- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
پهم راستا با توسعه همه جانبه علوم مختلف در جهان امروزی، مسائل و مشکلات جدیدی نیز به بشر رخ نموده است که پیش از این با آنها دست به گریبان نبوده و سابقه آشنایی با آنها را نداشته است.
و لذا ضروری است که بشر امروز نبوغ خود را برای رویارویی با این معضلات و یافتن راه حلهای علمی و منطقی بکار گرفته و ریشه مشکلات خود ساخته خویش را از اساس بخشکاند.
تخریب زیستگاهها و اکوسیستمها، آلودگی صنعتی هوا، زباله های هسته ای، بحران آب و ... از جمله این مشکلات است که رفته رفته با پیشرفت علوم مختلف و توسعه شهرنشینی و به تبع گسترش علم و رفاه آدمی ایجاد شده است.
البته بسیاری از این موارد سالهاست که شناخته شده اند و درحال بررسی و ارائه راهکارهای کنترلی و اجرایی هستند، در این میان کشورهایی که در این عرصه فعال تر و پویاتر بوده اند، درحال حاضر از دیگران پیشی گرفته و بر بسیاری از مشکلات فائق آمده اند.
از جمله این مخاطرات انرژی هسته ای و زیر شاخه های آن هستند که هرچند موضوع روز کشور و جهان می باشد، ولیکن به جنبه های ایمنی و حفاظت آن و خطرات بالقوه ای که برای سلامتی و حیات بشر دارد، کمتر پرداخته شده است.
شاید در وهله نخست ارتباط و مخاطره آن برای افراد عادی جامعه ملموس و در دسترس به نظر نیاید.
ولیکن شاخه ای از این انرژی که سالهاست با نام اشعه ایکس در تصویربرداری های پزشکی و در مراکز درمانی و بیمارستانها در ارتباط مستقیم با بدن انسان قرار داشته و دارد، کمتر به مردم شناسانده شده و از خطرات جدی آن گفته نشده است.
عکسهای رادیولوژی، تصاویر سی تی اسکن، آنژیوگرافی ها، اسکنهای رادیوایزوتوپ و پزشکی هسته ای، عکسبرداری های فک و صورت و حتی سنجش تراکم و پوکی استخوان از جمله عملیاتی هستند که مستقیما بواسطه تابش اشعه ایکس و گاما به بافتهای بدن صورت گرفته و مقداری از انرژی این پرتوهای الکترومغناطیس جذب سلولهای بدن انسان می گردد. که ورود و جذب آنها در بافتهای زنده بدن، حکایات علمی و فیزیکی و بیولوژیکی خاص خود را دارد که بسیاری از آنها برای کارشناسان شناخته شده و بسیاری هنوز ناشناخته اند.
شاید شناخته شده ترین و معروف ترین آثار اشعه برروی بدن " کانسر" یا همان سرطان است که امروزه معرف حضور همگان می باشد و بعنوان سخت ترین و لاعلاج ترین بیماری در ذهن بسیاری از مردم نقش بسته است.
ولی آیا برخورد عامه مردم با اشعه و پذیرش پیشنهاد مواجهه با آن به سختی برخورد با سرطان است؟!
البته آثار بیولوژیکی و زیستی ضعیف تر نظیر کم کاری و پرکاری تیروئید، کدورت قرنیه چشم، تاثیر بر سلولهای خونی ، خشکی پوست، متاثر نمودن سلولهای جنسی و زاینده و در رده خطرناکتر آثار جهش ژنی و کروموزومی و نقصهای مادرزادی که عموما از پرتوگیری خانمهای باردار ناشی میگردد، نیز برای مواجهه با اشعه متصور می باشد.
آنجه بر پژوهشگران این عرصه مسجل شده است، احتمالی بودن و تصادفی بودن آثار مخرب پرتو بر سلولهای بدن است که همین امر امکان حفاظت شایسته و کنترل نمودن آثار زیستی پرتوهای یونیزان بر بدن را دشوارتر نموده است.
به همین دلیل است که سازمانهای بین المللی حفاظت در برابر اشعه در تازه ترین گزارشات خود، همواره و هرساله میزان دوز مجاز برای افراد عادی جامعه و همچنین افرادی که به کار با اشعه اشتغال دارند را کاهش داده و محدودیت و سخت گیری بیشتری را اعمال می نماید.
با کمال تاسف حساسیت این موضوع و مخاطرات اشعه ایکس برای انسان در کشور ما به خوبی به عموم مردم معرفی نشده است و عامه افراد جامعه تصویر واضح و روشنی از این پدیده فیزیکی و خطرات بالقوه ای که در خود نهفته دارد در ذهن ندارند، که این پرتوها علیرغم نامرئی بودن و غیر قابل مشاهده بودن ، بی هیچ صدا یا علامت هشدار دهنده ای می تواند چه آثار زیانبار و جبران ناشدنی بر سلامت بشر داشته باشد.
بعنوان یک باور مرسوم که میان اکثریت افراد وجود دارد که جهت اطمینان از صحت و سلامتی خود انواع عکسها و سی تی اسکنها و اسکنهای هسته ای را بصورت دوره ای و سالانه انجام دهند تا شاید احتمال خطر یا بیماری در آینده را از خود نفی نمایند. ولی آیا در این میان، خطرات ناشی از این پرتوها بر سلامتی خود را نیز لحاظ نموده اند؟!
آیا اطلاع دارند که یک آزمون سی تی اسکن یا سی تی آنژیو، چیزی بالغ بر هزار برابر یک عکس رادیولوژی برای بافتهای بدن مخاطره آمیز است؟!
حتی مشاهده می گردد که در موارد آسیبهای جزئی و بیماریهای ساده، مردم به خواست خود از پزشک درخواست عکس یا سی تی اسکن می نمایند که به خیال خود از احتمال هرگونه آسیب اطمینان حاصل کنند. بیمارانی که مطابق استانداردها اصلا در لیست موارد کاندید پرتودهی نمی گنجند.
آیا میدانید که درصد بالایی از موارد رادیوگرافیها و تصویربرداری های پزشکی که روزانه و ماهانه در سطح کشور انجام پذیرفته و ثبت می شوند، غیر ضروری و مازاد بر نیاز بیماران است و در این میان فقط میزان متوسط پرتوگیری افراد عادی جامعه را به شکل فزاینده ای بالا برده و احتمال بروز آثار بیولوژیک مختلف را بر نسلهای حال و آینده جامعه تحمیل می کند، که در نوع خود ویران کننده است. و باز هم با کمال تاسف ، عملا هیچ نهادی مسئولیت این ناهنجاری را بر عهده نگرفته و بی هیچ اطلاع رسانی شایسته و وضع قوانین باز دارنده، در خاموشی و بی خبری به سمت نوعی فاجعه انسانی که تبعات آن دامنگیر نسلهای آینده جامعه خواهد بود، پیش رفته و اکثرا هم از آن بی اطلاعیم.
این در شرایطی است که در کشورهای توسعه یافته برای هر نوع درخواست پرتو تابی به بدن بیمار مراحل مختلف و متعدد غربالگری سپری می گردد تا یک بیمار را کاندید ورود به بخشهای تصویربردا ی پزشکی معرفی نمایند. با این وجود هم اکثریت بیمارانشان تا حد امکان از پذیرش مواجهه با اشعه امتناع نموده و حاضر به پرتوگیری نیستند.
درصد ارجاع که شامل نسبت بین بیماران ویزیت شده به بیماران ارجاع شده به بخشهای پرتو تشخیصی است، در کشور ما به میزان قابل ملاحظه ای از استانداردهای جهانی و حتی استانداردهای داخلی فراتر بوده که این امر حتی با کتب مرجع علم طب هم به هیچ عنوان قابل توجیه نیست.
این مسئله بجز پرتوگیری عمومی اجتماع و اعمال فشار کاری و پرتوگیری بر پرسنل شاغل در این بخشها، ضرر و زیان اقتصادی و هدر رفت بودجه و نیروی انسانی کشور در این بخشها را نیز به دنبال دارد.
آیا می دانید که تعداد دستگاههای مولد پرتو در مراکز پزشکی ایران چندین ده برابر موارد معادل ان در بسیاری از کشورهای اروپایی است؟! و همین مسئله چه میزان خروج ارز از کشور، آنهم برای واردات غیر ضروری و مازاد بر نیاز این تجهیزات گران قیمت را به دنبال دارد؟!
در این میان سکوت و غفلت سازمانها و نهادهای مرتبط با این امر خطیر ، در نوع خود جالب و تاسف آور است.
نهادهایی که متولی تامین و حفظ سلامت و بهداشت جامعه هستند، در مورد محدود کردن پرتوگیری عمومی اجتماع چه برنامه و راهکار علمی و عملی را در دستور کار قرار داده اند و نتایج حاصل از آن چیست؟!
و سازمانهایی که ناظر بر کار با پرتو و دستگاههای مولد پرتو های یونیزان هستند، درخصوص اطلاع رسانی و وضع قوانین و قوائد حفاظتی برای احاد افراد جامعه و پرتوکاران در چه مرحله ای به سر می برند؟!
جای امیدواری است که چندی است که کارشناسان شاغل در بخشهای پرتو پزشکی که خود قربانی فقدان یا ضعف قوانین حفاظتی در این زمینه یا متضرر از منفعت طلبی و سودجویی حاصل از پرتوتابی به بیماران توسط برخی افراد هستند، در حرکتی خودجوش سعی در اطلاع رسانی و آگاه نمودن بیماران از خطرات این پرتوهای خطرناک کرده اند. ولی آیا این اقدامات، خارج از حمایت نهادهای مسئول و جدای از وضع قوانین محکم و تاثیرگذار ، به نتیجه مطلوب و مناسب که نافی سودجویی و سوء استفاده برخی افرادی که سلامت جامعه را ابزار کسب درآمد بیشتر قرار داده اند، خواهد انجامید...؟!
درمان مبارک .جناب وزیر با رسیدگی به وضعیت ما پرتو کاران به ما در انجام وظیفه. دلگرمی دهید
1 مقدار به پایین دستیها وبلاهایی که همکارانتان دارند سرشان می آورند بیاندازید.
حق اشعه پرسنل پرتودرمانی را که چند ساله قطع کردید.
وضعیت کارانه این بخش زحمت کش هم که کمتر از همه قسمتها می باشد.
ما را هم که از مشاغل ریان اورد بیرون آوروید.
اخر تا کی این همه بی عدلتی.