شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۲۴۳۲۴
تعداد نظرات: ۲ نظر
تاریخ انتشار: ۰۳ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۰۲:۱۳
دوم ارديبهشت ميلاد قيصر شعر ايران است ، در اين روز بايد خاطرات را مرور كرد موسم انتخابات بيش از هميشه قيصر امين پور را به ياد مي آورم ! نگاهی بر دورها مي اندازم تا آن دورها را ببینم كه چه زود دير شدند و مبادا دوباره به پیش پایم بنگرم و از دورها غفلت كنم و به بيراهه بيفتم . در اين وادي بايدسعي كنم به آن افقهایی بنگرم که آموزاندند و می آموزنداگر چشم بصیرت داشت حتی از فردا نیز خواهند گفت !

نقش قيصر در اين گفتمان فصلي چيست ؟ انتخابات و قيصر!؟ شاعري بود با زباني ساده اما عميق و نافذ، اما براي من غير از شعرش چيز ديگري داشت، بيان خاطره ای از انتخابات مجلس ششم رازحضور قيصر را در اين گفتمان مي توان حس كرد و با اين احساس دنيايش را شناخت و شيفته اخلاق مردانه اش گرديد باحسي قشنگ تر از آنچه به چشم مي آيد !

شرایط حاکم بر فضای سیاسی کشور و سیاست زدگی تمام عرصه های اجتماعی آن سالها نگرانی های بسیاری در جامعه ایجاد نموده بود ، دغدغه فرهنگ اذهان فعالان اجتماعي را به خود مشغول می کرد ،غفلت از مبانی اعتقادی و ایجاد توقعات فرا ظرفیتی بدون ذكر منابع از یک سو و دامن زدن به مطالبات محقق نشده از سوی دیگر توسط افراطيون به جای ایجاد آرامش و امنیت روانی به چالشها دامن مي زد و با راديكاليزه كردن فضا امواج التهابي را در جامعه سر كش تر مي نمودند و بر امواج سواري مي خوردند، انتخاب روش اپوزيسيوني از سوي دولتمردان نيز نگراني را مضاعف مي كرد در این مسیر بخشی از نخبگان دلسوز و ایمانی به انزوا کشیده می شدند و بخش دیگر بدون تجهیز به ابزار سیاسی وارد سیاست می گردیدند و در یک فضایی مانند رینگ مسابقه بوکس، با يك ضربه غافلگير كننده امتیاز خدمت رسانی را از دست می دادند !

برای شکستن این فضا و بازگشت آرامش و ايجاد مشاركت در بهسازي فرهنگ اجتماعي به دنبال کاندیدایی می گشتیم تا علاوه بر داشتن مقبولیت اجتماعی بتواند از فرهنگ انقلابی و اعتقادات دینی اين مردم دفاع کند و بدون تنش در مسیر تحقق وحدت ملی گام بردارد و متناسب با ظرفیت موجود مطالبات خیر خواهانه را پیگیری كند .

جستجو در میان افراد نخبه و گفتگو با چند گزینه به نتیجه نرسید و نومیدانه کنج خانه نشستیم و خویش را به حادثه سپردیم اما از مدد الهي غافل نشديم و مي دانستيم سخن از سر صدق را پاسخ مي دهد.

در یکی از روزهای سال 77 در اوج نگراني كه ماوايي حتي براي مخفي كردن اشكها نمانده بود دلشكسته نگاهم را به تصوير تلويزيون خانه دوختم، شبکه یک سیما برنامه ای را نمايش مي داد که در آن شعری از مرحوم قیصر امین پور خوانده می شد همان شعري كه بسياري از دولتمردان براي اثبات حقانيت خويش بارها تكرار كردند :

سرا پا اگر زرد و پژمرده ایم

ولی دل به پاییز نسپرده ایم

چو گلدان خالی لب پنجره

پر از خاطرات ترک خورده ایم

اگر داغ دل بود ما دیده ایم

اگر خون دل بود ما خورده ایم

اگر دل دلیل است آورده ایم

اگر داغ شرط است ما برده ایم

اگر دشنه ی دشمنان,گردنیم

اگر خنجر دوستان,گرده ایم

گواهی بخواهید:اینک گواه

همین زخم هایی که نشمرده ایم

دلی سربلند و سری سر به زیر

از این دست عمری به سر برده ایم

اين شعر زبان حال ما بود ، جرقه ای در ذهنم ایجاد کرد و مرا به سوي خود كشاند و مسيري را صادقانه و صميمي نشان داد.

گاهی جرقه ای کشوری را نورانی می کند و گاه انفجاری بزرگ بوجود مي آورد با صدايي كه دريا را متلاطم مي سازد و همه نگاهها را به خود مي دوزد و نگاهم به قیصر برای کاندیداتوری مجلس شورای اسلامی از حوزه شوشتر و گتوند دوخته شد و با يك جمع بندي درجمیع جهات او را براي نمايندگي مردم شوشتر و گتوند فردی مناسب و دارای شایستگی هایی متناسب با فرهنگ انقلاب دريافتم که می تواند در آن شرايط آرامش را بازگرداند و دور از سیاسی کاریهای مرسوم پاسدار ارزشهای انقلاب باشد ضمن اينكه مطالبات منطقه را مي شناسد و ظرفيتهايش را مي داند و اهليت دارد.

شرایط را رصد کردم و با یک نظر سنجی ضربتی عزم را جزم نمودم تا او را متقاعد كنم در این عرصه حضور یابد ! پس از پیگیری های بسیار برای اولین و آخرین بار در دانشگاه تهران زیارتش نمودم، هم سنم بود ولي شكسته تر نشان مي داد، از ابهتش اجازه سخن گفتن نمی يافتم و غريبگي مي كردم اما دل را به دریا زدم و راز دل بااو در میان نهادم و درخواست کردم تا در انتخابات از حوزه شوشتر و گتوند کاندیدا شود !! نگاهی تمام قدبرمن انداخت و پس از مکثی طولانی چشمها را به بالا دوخت و کلامی شعر گونه تحویلم داد به این مضمون:

کورکجا؟،نورکجا؟، دشت کجا؟،هورکجا ؟ 
بانگ اناالحق من و ضجه منصور کجا!؟

يكه خوردم ، و در شوكي بهت انگيز ! مستقيم با چشمان خمارش در چشمهايم نگاه مي كرد و لبخندي بر لبانش نشسته بود و برايم موفقيت آرزو نمود ،تعارف بسیار کرد بمانم تاپس از کلاس درس با او باشم اما خجل به دنبال راهي براي رفتن مي گشتم (الهي ارني الاشيا كماهي) دستهايم را دردستهایش محكم فشرد و از هم جدا شديم ، او بسوي تدريس ، من براي ترخيص از حضور! با خود گفتم عجب روزگاریست !! برای رهایی از سیاسی کاری ،خود به آن مبتلا شده ام ،عظمت و بزرگواری مردان بزرگ را نمی شناسم ، بايد مي دانستم آنكه چون رودي زلال ترانه زندگي مي سرايد ايستادن در مرامش معني ندارد! و اما ديدار با قيصر اين حُسن را داشت كه در يابم خداوند براي نامگذاري فرزندان به والدين اسم را الهام مي كند و به همين دليل نام او با حرف آخر عشق آغاز می شود !

زندگی بی عشق ، اگر باشد ، همان جان کندن است

دم به دم جان کندن ای دل کار دشواری است ، نیست؟

نگاهش به من فهماند بايد عميقتر بنگرم و شتابزده به خلوتكده كسي پاي نگذارم و شعرش را خواندم و از خود پرسيدم چرا قبل از اين اتفاق نخواندم!؟:

خسته ام از این کویر، این کویر کور و پیر

این هبوط بی دلیل این سقوط ناگزیر

آسمان بی هدف، بادهای بی طرف

ابرهای سربه راه، بیدهای سربه زیر

ای نظاره شگفت ای نگاه ناگهان

ای هماره در نظر ای هنوز بی نظیر

آیه آیه ات صریح سوره سوره ات فصیح

مثل خطی از هبوط مثل سطری از کویر

مثل شعر ناگهان مثل گریه بی امان

مثل لحظه های وحی، اجتناب ناپذیر

ای مسافر غریب، در دیار خویشتن

با تو آشنا شدم با تو در همین مسیر

از کویر سوت و کور تا مرا صدا زدی

دیدمت ولی چه دور دیدمت ولی چه دیر

این تویی در آن طرف پشت میله ها رها

این منم در این طرف پشت میله ها اسیر

دست خسته مرا مثل کودکی بگیر

با خودت مرا ببر، خسته ام از این کویر

وقتي درگذشت قيصر اعلام شد و واکنش مردم را در سوگ او دیدم و نجوای مهربانانه اش را برای آرامش گنجشکها می شنیدم که در گوشهایم زمزمه می شد تا دریابم که براي دل به پاییز نسپردن بايد بهار را دوست می داشت .

گاه به خود نفرین می کنم که بدون ياد گرفتن صرف افعال در دستور زبان عشق بااو سخن گفتم اما هوشیار بود و گریز زد و دریافتم که چرا سالها مُرد تا دمی زندگی کند و نمی توانستم یک ذره و مثقالی مانند او بمیرم بايد اورا مي گذاشتم و مي گذشتم آن چنان كه خود مي خواست :

ما را به حال خود بگذارید و بگذرید

از خیل رفتگان بشمارید و بگذرید

اکنون که پا به روی دل ما گذاشتید

پس دست بر دلم مگذارید و بگذرید

تا داغ ما کویر دلان تازه تر شود

چون ابری از سراب ببارید و بگذرید

پنهان در آستین شما برق خنجر است

دستی از آستین به در آرید و بگذرید

ما دل به دست هر چه که بادا سپرده ایم

ما را به دست دل بسپارید و بگذرید

با آبروی آب ، چه باک از غبار باد !

نان پاره ای مگر به کف آرید و بگذرید

راه را باید دانست و با هوشیاری در نوردید و در این راه بالا را نگریست تا بالایی شد.با تشکیل مجلس ششم قیصر را بیشتر از یک شاعر یافتم و امروز اورا بیش از همیشه در یاد دارم اما باز هم نمی توانم ذره ای مانند او بمیرم !! و بقولش :

انگار این سالها که می گذرد

چندان که لازم است

دیوانه نیستم

احساس می کنم که پس از مرگ

عاقبت

یک روز

دیوانه می شوم



و سالهاست در جستجویم تا دوباره آن نام را پیدا کنم هرچند امضایم با آن دوران تفاوت بسیار کرده است و مانند روزهای دبستان نیست وبیش از همیشه دلم برای گریه تنگ می شود اما چه باید کرد که بی او هنوز زندگی می کنم و در موسم انتخابات نگاهی به او که بانگش را نمی شنیدم و اما امروز كه حضور ندارد بيشتر از آن روز مرا فرا مي خواند:

پیش بیا ، پیش بیا ، پیشتر

تا که بگویم غم دل بیشتر

دوست ترت دارم از هر چه دوست

ای تو به من از خود من خویشتر

دوست تر از آنکه بگویم چقدر

بیشتر از بیشتر از بیشتر

داغ تو را از همه داراترم

درد تو را از همه درویش تر

هیچ نریزد به جز از نام تو

بر رگ من گر بزنی نیشتر

فوت و فن عشق به شعرم ببخش

تا نشود قافیه اندیش تر

و از آن روز انتخابات را يك درس مي شمرم كه بايد از آن آموخت كه چگونه از باورها دفاع كرد و بر اعتقادات ماند و به جاودانگي انديشيد و رمز عاشقي را دريافت و مصرعهاي شعر زندگي را در كنار هم چيد تا مفهوم را به ديگران رساند و غزل نابي تقديم كرد .او رفته است و با من نيامد و من نيز با وي نرفتم اما طرحي كه براي صلح داد در همه جا مي چرخد و هر كس مي شنود آمين مي گويد :

شهیدی که برخاک می‌خفت

سرانگشت در خون خود می‌زد و می‌نوشت

به امید پیروزی واقعی

نه در جنگ

که بر جنگ
comment
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
انتشار یافته: ۲
comment
comment
جمعي از كار كنان رسمي كار گري بهزيستي استان اصفهان
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۰:۴۴ - ۱۳۹۴/۰۴/۰۸
comment
0
0
comment امه ای به نمایندگان محترم مردم اصفهاندر مجلس شورای اسلامی

سلام و درود خدا بر شما نمایندگان دلسوز مردم در خانه ملت

احتراماً همانطوریکه مستحضرید جمعی از کارکنان سازمان بهزیستی کشور بصورت رسمی کارگری مشغول وظیفه هستند و تعدادی از این کارکنان همانند کارکنان رسمی و پیمانی در سالهای اخیر توانسته اند ادامه تحصیل داده و مدارک دانشگاهی از قبیل کاردانی ، کارشناسی و کارشناسی ارشد را کسب نمایند و در حال حاضر در ستاد و شهرستانها به عنوان یک نیروی با تجربه البته با ابلاغ، انجام وظیفه می نمایند. این در حالی است که: اولاً کارکنان رسمی و پیمانی توانسته اند از حقوق و مزایای مدرک خود برخوردار شوند در حالیکه نیرویهای رسمی کارگری بدلیل نوع استخدامشان از این مزایا بهره‌مند نبوده و تاکنون نیز هیچ تغییری در احکام آنها لحاظ نگردیده است، ثانیاً طبق قانون کار می بایست احکام آنان تا گروه 20 اعمال شود که متأسفانه چنین اتفاقی رخ نداده و حتی کارکنان رسمی کارگری با مدرک کارشناسی نیز حداکثر تا گروه 10 در احکامشان لحاظ شده است، ثالثاً از مزایای سختی کار در ماده 36 تبصره یک قانون کار پیش بینی شده نیز برخوردار نیستند، رابعاً پاداش عیدی کارکنان موصوف که طبق قانون کار می بایست حداقل دوبرابر تا حداکثر 3 برابر حقوق پایه پرداخت شود ولی به میزان کارکنان رسمی کشوری به آنان پرداخت می شود، خامساً کارکنان رسمی کارگری نه مانند کارکنان خدمات کشوری هستند و نه مانند کارکنان تابعه قانون کار که از هردو قانون محروم هستند به مصداق ضرب المثل معروف شتر مرغ .
مزید استحضار است اینکه تمامی کارکنان رسمی کارگری بالای 18 سال داشته اند و با توجه به اخذ مدارک دانشگاهی تعدادی از آنها در صورت تبدیل وضعیت می توانند به عنوان یک نیروی با تجربه و تحصیل کرده در پستهای حساس سازمانی خدمت کرده و در کنار آن از حقوق و مزایای آن نیز برخوردار شوند. ضمناً با عنایت به اینکه در حال حاضر جذب و استخدام نیروی انسانی جدید محدود گردیده است در صورت تبدیل وضعیت این افراد وضعیت نیروی انسانی بهزیستی نیز بهبود خواهد یافت.
شایان ذکر است تبدیل وضعیت این کارکنان برای دولت بار مالی نداشته و حتی در بعضی از موارد پرداخت اضافه کار که هم اکنون سازمان بابت اضافه کاری کارکنان رسمی کارگری 23 درصد سهم کارفرما می‌پردازد در صورت تحقق این امر طبق قانون کشوری پرداخت 23درصد کارفرما حذف خواهد شد.
علی ایحال با توجه به مطالب مطروحه و با عنایت به اینکه طرح یک فوریتی تبدیل وضعیت کارکنان به رسمی کشور در تاریخ 92/9/20به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و طی شماره 162 اعلام وصول گردیده و طرح فوریت دار شده و هم اکنون این طرح در کمیسیون اجتماعی مجلس در حال بررسی بوده و بزودی جهت تصویب نهایی به صحن علنی مجلس خواهد آمد، لذا استدعا داریم با نگاه پرمهر و با رأی مثبت خود در تصویب این طرح که موجب رضای حق تعالی و خرسندی و احقاق حق کارکنان رسمی کارگری گردیده. ضمناً کارکنان رسمی کارگری بهزیستی حوزه انتخابیه جنابعالی هم واجد این مشکل هستند. پیشایش مراتب تشکر و قدردانی خود را از همکاری و عنایت جنابعالی ابراز نموده از خداوند سبحان عزت و سرافرازی و سلامتی جنابعالی و تمامی نمایندگان دلسوز مجلس شورای اسلامی را مسئلت می نماییم.

با تشکر جمعي از كار كنان رسمي كار گري بهزيستي استان اصفهان
comment
رسول خضري
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۷:۳۴ - ۱۳۹۴/۰۴/۲۲
comment
0
0
comment گریزی بر مشکل حل‌نشده‌ای به نام کارکنان رسمی کارگری ادارات بهزيستي اکنون «امید» به «تدبیر» دکتر روحانی است بیش از یکسال از نوشتن نامه نخست به ریاست جمهوری، مسئولان استانی و نمایندگان مجلس می گذرد. نامه ای که هنوز هم بسیاری از نویسندگانش امیدوار به رسیدن جوابش هستند. برای بسیاری از آنها باور کردنی نیست مردی میانه اندام و همیشه در سفردولتهای نهم و دهم که براساس آمار، گیرنده بیشترین در خواستها و نامه های مردمی در عمر پربرکت نظام جمهوری اسلامی بوده است و در مدت صدارتش در خیابان پاستور هیچ نامه ویا درخواست به حقی را بی پاسخ نگذاشته هنوز جواب نامه آنها را نداده است . آنها جمعی از کارکنان رسمی کارگری نهادهای دولتی استان ایلام هستند که حالا با نگرانی روزهای واپسین باقیمانده از عمر دولت دهم را می شمارند. روزهایی که هرچند هر ساعتش برای بیشتر شهروندان ایرانی آبستن خبری از حل مشکلات استخدام در ارگانهای دولتی، اجرای طرحهای حمایتی ازقشرهای مختلف و انجام برنامه های معطل مانده در دولتهای قبلی است اما هنوز با وجود اجرای طرحهایی نظیر خدمات کشوری و ساماندهی شرکتهای خدماتی و کارگران شرکتی برای این قشرمژده ای نداشته است . این کارکنان را که هنوز امیدوار به حل مشکلات خود به دست گره گشای دکتر محمود احمدی نژاد هستند؛ در آیین نامه استخدام ادارات دولتی به نام مستخدمین رسمی – کارگری می شناسند. این افراد با مدارک تحصیلی از دیپلم تا کارشناسی ارشد حالا سالهاست در تبعیضی آشکار نسبت به همکاران خود که تنها با تفاوتی موسوم به مستخدمین رسمی کارمندی در ادارات دولتی مشغول بکارند نه حق تاهل می گیرند و نه فوق العاده برای بدی آب و هوا، نه حق تحصیلات به آنان پرداخت می شود و نه از مزایای محرومیت مناطق جنگی استفاده می‌کنند. این محرومیت و تبعیض در حالی انجام می شود که تنها اختلاف بین آنان و همکارنشان در استفاده از نقل کارگری و کارمندی است و البته وقتی پای درد دلشان می نشینی احساس می کنی در این میان حتی حرمت کلمه در کارگر هم که عطر و بوی بوسه پیامبر مهربانی (ص ) را با خود دارد نیز بر دردهایشان می افزاید. آنان که در دوران دفاع مقدس مرزدارانی غیور بوده و بسیاری از آنان از خانواده های معظم شهدا و جانبازان و ایثارگرانند در تمام این سالها دم فرو بسته اند و تبغیض آشکار بین آنها و همکارانشان سبب شده با مسایل و مشکلات مالی بسیار دست و پنجه نرم کنند. تلخی این تبعیض و تناقض آشکار آنجا روشن می شود که در هنگام پرداخت عیدی بر خلاف روند محاسبه این مزیت بر اساس قانون کارو برای کارگران از منظر سازمان دولتی متبوع خود آنان کارمند محسوب شده و همانند کارمندان رسمی عیدی دریافت می کنند . این وضعیت آنها را شبیه ضرب المثل معروف می کندکه (یا مرغ باش بپر، یا شتر باش و ببر!!!) نگاهی به فراوانی این افراد در نهادهایی نظیر بهزیستی ، تربیت بدنی نیز حکایت از نبود نگاه کارشناسی شده به وضعیتهای استخدامی آنان در احکامشان است و وجود این جایگاه دوگانه کارمندی رسمی و کارگری رسمی در این نهادها تا حدودی غیر منطقی و نیازمند تجدید نظر می دهد. این در حالی است که احکام کارگزینی این کارکنان رسمی – کارگری از نظر مزایای مندرج و مزایای جانبی با قانونهای خدمات مدیریت کشوری و قانون کار همخوانی نداشته و در راستای تحقق شعار عدالت گستری دولت نهم و دهم نیازمند بازنگری ویژه است. آنان که تا پیش از اجرای قانون خدمات کشوری امیدوار به رفع این تبعیضها و بهره گیری از مزیتهای قانونی خود نظیر حق تاهل و غیره بودند از حل نشدن این اجحاف در حق خود و دیگر همکارنشان دلسرد شده و حالا تمام امیدشان به رییس جمهوری منتخب است. تا خواسته ای که تنها در چند کلمه خلاصه می شود تا حق قشری نه چندان کم جمعیت در جامعه نیز از حقوق قانونی خود که همان حق تاهل، بدی آب و هوا ، محرومیت مناطق جنگی ، حق تحصیلات دانشگاهی و سختی کار است و به همکارانشان پرداخت می شود بی بهره نما نند و یا خواهان تبدیل وضعیت به خدمات کشوری اعم از رسمی کشوری یا پیمانی هستند. همانگونه که در بالا ذکر شد تأمین نیروی انسانی ادارات دولتی و سازمان‌های وابسته به روش‌های مختلف از جمله بکارگیری کارکنان رسمی کارگری صورت می‌گیرد. این در حالی است که بخشی از این مجموعه معلق نتوانسته‌اند جای خود را نه در بین کارکنان پیمانی و نه رسمی کشوری پیدا کنند. از طرفی علیرغم پیگیری‌های متعدد جمع کثیری از این قشر زحمتکش از طریق ارسال نامه به ریاست محترم جمهوری، جناب دکتر احمدی‌نژاد، مسئولان استانی و نمایندگان محترم استان در مجلس شورای اسلامی و همچنین انعکاس مشکلات خود از طریق رسانه‌های محلی، نشریات سراسری و خبرگزاری‌ها، متأسفانه تاکنون هیچگونه اقدامی در این زمنیه صورت نگرفته است. اکنون با توجه به روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و انتخاب شخصیت فرهیخته و مورد اعتماد ملت، جناب دکتر روحانی، این مجموعه این بار چشم امید خود را به ایشان دوخته‌اند تا با تدبیر خویش و با بهره‌گیری از درایت و نگاه واقع‌بینانه، مشکل‌شان به پایان برسد و این دغدغه‌ی روزمره دست از سر زندگی‌شان بردارد. در این راستا، دبیر جامعه اسلامی کارمندان استان ایلام با اشاره به زحمات بی‌بدیل این مجموعه خاطرنشان کرد: بهره‌گیری از حقوق قانونی و مزیت‌هایی که این دسته از کارکنان دولت از آن محروم هستند از جمله حق تأهل، بدی آب و هوا، حق مدارج دانشگاهی و سختی کار باید برای آن‌ها اجرایی گردد. سید خلیل سجادی در ادامه تبدیل وضعیت این کارکنان را به خدمات کشوری اعم از رسمی کشوری و پیمانی خواستار شد و اضافه کرد: کارکنانی که در این شرایط قرار می‌گیرند( رسمی کارگی) مدارک تحصیلی و به ویژه مدارک دانشگاهی هیچ‌گونه تأثیری در ارتقاء جایگاه اداری و حقوق و مزایای دریافتی آن‌ها ندارد که این موضوع نیز به تنهایی اجحاف در حق این قشر به شمار می‌رود. وی همچنین افزود: کارگران رسمی کارگری خدماتی مورد بحث با هر گروهی که استخدام می‌شوند بدون کسب گروه جدید در طول دوران خدمت خویش با همان گروه استخدامی بازنشست می‌شوند که این قانون نیز باید مورد بازبینی و تغییر قرار گیرد. دبیر جامعه اسلامی کارمندان استان ایلام در پایان ابراز امیدواری کرد: با توجه به ضرورت حمایت مسئولان ذیربط از این قشر خدمتگزار مشکلات مطرح شده در آینده‌ای نه چندان دور حل شود
پاسخ دادن
معلول مشگین شهری می‌گه:
۱۳۹۴-۰۴-۲۱ در ۲۰:۰۵

با سلام با وجود معلولین تحصیل کرده بیکار که تاکنون یک معلول در اداره بهزییستی مشگین شهر جذب نشده و بجای سهمیه آنها بچه های سرمایه دار در انجا کار می کنند و حتی به تازگی ۴ نفر بدون آزمون استخدام و بدون تخصص رشته مربوطه توسط بنیاد معرفی شده اند حق معلولین را خوردن این چنین اخر عاقبت هایی هم دارد و مسئولین استانی و شهرستان در پیش خدا جوابگو خواهند بود.
پاسخ دادن

ارسال نظر

(براي كاربران نمايش داده نمي شود)
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار