , دارای دو دهانه بزرگ به طولهای ۱۳۶ و ۱۳۰متر و سه دهانه میانی ۴۹متری و دو دهانه کناری به طول های ۱۲و ۲۰متر است و تمامی قطعات آن توسط پیچ و مهره به هم متصل شده اند. این پل بر روی پایه بتنی قرار دارد که درگذشته جهت عبور و مرور درشکه و وسایل نقلیه سبک , انسان و احشام و … مورد استفاده قرار می گرفت و در حال حاضر جهت عبور عابران و وسایل نقلیه به صورت یک طرفه مورد استفاده قرار می گیرد. پل سفید درسال۱۳۷۸ به شماره ۲۴۹۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.