کاوش در «کل چندار دره شمی» در ایام نوروز با استقبال گردشگران، طبیعتگردان و بومیان منطقه ادامه داشت.
جعفر مهرکیان، سرپرست هیأت کاوش دره شمی، با بیان اینکه در سراسر نوروز اعضای گروه به کار کاوش در محوطه مشغول بودند، افزود: حضور مردم و علاقهای که برای تماشای آثار معماری کشف شده در جریان حفاریها از خود نشان میدادند، برای ادامه کار امید بخش بود.
این باستان شناس با تاکید بر اینکه در کاوشهای صورت گرفته در «کل چندار» به آثار معماری منحصر به فردی دست یافتهایم که نباید به حال خود رها شوند، این فصل از کاوش را «کاوش نجاتبخشی» در محوطه دره شمی نامید.
وی افزود: وجود محوطههای باستانی گسترده در «دره شمی» و لزوم دستیابی به دوره کمتر شناخته پارتی باعث شده کاوشهای مستمری در این منطقه شکل گیرد که کشف سکوهای آیینی، گورهای زیرزمینی، تکههای سفال، تختگاه، درب سنگی، پوشش خرپشتهای درگاه و سازههای معماری تمام سنگی نمونهای از آنهاست.
او با اشاره به ساختارهای معماری کشف شده در این محوطه تاریخی گفت: به دلیل اینکه این محوطه هنوز تملک نشده، حفاریها را در مناطق غیر کشاورزی متمرکز کردهایم.
مهرکیان افزود: در این محوطه باستانی با سنگهای انباشتهای مواجهیم که سازههای بدوی ساخته شدهی زیر آنها به نظر نمیرسد متعلق به افرادی باشد که ما به دنبال کشف جلوههایی از فرهنگ آنها هستیم.
این باستان شناس با اشاره به نحوه قرارگیری تکههای سنگ در سراسر محوطه که به نظر میرسد به صورت ناگهانی از یکدیگر پاشیده شدهاند، ادامه داد: شاید این نحوه قرار گیری سنگ ها از یک رویداد تاریخی مانند فروپاشی حکومت الیماییان در دوره ساسانی حکایت میکند.
او توضیح داد: «دره شمی» دامنههای کوه «بی لوا» در کرانه باختری تا «خشکْ رود شمی» در سوی خاوری و آب روهایی در شمال و جنوب گسترهای که یک مثلث را تشکیل میدهد، در بر میگیرد. این گستره که هستههای دیگری را در پیرامون خود جای داده است قلمرویی باستانی است که بنا به شواهد تاریخی، دورهی اشکانیان را دربرمیگیرد.