مروری بر عملکرد روزنامه صبح کارون (1)

شرحی بر یک روند طولانی افراط و تفریط ؛ از توپخانه حزب مشارکت تا بنگاه اقتصادی شدن

اشاره: در کار رسانه ای از آنجا که رسانه ناطق است و خواننده شنونده ، همیشه فرصتی پیش نمی آید که رسانه در تصویر خود نظر کند و ببیند چه راهی آمده است و چه تاثیری گذاشته و پذیرفته .

که البته برای همه رسانه ها مصداق دارد و قابل ارزیابی است که نشریه چگونه است، کمی است یا کیفی، زیباست یا زشت ؟ خوش اخلاق است یا بد اخلاق؟ حرفه ای است یا غیرحرفه ای ؟ خادم است یا خائن؟ پایبند به اصول است یا فرصت طلب؟ در این نوشتار اما سوژه مورد بحث « روزنامه صبح کارون» به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی علی حسین حسین زاده و سردبیری غلامرضا فروغی نیا است . نشریه ای با 2010 شماره انتشار که در مختصری به ارزیابی آن پرداخته شده و از منظری مورد قضاوت قرار گیرد.

روزنامه صبح کارون نخست توسط سید رسول موسوی نماینده اسبق مجلس از اهواز و مدیرکل اسبق آموزش و پرورش خوزستان مجوز انتشار می گیرد. سید رسول که در آن سال ها دارای مسئولیت های اجرایی و قانونگذاری سنگین است فرصت انتشار صبح کارون را ندارد لذا به ارشاد اسلامی مراجعه کرده و صادقانه موضوع را در میان می گذارد که فعلا فرصت انتشار را ندارد و اگر متقاضی واجدشرایط برای این کار مراجعه کرد آماده واگذاری امتیاز نشریه به وی است. علی حسین حسین زاده کسی است که در آن دوره به عنوان متقاضی به ارشاد مراجعه می کند و سیدرسول امتیاز صبح کارون را به وی واگذار می کند. البته خیلی کریمانه و بدون اینکه حتا یک ریال از این بابت دریافت کند.

موسوی البته بعدها نشریه «عصرکارون» را این بار مجوز می گیرد اما از قضای روزگار دست اندرکاران صبح کارون بعدها فراوان علیه وی و نهاد خانه مطبوعات خوزستان به شماره ثبت 551 که وی ریاست هیات مدیره آن را برعهده دارد می تازند و بد اخلاقی می کنند که نمک خوردند است و نمکدان شکستند!

آغاز فعالیت صبح کارون مصادف می شود با دوره دوم خرداد ، رفتن حجت الاسلام و المسلمین فرحانی از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان و آمدن خسرونشان یکی از اساتید دوم خردادی دانشگاه شهید چمران و دوست عطاالله مهاجرانی، علی حسین حسین زاده که در آن زمان سرپرستی روزنامه کیهان را برعهده دارد بلافاصله پس از 2 خرداد سرپرستی روزنامه را تحویل داده و تدارک برای انتشار صبح کارون را شروع می کند که از حمایت همه جانبه ارشاد وقت و شخص خسرو نشان برخوردار است. به طوری که غالب حمایت ها به سوی صبح کارون سرازیر می شود و به عنوان نشریه نورچشمی دوپینگ تسهیلاتی می شود.

صبح کارون در پیوند با شورای شهر دوره اول اهواز به زودی قرار می گیرد که خاستگاهی مشارکتی و دانشگاه شهید چمران دارد. در این دوره آگهی های دانشگاه شهید چمران وقت به سوی صبح کارون سرازیر می شود و غلامرضا فروغی نیا که ستون نویس اقتصادی صبح کارون است در مقطعی به عنوان مسئول روابط عمومی شورای شهر اول اهواز به ریاست داریوش ممبینی مسئول شاخه اهواز حزب مشارکت قرار می گیرد. با آمدن فروغی نیا پای آگهی های شرکت فولاد خوزستان که وی همزمان کارمند روابط عمومی آن شرکت است به صبح کارون باز می شود و به یک پایه ثابت دیگر درآمد این روزنامه تبدیل می شود. به حدی که در دوره ای که صبح کارون هفته نامه است میزان آگهی های چاپ شده فولاد در آن از برخی روزنامه های استانی که طبیعتا تعداد انتشار بیشتر و تیراژ گسترده تر دارند فزونی می گیرد که با انتقاداتی در همان دوره مواجه می شود. اما کسی آن انحراف ها را جدی نمی گیرد به حدی که در بین اهالی مطبوعات این نشریه به طنز صبح فولاد خوانده می شود.