به گزارش پایگاه خبری شوشان به نقل از اسوشیتدپرس از ریودوژانیرو، نه تنها حدود 1400 ورزشکار شرکت کننده در رقابت های آبی، در معرض خطر ابتلا به بیماری های شدید قرار دارند، بلکه آزمایش ها نشان می دهد که گردشگران هم با خطرات بالقوه جدی بهداشتی در سواحل اپانما و کوپاکابانا روبرو هستند.
بررسی اسوشیتدپرس از مکان های آبی المپیک و پارالمپیک حاکی از وجود میزان همیشگی و خطرناکی از ویروس های ناشی از آلودگی است که نقطه سیاه عمده ای در پروژه برگزاری المپیک ریو به شمار می رود که زنگ های خطر را برای دریانوردان، پاروزنان قایق های روئینگ و شناگران در آب های آزاد، به صدا درآورده است.
والری هاروود کارشناس پزشکی زیستی با توجه به این یافته ها یک توصیه مهم برای مسافران به ریو دارد: سرخود را زیر آب فرو نبرید.
آلوده ترین نقطه، تالاب رودریگو دو فریتاس مکان برگزاری مسابقات روئینگ المپیک و گلوریا مارینا نقطه آغاز مسابقات قایق های بادبانی است.
نمونه برداری های مارس 2015 از این تالاب نشان داد که دارای میزان شگفت آور یک میلیارد و 730 میلیون ادنوویروس در هر لیتر است که موجب بیماری های تنفسی می شوند.
هر چند که آمار ادنوویروس ها تا ماه ژوئن سال جاری کاهش یافته، اما هنوز به میزان 248 میلیون در هر لیتر است که باز هم بسیار زیادتر از حد معمول است.
این در حالیست که وجود آمار هزاران آدنوویروس در هر لیتر از آب های کالیفرنیا، زنگ های خطر را به صدا درآورده است.
به رغم اجرای یک پروژه به منظور جلوگیری از جریان یافتن فاضلاب خام به درون تفریحگاه ساحلی گلوریا مارینا از طریق آب های ناشی از توفان، این آب ها همچنان آلوده هستند.
نخستین نمونه گیری در مارس 2015 در آنجا نشان داد که بیش از 26 میلیون ادنوویرس در هر لیتر وجود دارد و در ژوئن سال جاری (2016) نیز بیش از 37 میلیون ادنوویرس شناسایی و ردیابی شده است.
نخستین نتیجه های بررسی اسوشیتدپرس که حدود یک سال پیش منتشر شد، نشان داد که سطوح ویروسی تا یک میلیون و 700 هزار برابر مقداری است که در آمریکا و اروپا نگران کننده تلقی می شود.
تقریبا با اطمینان می توان گفت که شناگران و ورزشکارانی که در این مراکز تمرکز آلودگی تنها سه قاشق چایخوری، آب فروببرند، به ویروس هایی مبتلا خواهند شد که می تواند موجب بیماری های معده و تنفسی و با احتمال کمتری ورم قلب و مغز شوند، گر چه ابتلای واقعی آنها به بیماری به یک رشته عوامل از جمله قدرت سامانه ایمنی بدن افراد نیز بستگی دارد.
ورزشکاران از هنگام انتشار نتایج اولیه در ژوییه گذشته توسط اسوشیتدپرس، اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از بیماری هایی را به عمل آورده اند که می تواند به طور بالقوه آنها را از دور رقابت ها خارج کند که شامل استفاده پیشگیرانه از آنتی بیوتیک ها، استفاده از مواد ضد عفونی کننده پاروها، پوشیدن لباس ها و دستکش های پلاستیک به منظور کاهش تماس با آب های آلوده، است.
اما آنتی بیوتیک ها تنها با بیماری های واگیردار باکتریایی مبارزه می کنند نه ویروس ها و تحقیق اسوشیتدپرس در دوره 16 ماهه آزمایش نشان داد که ادنوویروس های واگیردار که در محیط سلولی آزمایش و با پروتکل های زیستی مولکولی تایید شده، در تقریبا 90 درصد مکان های آزمایش، یافت شده است.
به گفته دکتر هاروود رئیس اداه زیست شناسی یکپارچه در دانشگاه فلوریدای جنوبی، این درصد بسیار، بسیار، بسیار بالایی است. مشاهده این سطح از ویروس انسانی بیماری زا در آب های سطحی آمریکا، به هیچ وجه دیده نشده است. شما هیچگاه تاکنون شاهد این سطح نخواهید بود، زیرا ما فاضلاب را تصفیه می کنیم و هیچگاه شاهد چنین چیزی نخواهید بود.
هر چند که ورزشکاران اقدام های احتیاطی به عمل می آورند، اما تکلیف 300 تا 500 هزار خارجی که انتظار می رود برای المپیک وارد ریو شوند، چه خواهد بود؟ آزمایش چند ساحل این شهر که شهرت جهانی دارند نشان داده است که افزون بر بار ویروسی همیشه بالای این سواحل، سطوح آلودگی باکتریایی ناشی از فاضلاب این سواحل که منجر به نگرانی در خارج خواهد شد، نیز اغلب زیاد است و گاهی حتی از معیارهای سست ایمنی آب خود ایالت ریو نیز فراتر می رود.
به گفته هاروود، شناگرانی که این آب ها را از طریق دهان و بینی فرو می برند، در خطر بیماری های بسیار سخت قرار دارند.
خطر حتی در شن های ساحل وجود دارد. نمونه هایی از سواحل کوپاکابانا و ایپانما، نشانگر سطح بالای ویروس ها هستد که بررسی های اخیر نشان داد که می تواند به ویژه برای نوزادان و کودکان، خطر بهداشتی ایجاد کند.
به گفته هاروود، هر دوی این سواحل، سطوح بسیاری بالایی از ادنوویروس های واگیردار دارند که می تواند به ویژه برای نوزادان و کودکان نوپا که بر روی شن های سواحل بازی می کنند، خطرناک باشد.
به گفته دکتر فرناندو اسپیلکی، ویروس شناس و هماهنگ کننده آزمایشگاه میکروبیولژی مولکولی دانشگاه فیویل در جنوب برزیل که در آزمایش های آب شناسی اسوشیتدپرس همکاری کرد، بررسی نشان داد که بهبود قابل توجهی در آب های آلوده ریو به رغم وعده های مسئولان برای پاکسازی که از ده ها سال پیش داده شده، ایجاد نشده است.
اسپیلکی یکی از معتبرترین ویروس شناسان برزیل گفت: متاسفانه آنچه ما در همه این دوره دیده ایم، وجود تنوع در سطوح آلودگی است که بیشتر در نتیجه شرایط اقلیمی، تا هر گونه اقدام و تلاش احتمالی برای برطرف کردن آلودگی، نوسان می کند.
در حالی که مقام های محلی از جمله ادواردو پائز شهردار ریو، ناکامی در تلاش ها برای پاکسازی آب این شهر را پذیرفته ند و آن را یک فرصت از دست رفته و شرمسازی خوانده اند، مقام های المپیک همچنان بر این موضوع پافشاری می کنند که آب راه های ریو برای ورزشکاران و بازدیدکنندگان، ایمن خواهد بود.
به گفته ماریو آندرادا سخنگوی کمیته سازمان دهنده محلی المپیک، ما هیچگاه سلامتی یا شرایط هر ورزشکار شرکت کننده در این رقابت را به خطر نخواهیم انداخت، زیرا سلامت ورزشکاران، اولویت نخست ماست و ورزشکاران با قایقرانی در خلیج گوانابارا، با خطری مواجه نخواهند شد.
این کمیته قبلا اعلان کرده است که آزمایش باکتری توسط مسئولان ایالتی نشان داده است که مکان های برگزاری مسابقات و ورزش های آبی، در چارچوب دستورالعمل ها و معیارهای ایالتی قرار دارند.
به گفته ماریو موسکاتلی زیست شناس و کنشگر که آشکارترین چهره مبارزه برای پاکسازی آبراه های ریو است، در طول ده ها سال گذشته هیچ بهبودی مشاهده نشده و خلیج گوآنابارا به یک آبریزگاه همگانی تبدیل شده و متاسفانه ریودوژانیرو این فرصت را که شاید آخرین فرصت بزرگ باشد، از دست داده است.
بازی های المپیک تابستانی ریو در برزیل از پنجم اوت (15 مرداد) آغاز می شود.