جلال جلالی زاده
اصلاحطلبان در انتخابات سالهای ۹۲ و ۹۴ از استراتژیای استفاده کردند که به نظر میرسد، این استراتژی بتواند در تمام انتخاباتها تداوم پیدا کند. این استراتژی جمع شدن اصلاحطلبان در یک شورا بود. تشکیل شورایی به نام شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان، کاری بود که در طی سالهای گذشته و حضور اصلاحطلبان در انتخاباتها، صورت نگرفته بود اما تجربه این دو انتخابات گذشته نشان داد که اصلاحطلبان میتوانند زیر یک چتر جمع شوند و دستاوردهای خوبی کسب کنند.
دستاوردهایی که در انتخابات سال ۹۲، نتیجهاش پیروزی حسن روحانی به عنوان کاندیدای غیر اصلاحطلب اما معتدل و در سال ۹۴ نیز حضور بیش از ۱۰۰ نفر از اعضای لیست امید در مجلس دهم شورای اسلامی بود. اما تداوم کار شورای عالی سیاستگذاری در انتخابات آتی و حتی سالهای بعد نیازمند تغییراتی است. تغییراتی که بتواند از ظرفیتهای اصلاحطلبان به خوبی استفاده کند. یکی از مواردی که حتما باید نسبت به آن بازنگری صورت گیرد، این است که این شورا به گونهای عمل کند که از ظرفیتهای اکثریت اصلاحطلبان به خوبی استفاده کند.
یعنی اگر بتواند نمایندگان استانی نیز داشته باشد و نظرات فعالان اصلاحطلب را در استانها جویا شود، قطعا در مواجه با مشکلات و یا در پیشبینیها دقیقتر عمل خواهد کرد. هر چند که ممکن است این گستردگی بعضا مشکلاتی را در تصمیمات جمعی ایجاد کند اما آنچه مبرهن است اینکه فواید این گستردگی قطعا بیشتر خواهد بود. نکته دیگر اینکه باید نقاط ضعف این شورا نیز به خوبی بررسی شود و در عملکردها در نظر گرفته شود. بالاخره در انتخابات دهم مجلس شورای اسلامی، لیست ائتلافی مشکلاتی را ایجاد کرد که شاید دور از انتظار بود.
یعنی عدم تعهد برخی اعضا و حتی دعوت از کسانی که بعضا پیشینه اصلاحطلبی نداشتند، موجب شد که مسائلی ایجاد شود. از این رو باید برای انتخاباتهای بعدی مواردی در نظر گرفته شود که بتواند چنین مشکلاتی را مرتفع کند. تعهد اعضا، داشتن چارچوبهای حمایتی و همچنین در نظر گرفتن مواردی برای کسانی که خارج از تعهدات عمل میکنند، بسیار مهم است. بنابراین برای رفع برخی مشکلات شورای عالی اصلاحطلبان بهتر است که با نظرسنجیهای دقیق، بررسی مشکلات و مواردی از این دست کارایی شورا بیش از گذشته شود.
* فعال سیاسی اصلاح طلب