- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
یک کارگردان تاتر عنوان کرد:
وی خاطر نشان می کند: تاتر مطرود و محجور است و در سبد خانواده ها جایی ندارد و هر چند کار عامه پسند و خاص پسند باشد بسیاری حاضر نیستند بیایند. هرچند نداشتن مخاطب برای ما تاتری ها عادی شده است.
شوشان- سید منصور ناصری کارگردان و نویسنده ی نمایش "گرای صفر درجه، نیم درجه به سمت خدا" اظهار می کند: بزرگان ما تاتر را بد معرفی کرده اند. همیشه تاتر با اسلپ اسلیپ(بزن در رو)، کمدی فارس و طنز معرفی شده و تماشاگر با دیدن یک کار فاخر، تازه دچار بهت می شود اما چون تداوم ندارد، خیلی زود هم از یاد می رود.
وی خاطر نشان می کند: تاتر مطرود و محجور است و در سبد خانواده ها جایی ندارد و هر چند کار عامه پسند و خاص پسند باشد بسیاری به رایگان هم حاضر نیستند بیایند. هرچند نداشتن مخاطب برای ما تاتری ها عادی شده است.
این کارگردان تاتر اضافه می کند: امیدوارم روزی برسد که دیدن تاتر در سبد خانواده ها ی ایرانی جایش را پیدا کند و فرهنگ دیدن تاتر را پیدا کنیم.
آدمی هر چه توانگر باشد، چون بدین نقطه رسد مسکین است
ناصری که سابقه ی 26 سال کار تاتر را دارد در خصوص بیستمین کار نمایشی خود اذعان می دارد: 8 سال پیش هسته ی اولیه ی کار شکل گرفت و برای ایرانیان دبی اجرا شد، و بعد چند سالی رویش کار کردم و بازبینی کردم تا به شکل کنونی درآمد.
وی می افزاید: دنیای کار یک دنیای فانتزی است که کسی نمی تواند بگوید دیده ام هرچند روایاتی در این زمینه هست، اما این دنیا، برای ما دنیای ناشناخته ای است و مرز باور و ناباوری است.
کارگردان "گرای صفر درجه، نیم درجه به سمت خدا" در خصوص سبک کاری خود می گوید: در این سبک کاری، از فاصله گذاری، شیوه های تخت معمولی و کمدی های عامه پسند استفاده کردم و به واسطه ی زمانِ زندگی هر فرد، از شیوه های مختلف استفاده کردم.
وی ادامه می دهد: تا جای ممکن از ظرفیت های تاتری استفاده کردم مثلا در مورد شخصیت حاج بزاز سعی کردم از شیوه ها و المان های تاتر ملی در آن زمان استفاده کنم. در دوره ی پهلوی و لوطی مربوط به آن زمان، که دوره ی قداره کش ها و لوطی ها بود، و در بحث امروز و آدم های امروز که صفا و صمیمیت بیش تری بین شان بود، از آن ظرفیت های خاص آن دوران استفاده شود.
نویسنده ی "گرای صفر درجه، نیم درجه به سمت خدا" درباره تم اصلی داستان بیان می کند: تم اصلی داستان این بود که هر که هستی و هر چه داشتی، وقتی این جا می آییم هیچ نیستیم و به قول پروین اعتصامی آدمی هر چه توانگر باشد، چون بدین نقطه رسد مسکین است.
او در پاسخ به این سوال که کدام نقش برای وی تاثیر گذار تر بود یادآور می شود: در نوشتن به این شکل نیست که کدام نقش برایم تاثیرگذار است. در نوشتن این متن بیشتر دلم به حال خودم می سوخت چون حرف هایی زده ام که شاید در زندگی عادی، خودم به آن ها عمل نکنم.
آن چه یک مجموعه را شاخص می کند، نقطه ی دید اش است
این کارگردان تاتر نقطه دید این نمایش را راز موفقیت این کار می داند و اضافه می کند: همیشه آن چه یک مجموعه را شاخص می کند، نقطه ی دید اش است و این که از چه زاویه ای به کار نگاه می شود. ادبیات چیز نوعی ندارد، همیشه تکرار است اما آن چه این تکرار را زیبا می کند، زاویه دید است.
وی در خصوص استفاده از جلوه های بصری در این کار توضیح می دهد: در این کار از نور های خاص استفاده شده، به طور دقیق 20 لاین نوری در بالا، کنار و پایین و با هزینه زیاد نصب شد و از پروژکتور و جلوه های ویژه استفاده شد تا کاری باشد که به وسیله ی آن، مخاطب عام با تاتر آشتی کند و مخاطب خاص با آن ارتباط برقرار کند اما متاسفانه بازخورد آن گونه که مورد انتظار ما بود، نشد.
این نویسنده تاکید می کند: این کار به واسطه ی استفاده از جلوه های ویژه و عناصر موجود، از لحاظ بصری زیباست و در طول 70 دقیقه، مخاطب را خسته نمی کند.
ناصری خاطر نشان می کند: یکی از ضعف ها و مشکللات کار، بحث تبلیغات بود. تبلیغات ضعیف و عدم سرمایه گذاری به تاتر ضربه می زند و متاسفانه همیشه در تاتر از تبلیغات ضربه خورده ایم.
در جامعه ی ما فرهنگ تاتر وجود ندارد
وی ضعف دیگر را علاوه بر تبلیغات، عدم وجود فرهنگ تاتر در بین مردم می داند و اظهار می کند: بحث عمده، عدم فرهنگ سازی در این زمینه است و در واقع در جامعه ی ما فرهنگ تاتر وجود ندارد. تاتر خاص است و به دلیل مشکلات فرهنگی و ضعف های ساختاری در جامعه ما نسبت به تاتر احجاف صورت می گیرد.
نویسنده و کارگردان این تاتر می افزاید: نمایش "گرای صفر درجه، نیم درجه به سمت خدا" با 30 بازیگر و 6 بازیساز و عوامل زیاد و با حمایت آب و برق خوزستان به اجرا در آمده است و من از ضمن تشکر از آقای علیجانی مدیریت روابط عمومی و مهندس شمسایی، از همکاران شما دعوت می کنم تا خبرها را از بُعد فرهنگی نیز دنبال کنند. و بدانند خبر هیچ گاه درب منزل آدم نمی آید. خبر همیشه در حال دو است می و خبرنگار باید چون یک دونده به دنبال اش باشد؛ کسی که هم استقامت و هم سرعت داشته باشد.
تاتر متفاوت با دیگر هنرهاست و باید از عمر مایه گذاشت
حسن سلیمی فر با 42 سال سابقه فعالیت تاتری که در این نمایش نقش حاج بزار را برعهده دارد، در خصوص تلاش های خود برای رسیدن به نقش می گوید: وقتی نقشی به بازیگری محول می شود، درباره ی آن نقش تحقق می کند، با آدم های متخصص صحبت کرده و نقش را پیدا می کند. من نیز بسیار تحقیق و صحبت کردم تا بتوانم به نقش برسم. هرچند نمی دانم تا چه حد دراین امر موفق بوده ام، به شخصه راضی هستم و فکر می کنم توانسته ام تا حدودی از عهده ی نقش بربیایم.
وی درباره ی نقش حاج بزار عنوان می کند: در تهران قدیم بازاری به نام بزازها وجود داشت. در این بازار کم فروشی چنان رواج داشت که بعدها به بازار "بدذات ها" معروف شد. شخصیت حاج بزاز نماد به پول نازیدن و طمع کاری و دورویی و یک شخصیت بدذات و کم فروش است که از پارچه ها کم کرده و به فی اضافه می کند.
سلیمی فر دلیل پذیرش این نقش را این گونه بیان می کند: نمایشنامه ی گرای صفر درجه، نیم درجه به سمت خدا، یک متن نو است که برای نخستین بار نگاه متفاوتی به جنگ دارد - آن هم در دل ممات، برایم جالب بود و چون از متن خوشم آمد آن را پذیرفتم.
بازیگر نقش حاج بزار ضمن اعلام این که بسیار به نقش حاج بزاز نزدیک شده، می گوید: هر چند تا حد زیادی توانستم با این شخصیت ارتباط برقرار کنم اما این بستگی به نظر و بازخورد تماشاگر دارد و نمی توانم به یقین بگویم موفق بوده ام یا خیر.
این بازیگر با سابقه یادآور می شود: به جوانانی که می خواهند وارد تاتر شوند، توصیه می کنم در این زمینه مطالعه کنند و بی گدار به آب نزنند. تاتر متفاوت با دیگر هنرهاست و باید از عمر مایه گذاشت.
شیر ننه ی آدم اگه پاک نباشه، اول چشه آدمه که زار می زنه
مهدی صفی آبادی بازیگر نقش اسی سیم قاطی درباره ی پذیرش این نقش اظهار می کند: این کار 218 اُمین نمایش من است. این نمایش را پیش تر می خواستم کارگردانی کنم اما نتوانستم. تا این که با اصرار دوباره ی من، به کارگردانیِ نویسنده دو ماه پیش کلید خورد و در نهایت اجرا شد. در این کار، ابتدا قصد بازی نداشتم و فقط به عنوان دستیار و طراح حضور داشتم. اما چون با فضای کار آشنایی داشتم و نقش لوطی که یک نقش پیش برنده بود و با نقش های مختلف درگیر بود، به من نزدیک بود و نقش را دوست داشتم، به عهده گرفتم.
وی در پاسخ به این سوال که چقدر به توانست به نقش نزدیک شود اذعان می دارد: فکر می کنم40 درصد به نقش نزدیک شدم زیرا به دلیل درگیری پشت صحنه، امکان تمرکز صد در صد روی نقش را نداشتم.
این بازیگر در خصوص کارهای آتی خود می گوید: پس از اتمام این کار، دو نمایش را به روی صحنه خواهم برد، یکی "شاید هرگز نباشیم" با کمک بچه هایی که در این کار در کنار هم هستیم و دیگری "مجلس جواهر" که برای ایام فاطمیه آماده شده است.
بازیگر نقش اسی سیم قاطی درباره ی بازخورد نقش خود برای مخاطب عام عنوان می کند: هنوز افکت و بازتاب لازم را از مخاطب عام نگرفته ام. اگر سالن پر باشد، احساسی که به سمت همه متبادر می شود، به سمت صحنه هم می آید و می توان بازخورد کار را دید.
صفی آبادی ضمن این که اسی سیم قاطی را یک لوطی چشم پاک می داند، ادامه می دهد: در این نمایش ما چند تیپ داشتیم، نرگس نماد یک زن معاصر با وجود مشکلات زیادش بود، و لوطی فردی بود که درگیر فضای شخصی خودش بود و نمادی از مردهای قدیم بوده که نشان بدهد مقوله هایی مانند ناموس و شیر مادرش هنوز برایش مهم است، چیزهایی که الان دیگر وجود ندارد. تا جایی که می گوید: "شیر ننه ی آدم اگه پاک نباشه، اول چشه آدمه که زار می زنه، حالا تو هی به این چشات سورمه بکش! نه. نمی شه. لو می ره این دریچه ی دوزخ".
هی گفت همه چیو می بینم. هر کاری کنید می دونم اما ما..
مینا پیریان بازیگر نقش نرگس که 20 سال سابقه ی کار تاتر را در کارنامه ی خود دارد، درباره ی نقش خود چنین می گوید: نرگس نقشی است که با وجود تفاوت های بسیار با مینا، کاملا دوستش داشم به خصوص آن جایی که واگویه های خود نرگس و ارتباط اش با پدرش است.
پیریان در پاسخ به این پرسش که چگونه توانست گریه های واقعی در صحنه ی ارتباط اش با پدر داشته باشد اعتراف می کند: فوت پدرم بی تاثیر نبود. اصلا یکی از دلایل انتخاب نقش این بود که خیلی حس نزدیکی با این دختر داشتم؛ گرچه من همیشه در کنار پدرم بودم.
وی می افزاید: فضای کار را دوست داشتم زیرا فضای متفاوتی است با بازی های متفاوت؛ و تا جایی که نقش راه داده سعی کرده ام خلاقانه اجرا کنم.
بازیگر نقش نرگس یادآور می شود: نرگس و مینا شبیه هم نیستند اما در طول کار، به علت سمپاتی ها با نقش و واگویه های نرگس با پدرش،و به ویژه افسوس نبود پدرش خیلی زیاد به نرگس شبیه شدم و خیلی با نقش ارتباط برقرار کردم.
پیریان درخصوص نقش نرگس می گوید: نرگس تیپی است گناهکار است، حسرت می خورد همان طور که همه. همان طور که پسر بی سیم چی را بر می گردانند، حسرت بازگشت می خورد و می گوید "اون داره بر می گرده، همون چیزی که ما می خواهیم". یعنی با تمام وجود دلش می خواهد برگردد، دیگر ماشین پورشه و حساب بانکی به درد اش نمی خورد، فقط ای کاش می توانست کمتر بچه ها را سقط کند و بیشتر به دنیا بیاورد.
او ادامه می دهد: به نظر من یکی از دلایلی که نرگس در برزخ مانده، قتل نفس هایی است که کرده و این که پدرش را چشم به راه نگه داشته بود. "هی گفت همه چیو می بینم. هر کاری کنید می دونم اما ما.."
این بازیگر درباره ی میزان ارتباط نقش نرگس با مخاطب بیان می کند: احساس می کنم نرگس ارتباط خوبی با مخاطب زده و تاکنون بازخورد نظر مخاطبان و فضای حاکم بین من و تماشاگر و روحی که حاکم می شود خیلی خوب برقرار شده است.
پیریان درباره ی تاتر و ورود به این مقوله تاکید می کند: تاتر بستر گسترده ای است که همه می توانند وارد آن شوند اما ماندن سخت است. خیلی ها را تاتر پس می زند، و خیلی ها هم نمی توانند بمانند. اما تاتر کار کردن و در تاتر ماندن واقعا علاقه و پشتکار زیادی نیاز دارد.
نمایش "گرای صفر درجه، نیم درجه به سمت خدا" با نویسندگی و کارگردانی منصور ناصری و با بازی حسن سلیمی‌فر، مینا پیریان، پیمان طالبی‌نیا، مهدی صفی‌آبادی، عزیز زنگنه، عباس پارسا، اکرم شهنی، عاطفه کاووسی، سجاد سجاد‌منش، سارینا و مهرانا ناصری و بازیسازی بهنود منجزی، کیوان مکوندی، مرتضی سنان‌زاده و پویان صادق‌زاده از 24 تا 28 بهمن ماه در سالن گیت بوستان به اجرا در آمد.
پیمان طالبی نیا
| 
۲۰:۱۸ - ۱۳۹۴/۱۱/۲۹
پاسخ
نظرراپاس میدم به صاحب نظرن. من بعنوان بازیگراین نمایش تمام هدف ورسالتم این بوده که باتماشاچی ومخاطب همزادپنداری لازم روبرای بهتردرک کردن وارتباط صمیمی بانقشم روبرقرارکرده باشم. پیمان طالبی نیا
| ۲۰:۱۸ - ۱۳۹۴/۱۱/۲۹
پاسخ
نظرراپاس میدم به صاحب نظرن. من بعنوان بازیگراین نمایش تمام هدف ورسالتم این بوده که باتماشاچی ومخاطب همزادپنداری لازم روبرای بهتردرک کردن وارتباط صمیمی بانقشم روبرقرارکرده باشم.