فضای مجازی عرصه تازهای را برای عرضه محتوا در اختیار همگان قرار داده و به خاطر سرعت انتقال، گاه یک پیام نادرست به سرعت دست به دست میشود.
یکی از این موارد واژه «سپاس» است که برخی گمان میکنند اصل آن به صورت «سه پاس» است.
سه پاس هم اینهاست: پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک. لابد هر یک از اینها یک «پاس» است و سه تا پاس شود «سپاس»!
اما «سپاس» یک واژه واحد است و ربطی به سه و پاس ندارد. این واژه در زبان پهلوی ( پارسی میانه) به صورت اِسپاس بوده و با «سه» شروع نمی شده است.
سپاس به معنی «حق شناسی»است و سعدی هم به همین معنی به کار می برد:
سگ حق شناس به از آدمی ناسپاس
پس مانند گذشته بنویسیم: سپاس و هر جا «سه پاس» دیدیم تذکر دهیم و حداقل تکثیر نکنیم...