معاون برنامهریزی و نظارت شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران گفت: سدهای زنجیرهای باعث شد تا در زمان بروز سیلاب با نگرانی مواجه نباشیم.
به گزارش خبرگزاری صداو سیما ،بهروز مرادی، در گفتوگو با پایگاه اطلاعرسانی وزارت نیرو (پاون) با اشاره به سیل اخیر خوزستان، با بیان این مطلب افزود: در بالادست سد دز، در حال حاضر سد دیگری وجود ندارد و از آنجا که بیش از 50 سال از عمر سد دز میگذرد و بخشی از این سد را رسوب گرفته است، باید تمهیداتی اندیشیده شود و حداقل یک یا دو سد در بالا دست سد دز احداث شود تا بتوان سیلابهای ورودی در زمان بارشهای شدید را بهتر کنترل کرد.
وی ادامه داد: در بارشهای آخر هفته گذشته که منجر به بروز سیلاب در خوزستان شد، در هر ثانیه حدود 8 هزار مترمکعب آب وارد سد میشد و از آنجائیکه بیش از 50 درصد سد از رسوب انباشته است، به اجبار برای اینکه خسارت بیشتری به سد و منطقه وارد نشود، اقدام به رهاسازی بین 4 تا 5 هزار مترمکعب آب در ثانیه شد که این رقم معادل 4 تا 5 میلیارد مترمکعب آب بود و از نظر منابع آبی و اقتصادی ضررهایی را به ما تحمیل کرد، در صورتی که وجود یک یا دو سد در بالادست میتوانست ضمن صرفهجویی در منابع آبی و صرفه اقتصادی و تامین آب شرب خوزستان، ضریب امنیت منطقه را نیز در زمان بروز چنین سیلابهایی بالا ببرد.
مرادی در ادامه با بیان اینکه قرار بود سد بختیاری اجرایی شود، ولی هنوز عملیات آن آغاز نشده است، گفت: احداث سد بختیاری میتواند بسیاری از مشکلات سیلابی در منطقه را حل کند.
معاون برنامهریزی و نظارت شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران تصریح کرد: اگر سد کرخه و سیمره در حوضه کرخه نبودند، آسیبها و خسارات بیشتری در هنگام بروز سیلاب به منطقه وارد می شد، زیرا چنین سیلابی را در سال گذشته در حوضه گتوند تجربه کرده بودیم و در آن زمان سد گتوند دبی 8 هزار مترمکعب در لحظه را تجربه کرد و باعث شد خسارت زیادی به اهواز وارد نشد.
وی یادآور شد: در زمان بروز سیل، دبی ورودی سد دز 8 هزار متر مکعب در ثانیه و دبی خروجی آن حدود 4 هزار و 500 متر مکعب بود و پیش بینی می شد سیلاب ورودی به دز تا 10 هزار مترمکعب در ثانیه افزایش یابد.
او با بیان اینکه وجود سدها برای تامین آب شرب، مدیریت منابع آبی و تامین امنیت مناطق ضروری است، گفت: اگر سد دز وجود نداشت، در سیل آخر هفته گذشته، بهطور یقین خسارات جبرانناپذیری به خوزستان وارد میشد.
مرادی افزود: هماکنون افرادی مطرح میکنند که در مبحث سدسازی دچار افراط شدهایم، اما واقعیت این است در کشوری که در منطقه گرم و خشک قرار دارد و دچار خشکسالیهای پیدر پی بوده و با کمبود آب نیز مواجه است، احداث سدهای متوالی از ضرورتهاست تا بتواند ضمن مهار سیلابها در زمانهای بارش؛ مدیریت و تامین منابع آبی را نیز برای ما میسر کند.
وی در پاسخ به این سوال که کدام سدها سهم بیشتری در مهار سیلابها داشتند، گفت: سد کرخه حجم زیادی از آب را مهار کرد، این سد توانسته حجم بسیاری از سیلاب را مهار کند، سد سیمره و گتوند نیز در مهار سیلاب بسیار موثر بودند، بهطوریکه سد گتوند با حجم مخزن 4.5 میلیارد مترمکعب، امکان انتقال سیلاب به پاییندست را بسیار ضعیف میکند، مگر آنکه ورودی آب به سد از مرز 15 هزار مترمکعب در ثانیه تجاوز کند.
وی در ادامه افزود: سدهای تحت مدیریت شرکت توسعه مدیریت منابع آب و نیروی ایران مانند گتوند و سیمره بهخوبی مدیریت شدند و در آن نقاط با بروز سیلاب مواجه نبودیم.