ماندنیترین تصاویر مهدی طارمی در فصل گذشته، پاسِ گل به محمد نوری در دربی تهران و پاسِ استثنایی به هادی نوروزی در جدل با لخویا بوده اند.
10 بازی در لیگ برتر، 900 دقیقه کامل حضور در ترکیب پرسپولیس، 8 گل زده و صفر پاس گل. مرور آمار مهدی طارمی در رقابت های لیگ پانزدهم، به روشنی تغییر مدلِ بازی او در زمین نسبت به فصل گذشته را نشان می دهد. ستاره جنوبی پرسپولس، این روزها به خاطر گلزنیهایش در جدال با استقلال اهواز تبدیل به یکی از سوژه های فوتبال ایران شده و همه از بی دقتی هایش در استفاده از موقعیت های گلزنی حرف می زنند اما در بازی این روزهای طارمی در ترکیب پرسپولیس، دقتی نیز وجود دارد. دقتی برای آنکه همه ضربات آخر، توسط خود او زده شوند و مهره های دیگر در شرایط گلزنی، از این بازیکن پاس دریافت نکنند.
ماندنیترین تصاویر مهدی طارمی در فصل گذشته، پاسِ گل به محمد نوری در دربی تهران و پاسِ استثنایی به هادی نوروزی در جدل با لخویا بوده اند. حالا اما دیگر خبری از پاس گل دادن، در کارنامه این فصل طارمی نیست. او در لیگ چهاردهم، 5 پاس گل و در مجموع همه جام های فصل گذشته، 10 پاس گل به هم تیمی ها داده بود اما به نظر می رسد تغییر شماره از 17 به 9 و علاقه به آقای گل شدن، شوقِ موقعیت سازی برای بازیکنان هم تیمی را از طارمی گرفته و او را تبدیل به مهره ای کرده که در قالب تیم، فقط برای خودش تلاش می کند.
مهدی طارمی هنوز در تیم ملی، یک بازیکن سازنده است و پاس های ایده آلی برای همبازی ها فراهم می کند. دلیل این تفاوت در عملکرد ملی و باشگاهی او شاید به پست بازی این بازیکن برگردد. طارمی عموما در تیم ملی مهاجم نوک نیست و یک خط عقب تر بازی می کند و وظیقه اش در تیم، رساندن مهاجم نوک، به موقعیت گلزنی است. در پرسپولیس اما قاتلی مثل سردار آزمون در نوک خط حمله وجود ندارد تا همه وظیفه ها، روی دوش طارمی باشد. درست در شرایطی که همه از لزوم خرید یک بازیکن در پست 10 برای پرسپولیس حرق می زنند، به نظر می رسید این تیم در درجه اول به خرید یک مهاجم قاتل نیاز دارد تا طارمی نیز با فراغ بال بیشتری، در نزدیکی او بازی کند.