دست و پا زدن مسئولین خوزستان در شعارهای رنگارنگ

روزانه روزان در شماره امروز خود به قلم ثریا زندیار نوشت :  وقتی در جلسات و نشست های خبری شرکت می کنیم چنان شسته رفته آمار می نویسیم و برای افتتاح پروژه ها زمان تعیین می شود، یا اقدامات انجام نشده در گروی شعارهایی رنگارنگ دست و پا می زند که شروع شوند یا نه ! که تکرار مکررات نه تنها ما خبرنگاران را که مردم را هم خسته می کند.

از جمله این شعارها: حذف تاکسی های شخصی از مجموعه تاکسی های مسافر کش در سطح کلانشهر اهواز در نشست خبری مدیر عامل تاکسیرانی شهرداری اهواز؛ یا تکمیل خط اول قطار شهری در فروردین ماه 91 از زبان شهردار کلانشهر اهواز؛ یا جابجایی بنکداران تا پایان اردیبهشت ماه به مجتمع بنکداران در جلسه کارگروه اشتغال به گفته استاندار خوزستان؛ یا افتتاح بیمارستان 160 تختخوابی مسجدسلیمان در اردیبهشت ماه از زبان رییس شبکه بهداشت و درمان این شهرستان و دانشکده علوم پزشکی اهواز؛ یا حذف اجناس با برند خارجی و کالای قاچاق در بازار و یا تکمیل  طرح جابجایی مناطق آلوده شهرستان مسجدسلیمان و یا پروژه های مسکن مهر در اهواز و ...

حال می بینیم که تاکسی های خطی که زیر مجموعه تاکسیرانی هستند همچنان به ندرت در ایستگاهها وپایانه ها پیدایشان میکنی و هر مسافر باید تقریبا 45 دقیقه در ایستگاه تاکسی منتظر بماند و درنهایت با تاکسی های شخصی که بیشتر از قبل به کار خود بدون نظارت تاکسیرانی ادامه می دهند جابجا می شوند. با توجه به اینکه به گفته مدیر عامل تاکسیرانی 2500 تاکسی زرد خورشیدی به مجموعه تاکسی های مسافرکش هم اضافه شده .

*و یا قطار شهری همچنان در انتظار اعتباراتی که اختصاص نمی دهند مانده و جای بسی سوال است که چرا پروژه هایی که در خوزستان اجرا می شود باید روند کندی در پیش داشته باشد و یا همچنان در نیمه راه بمانند اما از طرف مسئولان رده بالا، جذب اعتبارات با ارقام بالا را در جلسات مطبوعاتی و دیگر رسانه های جمعی می شنویم و می بینیم.

*با توجه به رسیدن پایان اردیبهشت ماه همچنان می بینیم که بیمارستان 160 تختخوابی مسجد سلیمان   سردرگم از شعارها در انتظار 6 میلیارد تومان پول می باشد.

*یا حذف کالای قاچاق و کالاهایی با برند خارجی از دایره بازار و اعلام بیش از 90 درصد کالای قاچاق در کشور از طریق تلویزیون و مسئولان سازمان صنعت ، معدن و تجارت کشور !!!!

*همچنین پروژه مناطق آلوده در مسجد سلیمان که از سال 72 تا به امروز قرار بود این جابجایی شکل بگیرد اما 18 سال از این موضوع می گذرد و نه جابجایی مناطق آلوده صورت گرفت؛ نه حتی پروژه در حال ساخت به اتمام رسید و نه اعتباری به این مهم اختصاص داده می شود !

با توجه به اینکه نیم قرن است که 60 درصد مناطق مسکونی شهرستان مسجدسلیمان آلوده به نعمت خدادادی نفت و گاز می باشد و با توجه به اینکه مردم این مناطق چندین سال است که اجازه ساخت و ساز ندارند و با توجه به فرسوده بودن بافت شهری این شهرستان و تخریب های ناشی از این فرسودگی، نیاز مردم را به بخش عمرانی و نوسازی با گذری کوتاه به این شهرستان محروم و ستمدیده احساس می کنید. برای طرح جابجایی مناطق آلوده که از سال 84 به فرمان مجدد مقام معظم رهبری پس از 11 سال دوباره تلنگری زده شد و در سال 86 مصوب شد که تعداد 5000  واحد مسکونی از مناطق آلوده جابجا شوند و اعتباری 120 میلیارد تومانی برای این طرح در نظر گرفته شد(و مدیر عامل مناطق نفت خیز طی خبری در رسانه ها اعلام کرده بود که تمامی این اعتبار پرداخت شده است اما پس از گذشت مدت ها مسئولان مربوطه استانی و شهرستانی اعلام کردند که تنها 30 میلیارد پرداخت شده !) ناگفته نماند مشکلات بین وزارت نفت، مسکن و شهرسازی و استانداری خوزستان باعث این چندگانگی ها شده. حال  بعد ازگذشت چند سال این 5000 واحد به 1400 واحد کاهش یافت و پس از آن هم به 1200 واحد ، و طبیعتا اعتبارات هم سیر نزولی را در پیش گرفت که به گفته مسئولان به تناسب این 1200 واحد 29 میلیارد تومان از اعتبار 120 میلیاردی را شامل می شود که البته با پیش بینی ها  و گفته های کارشناسان بالای 100 میلیارد تومان برای کل پروژه نیاز بوده ! (گفته می شود 12میلیارد در بحث زیر ساختها هزینه شده که پیمانکار پروژه در بخش خصوصی هزینه کرده)  این طرح از پروژه های وزارت نفت بوده که همچنان در سکوت دست و پا می زند و همچنان مردم مسجدسلیمان نمی توانند ساخت و سازداشته باشند .

*درادامه، پروژه های 702 واحدی تعاونی های آزاد در شهر رامین که پس از سه سال انتظار،تکمیل شدن آن به اواسط سال 91 موکول شد و پروژه های مسکن مهر در شیرین شهر که از سال84 آغاز شده و تا به حال ،وعده های مسئولان امر به تحقق نرسیده و کسانی که در قالب تعاونی در این طرح ملی  ثبت نام کرده بودند نیمه راه باز ماندند و انصراف دادند . این پروژه هم مانند دیگر پروژه ها راکد مانده اما دراستان های دیگراین پروژه ها یا به طورکامل به اجرادرآمده یا مراحل پایانی را طی می کند . یا تصفیه خانه آب هوشمند شیرین شهر اهواز که دو سال پیش 95 درصد پیشرفت فیزیکی داشته وآماده بهره برداری بوده ودرسفردوم بالغ بر 1.5 میلیارد تومان اعتباربه این پروژه اختصاص داده شد و حتی برنامه افتتاح آن هم تاحدودی تنظیم شده بود اما پس از دوسال هنوز در همان 95 درصد پیشرفت دست وپامی زند!! سوال اینجاست چرا به طریق های مختلف برای چنین پروژه های مهم و مثبتی این سنگ اندازی ها و ممانعت ها صورت می گیرد که این روال ، بی اعتمادی مردم وحتی اعتراض مردم به ارگان های  مربوطه ازاین گونه طرح ها را به دنبال داشته است .

اینها جزیی از انگشت شمار قول هایی بود که درگنجینه لغات مسوولان گنجانده شده بود و...

وحال نتیجه می گیریم که ناکارآمدی نهادهای دولتی در پروژه های عمرانی پرسه می زند. حداقل اگر سرمایه های کسانی را که در بخش های عمرانی هزینه کرده اند پرداخت شود تا بخش خصوصی بتواند نیاز شهروندان را برطرف کند. درست است که بخش خصوصی هزینه ها را بالا می برد اما با این تورم شکل گرفته از سوی دولت و نوسان بازار و ناتوانی دولت در کنترل بازار شاید بهتر آن است که به بخش خصوصی که کار آیی و عملکرد سازنده ای دارد تکیه کنیم تا در انتظار قول و وعده های رنگارنگ و بی نتیجه  دولت ،علف زیر پایمان سبز نشود.