شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۳۵۴۹۴
تاریخ انتشار: ۲۹ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۵:۰۱
فرار از خانه با یک تصمیم اشتباه شروع می‌شود و بعد از آن است که این تصمیم برای شخص، پشیمانی بسیاری به بار می‌آورد که اصلا قابل جبران نیست. این در حالی است که باندهای مافیایی در کمین نشسته‌اند تا با سواستفاده از این دختران فراری سودهای کلان به دست آورند؛ دخترانی که صبرشان از مشکلات زندگی لبریز شده و به بهانه‌‌ رها شدن از این مشکلات به بیرون از خانه آمده و دنبال پناهگاهی امن می‌گردند! غافل از آنکه آینده خود را به تباهی می‌کشانند و شاید بعد از فرار از خانه، حتی زندگی به کامشان تلخ‌تر شود.
فردا: فرار از خانه با یک تصمیم اشتباه شروع می‌شود و بعد از آن است که این تصمیم برای شخص، پشیمانی بسیاری به بار می‌آورد که اصلا قابل جبران نیست. این در حالی است که باندهای مافیایی در کمین نشسته‌اند تا با سواستفاده از این دختران فراری سودهای کلان به دست آورند؛ دخترانی که صبرشان از مشکلات زندگی لبریز شده و به بهانه‌‌ رها شدن از این مشکلات به بیرون از خانه آمده و دنبال پناهگاهی امن می‌گردند! غافل از آنکه آینده خود را به تباهی می‌کشانند و شاید بعد از فرار از خانه، حتی زندگی به کامشان تلخ‌تر شود.  

متاسفانه بسیاری از دختران برای امرار معاش خود مجبورند که گدایی کنند یا اینکه دست به همکاری با قاچاقچیان مواد مخدر بزنند و قاچاق فروشی کنند! برخی از آن‌ها هم به اجبار خودفروشی کرده یا اینکه توسط دزد‌ها یا گردانندگان فحشا مورد آزارهای جنسی و جسمی قرار می‌گیرند. تعداد زیادی از آن‌ها هم به به اعتیاد روی می‌آورند و در ‌‌نهایت باید گفت که انگ بزهکاری برای همیشه روی آنان می‌ماند.   
 
۹۰ درصد دختران فراری به فحشا آلوده می‌شوند 
 
دختران فراری به دلایل مختلف فردی (اختلالات شخصیتی و روانی) یا خانوادگی (طلاق، جدایی، اختلاف خانوادگی)، فقر و دلایل ‌اجتماعی برای رهایی از وضع موجود و بدون پیش بینی وضع آینده از خانه فرار کرده و با احساس بیگانگی میان خود و خانواده در پی محرم و همدلی می‌گردد تا او را بفهمد.  

شاید در نگاه اول این موضوع، معضلی فردی به حساب آید اما با توجه به پیامدهایی که در نظام اجتماعی به وجود می‌آورد، بهداشت روانی جامعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد.  
سرهنگ مقامی، رییس دفتر تحقیقات فرماندهی انتظامی تهران بزرگ با اشاره به اینکه ۹۰ درصد دختران فراری به فحشا آلوده می‌شوند، به بررسی تاثیر نقش والدین در فرار دختران پرداخته و گفته: بنابر اظهارات اکثر دختران فراری مادر آن‌ها نتوانسته در نقش مادری، رابطه‌ای سالم با آن‌ها برقرار کند.  

رییس دفتر تحقیقات فرماندهی انتظامی تهران بزرگ مهم‌ترین علل ترک خانه به ویژه از سوی دختران را داشتن خانواده نابسامان عنوان کرده و افزوده: اعتیاد والدین، انحراف آن‌ها یا ازدواج مجدد والدین و زندگی با نامادری یا نا‌پدری، بی‌توجهی والدین به دوران حساس بلوغ، مخالفت آن‌ها با ازدواج دختر با فرد مورد علاقه‌اش، ناامنی و خطر تجاوز از سوی نزدیکان در خانواده علل ترک خانه توسط دختران است.  

وی در ادامه تاخیر در سن ازدواج، مهاجرت از شهرهای کوچک به بزرگ، اختلالات روانی، رفتاری یا شخصیتی، دوستی با افراد ناباب، بیسرپرستی و بی‌کسی دختر، بدسرپرستی (‌دخترانی که والدین آن‌ها مشکل اخلاقی دارند)، خودباختگی فرهنگی و غیره را از دیگر عوامل فرار دختران از مامن خانواده برشمرد.  

این مقام آگاه خاطر نشان کرده: دخترانی که از خانه می‌گریزند در ‌‌نهایت به توزیع مواد مخدر، دزدی، فساد و فحشا روی می‌آورند و مهم‌تر از همه جهت جراحی بدن و خارج کردن اعضای بدنشان مورد سوئ استفاده قرار می‌گیرند.  
 
داستانی تلخ از یک دختر فراری که ۱۹ سال دارد  
 
مهرناز دختری ۱۹ ساله است که ۵ ماه است از خانه فرار کرده. او درباره دلایل فرارش از خانه به خبرنگار «فردا» می‌گوید: من دو خواهر و یک برادر دارم که هر سه نفر آن‌ها ازدواج کرده‌اند و از خانه ما رفته‌اند. خانه‌ای که در آن مادری دیکتاتور وجود دارد که من را با اینکه به این سن رسیده‌ام، کتک می‌زد!  

این دختر ۱۹ ساله بغض می‌کند و ادامه می‌دهد: باور کنید مادر من خودش هم نمی‌داند که چه می‌خواهد؟ حتی پدر من نیز از او می‌ترسد. از‌‌ همان دوران کودکی فضایی پرتنش در خانه ما حاکم بود و مادرم همیشه باعث از بین بردن آرامش در خانواده می‌شد.  

مهرناز ادامه می‌دهد: یادم می‌آید یک بار مادرم به حدی مرا کتک زده بود که کارم به بیمارستان کشید. اما هیچ کدام از اعضای خانواده من برای اینکه من را از دست مادرم نجات دهند، کاری انجام ندادند! زیرا که هر کدام از آن‌ها فقط به فکر منافع و آرامش زندگی خودشان هستند.  

او می‌گوید: زندگی کردن در آن خانه برایم سخت شده بود تا اینکه یک روز کوله پشتی خود را برداشتم و به بیرون از خانه رفتم. نمی‌دانستم که باید کجا بروم؟ اما فقط می‌خواستم که بروم!  

این دختر ۱۹ ساله بغض می‌کند و ادامه می‌دهد: خسته شده بودم و در پارک نشستم تا اینکه خانمی با لبخند آمد و به من گفت که اگر جایی را برای ماندن ندارم با او بروم. من که هم خسته بودم و هم جایی برای ماندن نداشتم همراه او به خانه‌اش رفتم. دلم محبت می‌خواست، دلم می‌خواست چند دقیقه‌ای کسی پای صحبت‌های من بنشیند. به آن زن اعتماد کردم اما متاسفانه امروز دامن من به گناه آلوده شده است، زیرا که این خانم من را با پسری آشنا کرد که جز اهداف پلید چیز دیگری در سر نداشت. آن‌ها که می‌دانستند من نه کسی را برای حمایت دارم و نه جایی را برای ماندن، به اجبار از من برای جا به جا کردن مواد مخدر و رساندن آن به خانه مشتریان استفاده می‌کنند.  

مهرناز در پایان می‌گوید: نه امروزم را دوست دارم و نه دیروزم را. اما گاهی با خود فکر می‌کنم شاید اگر مدتی در خانه خودمان صبر می‌کردم. شاید امروز حالم بهتر بود. من امروز حتی روی برگشت به خانه را ندارم.  
 
مهم‌ترین علت فرار دختران از زبان وزیر رفاه 
 
به تازگی علی ربیعی، وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی بر تغییر ماهیت آسیب‌های اجتماعی، به بررسی علت فرار ۵۰ دختر فراری در سال ٩١ اشاره کرده و گفته: برخلاف تصور، زورگویی و اجبار والدین علت عمده فرار آنان نبود.

ربیعی تصریح کرده: ازدواج اجباری یکی از علل فرار این دختران بود اما تغییر نگرش آنان نسبت به والدینشان از مهم‌ترین عوامل فرار آنان بود که مسئله مهمی است و باید مورد توجه و بررسی قرار گیرد.

وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی ادامه داده: برای پیشگیری از وقوع آسیب‌های اجتماعی و همچنین کاهش و کنترل آنها نیازمند یک تفاهم بزرگ هستیم.

علت اصلی فرار دختران از خانه چیست؟  

با کمی بررسی داستان‌ها و روایات دختران فراری، انگیزه اصلی این دختران برای ترک خانه شان، نادیده گرفته شدن آنها از سوی خانواده هاست. طوری که این بی‌اعتنایی‌ها، صبرشان را لبریز کرده و در ‌‌نهایت فرار از خانه را بر ماندن در خانه‌ای که در آن هیچ ارزشی برایشان قائل نمی‌شوند، ترجیح می‌دهند. این در حالی است که بسیاری از این دختران، چه آنهایی که به علت تفاوت ارزش‌های بین نسلی و چه آنهایی که به دلیل درگیر شدن با عشق‌های مجازی از خانه فرار می‌کنند، اظهار پشیمانی کرده‌اند.  

می توان با فراهم کردن محیطی صمیمانه در خانواده برای فرزندان به خصوص دختران و ارزش دادن به آن‌ها از وقوع چنین مسائلی جلوگیری کرد. البته این مسئله نیاز به اقدامات لازم از سوی نهادهای مربوطه، به خصوص صدا و سیما دارد، تا با تهیه برنامه هایی جذاب، نکاتی را برای ایجاد صمیمیت در بین اعضای خانواده، آموزش دهد.

همچنین نیاز است که برای کمک به آن دسته از دخترانی که به دلایل مختلف از خانه فرار می‌کنند برنامه ریزی شود. زیرا که اگر جایی برای این دسته از افراد در نظر گرفته شود، به دست افراد سودجو گرفتار نشده و مورد سو استفاده قرار نخواهند گرفت.
اخبار مرتبط

نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار