- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
سید شریف پای سرمایه گذار بخش خصوصی را به خوزستان باز می کند
سید شریف حسینی را می توان تابو شکن نطق های انتقادی خوزستان نماید که محرومیت خوزستان را در بهارستان فریاد کشیده و در دو دوره نمایندگی ، سخنان و نطق هایش تبلور محرومیت استان بوده است.هفته نامه صبحانه در آستانه دهمین انتخابات مجلس ، به پای سخنان این نماینده اهواز نشسته و به واکاوی عملکرد و برنامه های چندین ساله او در بهارستان پرداخته است:
سید شریف حسینی را می توان تابو شکن نطق های انتقادی خوزستان نماید که محرومیت خوزستان را در بهارستان فریاد کشیده و در دو دوره نمایندگی ، سخنان و نطق هایش تبلور محرومیت استان بوده است.هفته نامه صبحانه در آستانه دهمین انتخابات مجلس ، به پای سخنان این نماینده اهواز نشسته و به واکاوی عملکرد و برنامه های چندین ساله او در بهارستان پرداخته است:
چه شد که پس از دو دوره نمایندگی مردم اهواز، باوی و حمیدیه برای بار سوم خودتان را در معرض رای مردم قرا دادید و انگیزه تان از کاندیداتوری مجلس دهم شورای اسلامی چیست؟
من معتقدم مردم خوزستان بنده را به عنوان یکی از فرزندان شان، -خودشان- مانند یک ساختمان، آجر به آجر ساختند تا این که امروز فرزندشان در هیئت رییسه مجلس نشست. و فکر می کنم یکی از مشکلات مردم استان که اثرات آن بر استان کاملا مشهود است، نداشتن افراد ذی نفوذ در مرکز است؛
افرادی که بتوانند با نفوذ خودشان وضعیت موجود را برای مردم خوزستان تغییر دهند. و به این نتیجه رسیدم که در مجلس شورای اسلامی تعداد مهم نیست بلکه تاثیرگذاری گذاری و نفوذ در مراکز تصمیم گیری کشور است که اهمیت دارد و فهمیدم حل مشکلات جزء مردم، اهمیت کمتری نسبت به حل مشکلات زیرساختی وکل که می توانند با تلاش نمایندگان خاص و ویژه در مجلس اتفاق بیفتد، دارد.
در حال حاضر حرکتی آغاز شده، اما بر این باورم که به جای نصب دو نفر در هیئت رییسه ی کمیسیون و یک نفر هیئت رییسه، می باید تعداد بیشتری از کرسی های ریاست کمیسیون های مجلس را به دست بگیریم و تعداد بسش تری در هیئت رییسه داشته باشیم.
با توجه به این که تاکنون خوزستانی ها جایگاه نایب رییسی مجلس را به دست نیاورده اند، هدف گذاری ها باید در جهت نفوذ بیشتر خوزستان در مجلس برای ایجاد منزلت بیشتر خوزستان باشد. منزلت خوزستان با رفع تبعیض ها با سایر استان ها اتفاق می افتد و رسیدن به آن مستلزم داشتن افراد ذی نفوذ در مرکز است. با این اهداف برای سومین بار کاندیدا شدم و با این هدف آمدم و امیدوارم که اعتماد گذشته ی مردم تجدید شود.
زمانی که شما در هیئت رییسه ی مجلس مشغول بودید، در جهت پیگیری و حل مشکلات استان از قبیل مشکلات زیست محیطی، انتقال آب، اشتغال جوانان و امیدواری مردم به آینده چه تلاش هایی کردید؟
به نظر من مشغول شدن نمایندگان به توزیع اعتبارات استانی اتلاف وقت است. نماینده ای به توزیع اعتبارات استانی- که به استان تعلق گرفته- می پردازد که از انجام کارهای بزرگ ناتوان است.
برای استان اعتباراتی که در نظر گرفته اند که به شهرستان ها می رسد. این اعتبار فقط نظارت می طلبد. نحوه ی توزیع خیلی مهم نیست چون اگر قرار است در شهری بنیان و زیرساختی انجام شود، کجا بودن آن مهم نیست زیرا ما نماینده همه ی مردم استانیم. من در این 8 سال و به ویژه 4 سال آخر از آن جایگاه، به تعریف در برنامه هایم (برای خودم) رسیدم که عبارتند از:
1-معیشت: که به اقتصاد خانواده ها ارتباط پیدا می کند و بحث اشتغال است.
2-سلامت: که دارای دو فصل هوا و آب است؛ که قسمت آب دو بخش شرب و انتقال آب را شامل می شود؛ و هوا دو مبحث ریزگردها و باران اسیدی را در بر می گیرد.
3- رفع تبعیض: رفع تبعیض نخست در کشور و در خصوص رفع تبعیض استان خوزستان نسبت به دیگر استان هاست. یعنی تعریف جایگاه و تبیین جایگاه خوزستان برای سایر نمایندگان مجلس و مسئولین در کشور و قسمت دوم، رفع تبعیض موجود در استان خوزستان، تبعیض در استخدام ها، تبعیض در مناصب مدیریتی استان و نگاه واقعی به افرادی که نه به خاطر ارتباط سببی یا نسبی که به خاطر شایستگی های شان باید منصب بگیرند.
در بخش معیشت و در بحث بیکاری معتقدم استخدام چند نفر در شرکت های موجود رفع بیکاری نیست. این که ما 100 یا 200 نفر را برای اشتغال به شرکت یا کارخانه ای معرفی کنیم، مطمئنا به همین تعداد افرادی که آشنایی ندارند از آن شرکت اخراج می شوند چرا که اگر ظرف پر باشد، و قطره آبی بچکانید، به همان اندازه، از ظرف خارج می شود. در این زمینه شروع به جذب سرمایه گذار کردم. 5 سرمایه گذار را جذب کردم.
سرمایه گذار نخست از کشور ترکیه بود که برای تولید گازوییل استاندارد جهانی در فاز نخست و بنزین یورو5 در فاز دو. هزار نفر ایجاد اشتغال مستقیم داشت. د ر حال حاضر آخرین وضعیت این است که از نخستین تولید در حال آزمایش هستند تا روز افتتاح را اعلام کنند.
دومین سرمایه گذرای، کارخانه یک میلیون تنی فولاد با حدود هزار نفر اشتغال است. سرمایه گذرا داخلی "جابریان" که در حال حاضر خطوط تولید در حال نصب است و در سال آینده به بهره برداری می رسد.
سومین سرمایه گذار، یک سرمایه گذار داخلی از استان قزوین است. این بر می گردد به مشکل قدیمی استان مبنی بر سوزاندن باگاس (تفاله نیشکر) به دلیل عدم استفاده از آن. با این سرمایه گذاری دانش فنی تبدیل تفاله نیشکر به MDF وارد استان می شود. برای افتتاح آن 56 میلیون یورو از صندوق توسعه ی ملی وام گرفته شد.
50 درصد ماشین آلات آن داده شده است، سوله های آن آماده شده. و تا سال آینده با ظرفیت اشتغال 900 نفر راه اندازی خواهد شد. توسعه ی نیشکر امیرکبیر در 25 کیلومتری اهواز. این بزرگ ترین کارخانه MDF خاورمیانه است که جمهوری اسلامی را از واردات MDF بی نیاز می کند.
چهارمین سرمایه گذار یک خوزستانی مقیم سوئد است. برای احداث مینی پالایشگاه در خوزستان با ایجاد اشتغال 800 نفر، تجهیز کارگاه در هفته ی گذشته، شروع شد. مجوزهای لازم دریافت شده و زمین از هلال احمر تحویل داده شده است. 5 درصد از سهام نیز به هلال احمر داده شد. با این سرمایه گذار برای تولیدات پایین دست پالایشگاه رایزنی هایی شد تا یک شرکت کوچک تر در شهرستان حمیدیه احداث کند. با فرمانداری آن جا نشست داشتیم.
وی بحث زمین را پیگیری کرد و کارهایی اولیه آن در حال انجام است. این شخص طرح احداث بیمارستان، هتل و شهرک سلامت را در دستور کار دارد که ما پیشنهاد کردیم در شهرستان کارون در زمین نساجی قدیم در راستای توسعه ی توریست درمانی این اقدام انجام شود که نشست اولیه با مسئولین شهرستان کارون انجام شد و در حال حاضر در مرحله ی کسب مجوزهای لازم برای این بیمارستان است.
پنجمین سرمایه گذار یک عراقی ساکن دانمارک است. شرکت تولید گاز استریل و باندهای بهداشتی. همه جنگ ها در خاورمیانه است اما هیچ شرکتی برای تولید گاز استریل وجود ندارد. خوزستان قطب صادرات برای کل کشور و خاورمیانه خواهد شد. کارهای اولیه انجام شده، طراحی و ساخت آن به دو شرکت خوزستانی واگذار شده و با پیگیری های انجام شده زمین در شهرک های صنعتی واگذار شده و ایشان همچنین قصد دارد یک شرکت دیگر در شهرک صنعتی الباجی با تولید رستوران خیمه های متحرک برای صادرات احداث کند.
در نتیجه سر جمع این 5 سرمایه گذاری اشتغال 40 هزار نفر را در پی خواهد داشت. عدد زیاد بزرگی نیست اما 18 نماینده اگر هر کدام 4 هزار شغل ایجاد کنند، عددی به دست می آید که می تواند جالب توجه باشد(72 هزار نفر). اگر منتظریم اشتغال و بیکاری با دولت و سیاست های اش حل شود، تا حالا شده بود.این 4 هزار نفر به صورت مستقیم است. با اشتغال یک نفر 10 شغل غیر مستقیم ایجاد می شود.
این مسیر به نوعی ادامه پیدا خواهد کرد. در حال حاضر با دو سرمایه گذار دیگر در حال رایزنی هستیم. یکی از انگلیس با فناوری و تکنولوژی جدید ساخت که تا 22 طبقه ارتفاع را در کمترین زمان ممکن می سازد. نشست اولیه با این سرمایه گذار که یک سیستانی مقیم انگلیس است با معاون وزیر مسکن انجام شده است و پیش از این که در استان مستقر شود، به صورت پایلوت قسمتی از شهرک های جدید را در کشور می سازد و اگر جواب داد، تکنولوژی اش وارد خوزستان می شود. تکنولوژی و کارخانه ساخت به خوزستان می آید.
موضوع دوم در بخش سلامت، مهم ترین موضوع بحث انتقال آب است. خبرهایی که در فضای مجازی و در خصوص انتقال آب منتشر می شود و این که انتقال آب منتقل شده و دیگر تمام شد، با توجه به زنجیره ی انسانی و پیامی که دولت از استان خوزستان در رابطه با انتقال آب گرفت، این پیام ها باید منشا اش را پیدا کرد زیرا این پیام ها می خواهد درجه حساسیت مردم را پایین بیاورد.
تا کنون یک میلیارد و 400 میلیون متر مکعب آب از سرشاخه های کارون و دز منتقل شده است. ابتدا و انتهای کوهرنگ 1 پیش از انقلاب منتقل شد، اوایل کوهرنگ 2 پیش و انتهایش پس از انقلاب منتقل شد. ساخت کوهرنگ 3 از 23 سال پیش آغاز شده و هنوز به اتمام نرسیده است. قدنگستان و چشمه لنگان نیز از 13 سال پیش تا کنون ادامه دارد.
در این 8 سال برخورد های بسیاری در خصوص تونل بهشت آباد با ظرفیت انتقال 1.1 تا 4 میلیارد متر مکعب آب و به قطر 67 کیلومتر داشتیم.
در این چند سال در بودجه، جنگِ حذفِ اعتبارات این تونل را داشتیم. البته در مقابل ما 6 وزیر، یک معاون رییس جمهور، افراد ذی نفوذ در کشور، 21 نماینده با سوابق طولانی با ظرفیت های شان، و استان خوزستان با 14 نماینده جدید و 4 نماینده قدیمی و بدون پشتوانه.
متوقف شدن تونل بهشت آباد و تصویب در شورای عالی آب نتیجه آن بود. گرفتن مصوبه "فقط انتقال آب برای شرب" که نمود خارجی آن سخنرانی رییس جمهور در مصلای اهواز بود. این آب شرب باید با لوله گذرای منتقل شود. تا به امروز این اتفاق افتاده اما در دوره های بعد پیگیری ما اثبات این است که استان اصفهان به آب شرب هم نیازی ندارد هستیم و دنبال جمله ی "انتقال آب ممنوع" در هر شرایط و با هر شکلی در مصوبات هیئت دولت هستیم. چرا اصفهان به آب شرب نیاز ندارد؟ من معتقدم به آب نیاز ندارد زیرا با توجه به فضای سبز موجود در استان می توان به احتیاج آن پی برد. استانی که آب شرب ندارد.
چگونه 3 هزار هکتار در لنجان برنجکاری می کند؟ و 2 شرکت بزرگ اش از آب جاری و تجدید شونده استفاده می کنند؛ در حالی که باید طبق بخشنامه وزارت نیرو ازآب بازیافتی استفاده می کردند. من معتقدم در این استان مدیریت منابع آب در وجود ندارد و با توجه به نفوذ خود در مراکز تصمیم گیری ساده ترین راه را انتخاب می کنند و نگاه شان به همسایه و آب پشت سدهای کارون اما باید روش شان را تغییر دهند. هزینه ای گزاف بدون توجیه اقتصادی و به کشاورزی بدی که تولید اش از لحاظ قیمتی پایین است. 97 درصد برق آبی در خوزستان است. تولید برق یعنی تولید درآمد و انتقال آب یعنی کاهش درآمد دولت. که توجیه ندارد.
موضوع بعدی آب شرب است. شهرهای جنوبی استان مشکل آب شرب داشتند تا این که پروژه طرح غدیر کلنگ خورد. طی این چند سال اعتبار 1320 میلیارد تومان بحث شرب شهرهای خرمشهر، آبادان ، اهواز، کارون، باوی و حمیدیه در دستور کار قرار گرفت. همزمان با طرح آبرسانی خرمشهر برای اهواز را از ام دبیس دشت آزادگان شروع کردیم.
گزارشاتی که به روحانی داده بودند و وی در مصلای اهواز اعلام کرد هفته آینده آب شرب اهواز حل می شود ناقص بود. لوله ی آب شرب تا اهواز رسیده بود و انتقال آب به شرق اهواز نیاز به لوله گذاری از زیر کارون داشت. در حال حاضر غرب اهواز از آب شرب کرخه استفاده می کنند اما شرق اهواز از هنوز مشکل دارد (کوت عبدلله) و در اعتبارات سال جدید 30 میلیارد تومان نیاز است تا حل شود.
موضوع مهم در این بین این است که شبکه ی زیرزمینی فرسوده و از رده خارج شده است. تولید آب شرب قابل قبول در تصفیه خانه اتفاق می افتد اما به دلیل فرسودگی خطوط انتقال، آب شرب سالم به منازل نمی رسد. پیشنهاد من به وزارت نیرو و آبفای شهرستان اهواز این است برای آب شرب، مانند استان قم ایستگاه های آب تصفیه در هر منطقه و به تعداد مورد نیاز برای عرضه با کارت اعتباری ایجاد کنیم.
موضوع بعدی بحث هوا و گرد و غبار است. بارها به مسئولین در مصاحبه ها و حضوری اعلام کرده ام به مردم اعتراف کنند مشکل گرد و غبار را نمی توانند حل کنند ولی کارهای اولیه ی کاهش وضعیت موجود را می توانیم انجام دهیم. پرآب کردن تالاب ها، احیای کمربند فضای سبز، با مالچ پاشی های مورد نیاز حداقل هایی است که می توان در کشور انجام داد.اما در خارج از کشور که کانون های گرد و خاک وجود دارد مانند عراق، سوریه، عربستان با توجه به وضعیت موجود در منطقه توافقاتی نمی توان انجام داد. اما کانون های داخلی قابل حل است.
یک گرد و غبار از خارج از کشور می آید که حدود 86 درصد (از تعداد دفعات) گرد و غبار را شامل می شود. این خاک ها در ارتفاع بسیار زیاد حرکت می کند و حالت آن ماسه ای و قابل لمس است و. از جنوب غرب می آید و منطقه را فرا می گیرد و می تواند استان های هم جوار را نیز شامل می شود. یک نمونه خاک از جنوب شرق می آید و کانون های آن داخلی هستند. خاک نرم قرمز، چسبندگی بالا و ارتفاع حرکتی 300 متر و از بالا دست تالاب شادگان می آید. این از نمونه اول خطرناک تر است. این کانون ها قابل کنترل هستند و با اعتبارات منظور شده باید مهار شوند.
مسئولین یاد گرفته اند فرار رو به جلو کنند. سال 93 حدود 50 میلیارد تومان برای مبارزه با ریزگردها، احیای تالاب ها و رودخانه ها در بند لام ماده 17 منظور شد اما پولی اختصاص داده نشد. در سال 94 نیز 60 میلیارد تومان برای همین منظور در یکی از مواد بودجه و 25 میلیارد تومان با عنوان مالچ پاشی منظور شد که مقداری از آن به استان اختصاص داده شد و اقداماتی نیز صورت گرفت اما این اقدامات مشکل را حل نمی کند و باید جدیت و شتاب بیشتری یابد. دولت معتقد است باید NGO ها را توانمند کند تا کمک کنند. من اعلام می کنم تمام خوزستان را NGO حساب کنید که آماده اند برای حل این معضل کمک کنند. اما باید مدیریت، بر اساس سند راهبردی ای باشد که دنبال حل این مشکل است.
بحث بعدی در سلامت، باران های اسیدی است. باران های اسیدی از معضلی است که هر کسی موضوعی را درباره اش بیان می کند و معلوم است هنوز نمی دانیم مشکل کجاست. کشاورزی و سموم، کارخانه ها، کنوکارپوس و.. هر روز یک چیز. کنوکارپوس را شدیدا رد می کنیم. زیرا در کویت که کنوکارپوس وجود دارد، باران اسیدی نباریده و در نجف در آخرین بارندگی 4 هزار نفر به بیمل ستان مراجعه کردند؛ در حالی که در این شهر کنوکارپوس وجود ندارد.نخست باید ریشه یابی شود و بعد اقدام کرد. باید فکر اساسی کرد در این زمینه.
بحث جایگاه استان خوزستان در میان سایر استان ها و مسئولین موضوع بعدی است. به نظر من مسئولین استان خوزستان را به خوبی نشناخته اند. بر خلاف این که 8 سال جنگ در این استان بوده و باید به خوبی می شناختند، نمی شناسند.
مسئولین حتا باور نمی کنند ما در مشکل بیکاری، آب شرب، هوا و در ابتدایی ترین موضوعات زندگی مانده ایم و این بر می گردد به این امر که ما نتوانستیم واقعیت های منطقه مان را به درستی به مرکز منتقل کنیم. آماری که از استان می رود نیز بی ارتباط نیست. آمار 10.6 درصد بیکاری استان عین دروغ است. این آمارها باید اصلاح شود و واقعیت استان را به گوش مسئولین برسانیم. نمایندگان در این زمینه مسئولیت سنگینی دارند تا خوزستان را به جایگاه واقعی اش برسانند.
بحث دیگر بحث منزلت استان و تبعیض های درون استانی است. این تبعیض نه نظر دولت و نظام، بلکه نظر افرادی است که در خوزستان مدیریت می کنند و این رفتار باعث می شود منطقه دچار چالش شود و آرامش موجود را از دست بدهیم. در این چارچوب به جد پیگیر رفع تبعیض ها هستم. رفع تبعیض در استخدام ها، پست ها و تقسیم مناصب جزو برنامه های من است که با هماهنگی و تعامل با سایر نماینده ها در دستور کار قرار خواهد گرفت. این تبعیض دارد بدبینی می آورد و انفعال ایجاد می کند. باید مواظب باشیم تحریک ایجاد نشود. باید مواظب باشیم برای استخدام و دادن پست ها و سایر موارد، شاخص های سواد، تخصص، تعهد و پاکی را بدون نگاه به زبان، لهجه و ارتباط سببی یا نسبی در دستور کار قرار دهیم.
در مجمع نمایندگان، 18 نفر از استان به مجلس راه می یابند. در این چهار سال اخیر متاسفانه همگرایی و تشریک مساعی و انسجام لازم وجود نداشته و حتا شاهد ظهور و بروز این اختلافات در درون جامعه بودیم. به شکلی بر منافع استان تاثیرگذار بود. چه برنامه ای دارید برا یاین که در مجلس آینده چنین اتفاقی نیفتد و شاهد همگرایی و هم افزایی بیشتر مانند سایر استان ها باشیم؟
مقوله ی مجمع نمایندگان خوزستان، بسیار جدی است. اتحاد، همدلی و یکپارچه گی چیزی است که همه ی مردم خوزستان می خواهند و همیشه جزو گفتارشان است اما من اعتقاد به ترکیب مناسب دارم نه ترکیبی که چهره است. در زمینه ی نفوذ افراد، چهره ها بسیار موثرند اما همیشه چهره ها نمی توانند ترکیب مناسبی ایجاد کنند. باید ترکیب مناسب را پیدا کرد: چهره ی خوب و توانمندی لازم و پشتیبان مناسب برای همکاران باشد.
ما نمایندگان استان در مسایل کلان استان از جمله آب، گرد و غبار با هم هماهنگ و هم نظر بودیم و تنها د ر این دوره استعفای دست جمعی داشتیم. به نظر من اختلافات از جایی شروع می شود که در دخالت در پست ها و مدیریت ها دچار چالش می شویم.
آرزوی قلبی من این است که هیچ نماینده ای در این حوزه دخالت نکند اما در حال حاضر امکان پذیر نیست. شاید عنوان شود که ما دخالتی در عزل و نصب مدیران در استان نداریم اما صحت ندارد. اکثر انتصابات با نفوذ و ورود نمایندگان مجلس اتفاق می افتد و این ادعا بی معنی است.
باید با مردم صادق باشیم.مشکل این است که ما بد انتخاب می کنیم. انتخاب ما بر اساس شاخص های درست نیست بلکه بر اساس عضویت در ستاد انتخاباتی مان، قومیت، میزان کمک در انتخابات آینده، فشار از طرف اطرافیان برای گرفتن پست هاست. طبیعی است که خروجی این نحوه ی انتخاب، مدیریت اش همین خواهد بود. و تفاوت مدیریت خوزستان ما با دیگر استان ها در همین نوع انتخاب است.
اختلافات از انتصابات و بعضا توزیع اعتبارات شهرستان شروع می شود. نگاه بخشی و نه منطقه ای باعث اختلاف می شود. متوجه نیستیم که اگر از اعتبارات استانی برای شهرمان بپردازیم، از شهر دیگر کم کرده ایم. به جای این که از سر جمع بودجه ی کشوری برای استان بیاوریم، دعوای درون استانی راه می اندازیم. و این تاکید بر این سخن است که ورود نماینده به برخی مسایل مانند توزیع اعتبارات ورود خوبی نیست.
توزیع اعتبارات وظیفه ی مدیران اجرایی استانی است با اولویت های سند توسعه ی استان؛ نه با اولویت های نماینده که کجا پول هزینه شود. این باعث شده ما توسعه ی کاملا نامتوازن داشته باشیم و فاصله ی برخی از شهرها با برخی دیگر بسیار زیاد باشد.
در همین اهواز فاصله ی برخی مناطق تازه تاسیس شده با مناطق قدیمی و فاصله ی دو منطقه ی روبروی هم مانند کیانپارس و سید خلف/ کوروش و زویه را به وضوح می توان دید. این توسعه ی نامتوازن باید اصلاح شود.
اگر دو مسئله ی عدم ورود در انتصابات و عدم ورود در توزیع اعتبارات، در کنار کلی و کلان نگری نماینده در جذب بیش تر اعتبارات و نظارت بر اعتبارات اتفاق بیفتد، اتحادِ مدِ نظرِ مردم پیش خواهد آمد.
حلقه ی مفقوده ی توسعه استان آیا کمبود اعتبارات از سوی مرکز است، یا عدم به کارگیری مدیران کارآمد، یا عدم همگرایی، وجود قومیت های مختلف، جنگ، در مجموع چه مولفه هایی را در این عقب ماندگی دخیل می دانید؟
که به زعم استاندار و نماینده ی ولی فقیه در استان 25 سال از سایر استان ها در توسعه عقب تریم. برای توسعه پایدارنخست این که قومیت ها یک فرصت هستند و نه یک تهدید و در کنار هم معنا پیدا می کنند. دوم این که دفاع مقدس در استان مظلوم واقع شد و پس از 27 سال از اتمام آن، هنوز مدیران خودشان را پشت جنگ قایم می کنند. دلایل عقب ماندگی زیاد است:
اول این که آن گونه که باید پس از جنگ به استان می رسیدند، بازسازی را شروع و اعتبارات را تزریق می کردند نکردند. در واقع برای دو نفر که در یک مسابقه دو انجام می دهند، شرایط شان یکسان نبود. عقب ماندگی خوزستان باید توسط دولت جبران می شد تا شرایط حرکتی استان مهیا شود.
در ایام گذشته نباید بودجه ما تقسیم به نسبت می شد؛ باید سهم عقب ماندگی استان از جنگ جدا شود و سپس بودجه تقسیم می شد. 7 سال است بودجه ی دوم اعتبارات کشوری را داریم امسال یک کشوری است.
در این 8 سال از رتبه ی 5 به رتیه ی 2 و امسال به رتبه 1 کشور رسیدیم.
اعتبارات استانی مانند اصفهان دیگر در فاضلاب، آب شرب، کمربندی توزیع نمی شود زیرا زیرساخت ها ساخته شده است. امروز بحث ما آب است و هم زمان به فکر اعتبارات شبکه های زیرزمینی لوله های آب هستیم. هنوز برای زیرساخت ها دچار مشکل هستیم. اما اصفهان رتبه 5 کشور را دارد که به ساحل سازی، زیباسازی و این مسایل تخصیص می دهد.
به عنوان مثال جاده ی کمربندی که از اعتبارات استانی ساخته شد، از صنایع فولاد که شروع می شود، 4 روگذر غیر همسطح دارد، در تقاطع شیبان یک روگذر، در رودخانه کارون یک پل و در جاده ی اندیمشک یک روگذر احداث شد. اما سوال این است که چند درصد مردم از این جاده ی کمربندی استفاده می کنند؟ این جاده از زیرساخت های ضروری برای استان بود که به سر انجام رسید. اعتبارات ما هنوز در زیرساخت ها هزینه می شود که بعضا برای مردم نمود ندارد. اگر پس از جنگ هزینه می شد و نمایندگان می توانستند رتبه ی استان را بالا ببرند، بسیاری از مشکلات حل می شد.
موضوع بعدی مدیریت هاست. متاسفانه عدم ثبات مدیریت ها در استان بیداد می کند. مسئولی به نماینده ای نه می گوید. باید مدیر عوض شود. مدیران ضعیف منصوب کردیم، حمایت کردیم و ماندگار شدند. این ضعف دیگر است.
ضعف سوم استفاده از پیمانکارانی است هر کدام منتسب به شخصی هستند. هزینه های بالا و نداشتن مدیریت هزینه ها در استان است. و ضعف اصلی نداشتن سند توسعه در استان است. سند توسعه باید بر اساس سیاست ها و خط مشی ها و بر اساس اسناد بالا دستی توسعه ی کشور و پیش بینی بودجه ی کشور برای استان برنامه ریزی شود.
مثلا اهواز چند پل نیاز دارد. پل هشتم چقدر از بار ترافیکی حل کرد؟ وقتی امانیه تجاری است و بعد از ظهرها ترافیک ندارد، ساخت پل کابلی چه معنایی دارد؟ این پل می توانست مشکل رفاهی مناطقی که مشکل فاضلاب دارند را حل کند. متاسفانه اولویت بندی کارها در استان مشخص نیست و بر اساس برنامه حرکت نمی کنیم، بر اساس تراوشات ذهنی حرکت می کنیم. می باید چارچوبی باید در استان تنظیم شود تا با کمترین هزینه را برای پیشرفت داشته باشیم. لازم به ذکر است پیشرفت هایی نیز داشتیم اما سرعت پیشرفت مان پایین است. می توانستیم خیلی بهتر کار و عمل کنیم و وضعیت مردم را از این بهتر کنیم و تغییر دهیم.
چشم انداز آینده را چگونه می بینید؟ در حالی که استان از منابع عظیم خدادای برخوردار است، جوانان بسیاری با وجود تحصیلات بیکار هستند و چه بسا امید به زندگی در بین آنان کاهش پیدا کرده است؟ اگر به مجلس آینده راه پیدا کنید چه بارقه های امیدی را برای مردم برای خروج از این وضعیت و داشتن یک زندگی در خور و رسیدن استان به جایگاه شایسته ایجاد خواهید کرد؟
یک موضوع مهم کشور این است که امید به زندگی باید وجود داشته باشد و جوان باید لبریز از زندگی باشد. اگر امید از جوانان گرفته شود، نخستین زیان متوجه کشور می شود. یک قشر کاملا سرخورده جامعه ی سرخورده یا را رقم خواهد زد. برای حل این مشکل باید بر اساس برنامه ریزی های روی کاغذ عمل کرد.این برنامه ها باید اجرایی شود. شعار دادن کافی است. 400 هزار میلیارد تومان پروژه زمین مانده از دولت پیشین وجود دارد که اگر سالیانه 10 تا 20 هزار میلیارد تومان اعتبارات عمرانی در بودجه اختصاص یابد، حدود 30 سال زمان می برد تا پروژه ها انجام شود. واگذاری به بخش خصوصی باید با نظارت و مدیریت دولت باشد.متاسفانه دولت هیچ نظارتی بر روی بخش خصوصی ندارد.
استخدام فقط دولتی نیست. معتقدم اگر رونق اقتصادی در خوزستان پیش بیاید و خروج از کود در استان، به تبع کل کشور اتفاق بیفتد، ظرفیت استان در زمینه های صنعتی خوب است. ضمن این که باید بگویم یکی از بزرگ ترین خطاها در استان این است که 99 درصد صنایع استان در سه شهر است که باعث حاشیه نشینی در شهرها شده است.
450 هزار از این حاشیه نشینی به این دلیل است که توزیع فرصت های شغلی در شهرهای مختلف استان به صورت متوازن ایجاد نشده است. در هویزه و بستان، ایذه و باغملک، هندیجان و خرمشهر فرصت شغلی ایجاد نکرده ایم. در حالی که اگر فرصت شغلی ایجاد شده بود، امروز شاهد چنین وضعیتی در مرکز استان نبودیم. حاشیه نشینی مولود تبعیض و عدم توزیع فرصت های متوازن شغلی است در نقاط مختلف استان.
دوم این که در استان ما آب و زمین های کشاورزی یکی از مهم ترین مقوله هاست. فقط 19 درصد از مردم در بخش کشاورزی فعالیت دارند. 52 درصد در بخش خدمات و 27 درصد در بخش صنعت مشغول هستند. در استانی که در تولید محصولات کشاورزی رتبه ی نخست را دارد این درصد اشتغال معنا ندارد. در استان زمین های سه فصل کشت داریم. 33 درصد آب تجدید شونده ی کشور را داریم. نیروی انسانی توانمند داریم اما فرهنگ استخدام دولتی ها باعث شده همه ی تحصیل کرده ها و نکرده ها به دنبال استخدام دولتی باشند ولو اگر خدماتی باشد. لذا باید برنامه ریزی شود، ایجاد اشتغال باعث حرکت فزاینده می شود در همه ی زمینه ها. اعتقاد دارم مجموع نمایندگانی که وارد مجلس می شوند سه مقوله ی معیشت، سلامت و منزلت را در دستور کار داشته باشند تا آینده ی روشنی را برای استان رقم بزنیم.
سید شریف 95 چه تفاوت هایی با سید شریف 86 خواهد داشت؟ و چگونه از تجربیات نمایندگی برای خدمت به مردم استفاده خواهد کرد؟
ورود به مجلس با رای مردم و در کنار حدود 80-90 سال سابقه ی کار توسط همکاران با سابقه ی بالا خیلی چیزها به من آموخت و من در کلاس این بزرگواران درس های مختلف یاد گرفتم. نمونه بارز آن این بود که در مجلس نهم با تجربیات کسب شده توانستم جایگاهی را در هیئت رییسه برای خوزستان کسب کنم. تجربه کمک می کند بهتر و بیشتر و با کمترین هزینه کارهایی که نیاز هست برای استان انجام دهیم. چهره ی ملی شدن مهم است اما چهره ی ملی ای که استان اش را فراموش کند مورد نیاز مردم خوزستان نیست. نباید فراموش کرد که این جایگاه ملی را از مردم گرفته ایم پس باید از این جایگاه ملی و نفوذ و تاثیرگذاری برای استان استفاده کنیم.
امیدوارم با اعتمادی که اگر مردم دوباره کردند، بتوانم از این جایگاه و وضعیت برای استان استفاده کنم. تفاوت بین سید 95 با سید شریف 86 وجود دارد، در دلسوزی نسبت به استان هیچ تغییری نکرده اما در نفوذ و تاثیرگذاری قابل مقایسه نیست.
گاهی اوقات برای این که نماینده جدید هستی و برای این که به مردم خودت بگویی داری کاری انجام می دهی، همیشه در روزنامه ها و انظار حضور داری و با حرارتی خاص از خدمات انجام داده سخن می گویی اما در برخی مواقع وقت به جایگاهی می رسی، کاری که می کنی نباید خوددار باشد زیرا از جایگاه و نفوذ داری استفاده می کنی. من با همان حرارت و علاقه به خوزستان و دلسوزی برای استان، روش های مختلف خدمتی به استان را انجام می دهم.
اعلام برخی موارد باعث ایجاد سدها در برابر شما می شود و راه های نفوذ را می گیرد.
یکی از موضوعات دیگر، بحث راه آهن اهواز-شهرکرد-اصفهان است. فاینانس سورس آن را دعوت کردم- جوینت ایرانی از دوستان ما بود. نشستی در وزارت مسکن داشتیم. توافقاتی اولیه رسیدیم.
برخی موضوع این راهآهن را بحث جابجایی و حمل و نقل اعلام کردند. اما هدف گذاری ما چیز دیگری بود. با توجه به این که خوزستان یک قطب صنعتی کشور است، قیمت تمام شده در صنعت بسیار مهم است. رقابت بین فولاد خوزستان و مبارکه ی اصفهان به این دلیل که در بحث قیمت تمام شده مواد اولیه ارزان تر از خوزستان بود، صنایع فولاد ما قدرت رقابت نداشت.
زیرا دسترسی به مواد اولیه نسبت به خوزستان سریع تر بود(کرمان و یزد) ما از خارج(دریایی) یا از داخل(جاده ای) مواد اولیه را تامین می کردیم که بسیار پر هزینه بود.
لذا فاصله ی خوزستان را به منابع کوتاه کردیم. با این راه آهن فاصله ی دسترسی ما به منابع مورد نیاز به 3 ساعت کاهش می یابد و با کاهش قیمت تمام شده، خوزستان امکان رقابت با سایر استان ها را پیدا خواهد کرد.
در خصوص تیم های ورزشی استان
در ورزش استان کارهای ماندگاری کردم که بیش از دیگر نمایندگان ادوار گذشته بوده است. 3 تیم خوزستانی حاضر در لیگ برتر را من به خوزستان آوردم. وقتی فولاد خوزستان در پلی آف حذف شد، با دستور وزیر صنایع وقت با تیم نوین سپاهان را برای استان خریداری کردم و صنایع فولاد با 4 میلیارد تومان تیم را به اسم فولاد وارد خوزستان کرد که سال بعد قهرمان لیگ برتر شد.
تیم دوم استقلال صنعتی خوزستان بود که با 1.2 میلیارد تومان از لیگ نخست از استقلال جنوب تهران خریداری شد. استقلال اهواز به دسته سه سقوط کرد و جایگزین استقلال شد. گروه صنعتی فولاد ایران خریداری کرد و الان با نام استقلال خوزستان در صدر جدول قرار دارد.
سوم خریداری تیم استقلال اهواز بود که تیم فولاد نوین خوزستان به لیگ برتر صعود کرد.
با 6 میلیارد تومان خریداری شد. متاسفانه فولاد خوزستان مقوله مشکلات مدیریتی دارد که باید حل شود و شرایطی ایجاد شود که فولاد جایگاه اصلی خود برگردد.
استقلال اهواز تنها بحث مشکلات مالی را دارد لذا موضوعات مالی باید حل شود و استاندار و سازمان ها و ارگان ها باید کمک کنند زیرا حفظ این سه تیم در لیگ برتر مهم است.
این وضعت باید شرایط خاص و ویژه ای برایش اتفاق بیفتد. در دو میدانی و سایر ورزش ها ورود کردیم. تکمیل ورزشگاه 50 هزار نفری، پیست دوچخه سواری. و موادی از این قبیل را پیگیری کرده ام. ورزش در خوزستان، جدای از ورزش در سایر استان هاست. ورزش خوزستان بسیار مهم است.
در لیگ یک والیبال مخابرات یک تیم گرفتیم.
مقوله ورزشی را دنبال می کنم. رییس کمیته فوتبال و فوتسال هستم و حل این موضوعات موجود را پیگیری می کنم. ورزش به عنوان مانع بزهکاری، برای من یک مقوله بسیار مهم است.
جوان با رفتن به سمت ورزش می تواند فعال باشد و یک فکر سالم در بدن سالم رشد پیدا می کند.
نماینده ی فعال از غیر فعال مشخصه ، برخی نماینده ها اصلا نمیدونیم اسمشون چی هست حتی از نظر ظاهری هم ندیدیمشون.
وعده های عملی نشده دردی رو دوا نمیکنه