«دیالوگ»؛ یعنی تلاش برای برقراری تفاهم در برابر تزاحم، استیلای اقناع در برابر تحکم و ایجاد فضایی دوسویه برای شنیدن و گفتن به جای یک طرفه بریدن و دوختن است.

مهدی جباری

تلاش شهردار اهواز برای تبیین مفهوم هویت اهوازی ذیل هویت های سازه انگارانه ای چون هویت خوزستانی و هویت ملی در این روزها شکل تازه ای به خود گرفته است. سید خلف موسوی ماه هاست که در مجامع مختلف لب به اعتراض می گشاید که؛ «چرا هویت اهوازی نداریم» و «چرا اهوازی ها پس از گذشت پنجاه سال زندگی در این شهر و حتی تولد در این سامان به شهرهای دیگری که دهه ها پیش از آن ها بیرون آمده اند، دلالت داده می شوند؟»

البته بدیهی است شهردار موسوی که خود فرزند خوزستان است، در پی درهم ریختن هویت های محلی و خرده فرهنگ هایی که درون دیگ درهم جوش جامعه خوزستانی هستند، نیست. او خود به نیکی می داند این فرهنگ های محلی هستند که از عناصر و مولفه های جدی قوام بخش هویت ملی ایرانی ـ اسلامی محسوب می شوند اما در این میانه محکم ایستاده است تا پاسخی بستاند برای این پرسش اساسی که چرا هویت اهوازی نداریم؟

سید خلف موسوی تا به آنجا پیش می رود که با همراهی رسانه ملی در استان، برنامه ای تحت عنوان «شهر من اهواز» تدارک دیده است تا در کنار گزارش عملکردها، شنیدن مشکلات و انتقادات و برقراری تعامل دوسویه با شهروندان اهوازی، نیم نگاهی دیگر بار به هویت اهوازی داشته باشد.

او که سابقه فرمانداری در بسیاری از شهرهای اصیل و سنتی خوزستان را در کارنامه خود دارد به خوبی دریافته است که یکی از مشکلات فرهنگی توسعه در شهر اهواز نبود گفتمانی است که موید هویت اهوازی باشد و حالا مخاطب این رویکرد، نخبگان، عالمان، اساتید و دانشگاهیان، هنرمندان و گروه های مرجع جامعه، اصناف و همه شهروندان اهوازی هستند که باید در تدارک بازمهندسی هویت اهوازی باشند. سیمان مقومی که ساختمان اهواز را بر می افرازد و بر شدت همبستگی اجتماعی در این شهر رنگین کمانی می افزاید.

باری، به هر کدام از نظریه های معطوف به «توسعه» معتقد باشیم، این نیروی انسانی است که پایه هر گونه تغییری محسوب شده و آتش تهیه هر گامی است که ماشین اجتماع را به پیش می راند. به تعبیری دیگر تا «فرد» به جایگاه «شهروند» در ساخت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی «شهر» نزول اجلال نیابد، نمی تواند از پس وظایف و تکالیفی که برآورنده شهر آرمانی و مطلوب در نظام و ساختار انسانی است برآید. دوگانه شهر آرمانی و شهروند متعهد و تکلیف محور راز توسعه شهرهای پیش رو در دستیابی به رفاه و رضایتمندی عمومی در عصر جدید است.

«دیالوگ»؛ یعنی تلاش برای برقراری تفاهم در برابر تزاحم، استیلای اقناع در برابر تحکم و ایجاد فضایی دوسویه برای شنیدن و گفتن به جای یک طرفه بریدن و دوختن است. از این رو انسان توسعه یافته مدرن برای دستیابی به شهر توسعه یافته، گفتمان و گفت و گو را در ساحت مدیریت شهری می نماید و از پس این گفت ها و شنفت ها، کدورت ها برچیده و راه پیشرفت فراروی شهر قرار می گیرد.

در این میان نمی توان از موضوع تنوع قومیتی حاکم بر استان خوزستان به راحتی گذشت و نقشی برای این کثرت در وضعیت فعلی استان خوزی متصور نبود. چرا که این رنگ های متفاوت و زیبا اگر مبنای مفاهمه و گفتگو نباشد زمینه ساز دوری است و تفرقه.

از دیرباز با نگاهی به ساحت موزاییکی جامعه خوزستانی و تکه جذاب آن یعنی شهر اهواز شاهد این کثرت به نحوی بدیع حتی در سطح کشور هستیم. اگر ایران لبریز از رنگ هاست، خوزستان یک ایران کوچک است و اهواز قلب این ایران و نمایه ای انعکاس دهنده است از تمامیت آن.

ابتکار شهردار اهواز در تدارک برنامه تلویزیونی «شهر من اهواز» نباید در میان هیاهوهای سیاسی کاذب در استان گم شود. بیاییم دست در دست یکدیگر این حرکت فرهنگی را ارج نهاده و یادمان باشد توسعه شهرمان در پیوند نزدیک با فراگیری این مفهوم سترگ و زیباست؛ «شهر من اهواز

برچسب ها: اهواز ، شهردار اهواز ، سیدخلف موسوی ، رسانه ملی ، خوزستان ، شهروند ، هویت ، توسعه

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه