هرکه هستی اینجا کربلایی می شوی

شوشان / فروغ دیلمی

کاروان سفینه النجاه حامل ضریح آقا ابا عبد الله حسین روز جمعه وارد شهر اهواز شد و مردم با حضور در مراسم استقبال از این ضریح صحنه هایی از عشق و بالندگی به مکتب اهل بیت را آفریدند.

به گزارش شوشان به نقل از خبرنگار مهر، این بار جمعه روز تعطیل و خلوتی نبود زیرا خیابانهای اصلی شهر مملواز جمعیت مشتاق برای دیدار ضریح یار بودند. از چندین روز قبل در و دیوار شهر رنگ حسینی به خود گرفته بود و اهواز حال و هوای دیگری داشت.

خیلی از ورودی ها و خیابان های شهر بسته شده است. در هر چند متر جمعیتی است که برای استقبال از ضریح آمده است. عقربه های ساعت 9.15 دقیقه را نشان می دهند؛ گو اینکه آنها هم دلشان نمی آید این روز سپری شود.

خیلی ها از صبح خیلی زود به خیابان ها آمده اند و عده ای  هم در این هوای سرد، شب  خود را در ایستگاه های استقبال گذارند تا با دیدن ضریح امام حسین (ع) ، عشق و محبت به ایشان گرمابخش تمام زندگیشان شود.

استقبال مردم اهواز از ضریح امام حسین(ع)

ایستگاه های صلواتی بر پاشده تا پذیرای مردم مومن اهواز باشند. به اطراف که نگاه کنید آدمهای متفاوتی را می بینید با پوشش و گویشهای متفاوت؛ اما انگار فرقی نمی کند از کدام قوم باشی اینجا همه فقط حسینی هستند.

کاروان صفینه النجاه قرار است با عبور از منطقه های زرگان، سه راه فرودگاه، میدان شهید بندر یا همان چهارشیر به مصلای امام خمینی (ره واردش و مدتی را میهمان مردم اهواز باشد.

آرام آرام  به اذان  ظهر نزدیک می شویم با گذر زمان نه تنها از جمعیت حاضر کم نمی شود بلکه ساعت به ساعت به جمعیت افزوده می شود. با عبور تعداد زیادی از ماشینهای گشت زنی، جمعیتی که نشسته بودند بر می خیزند انگار ساعت قرار، نزدیک است. کم کم مردم، ماشینهای همراه کاروان را می توان دید.

با گذشت چند دقیقه، ضریح هم دیده می شود. با دیدن ضریح مردم به سمت ضریح سرازیر می شوند. علاوه بر جمعیتی که برای استقبال آمده؛ خیلی از مردم شهرها و روستاهای اطراف اهواز نیز همراه کاروان آمده اند. حالا دیگر جای سوزن انداختن نیست. هر طرف را که نگاه می کنی چشمهای گریانی را میبینی که با تمام عشق به آقا سلام می دهند.

جمعیت دور ضریح، هر لحظه و هر ثانیه در حال زیاد شدن است  به طوری که یک نفر از مداحان اهل بیت که همراه کاروان آمده از مردم می خواهد که توقف نکنند و راه را باز کنند تا به ایستگاه های  دیگر هم برسند اما مگر می شود که  ضریح را دید و غرق عشق به حسین نشد. مگر می شود حال که ضریح خود امام حسین(ع) به شهر ما آمده از نزیک دستی به ضرییح نکشید و سلام نداد و عرض ارادت نکرد.

کمی که دقت کنی پیرزن و پیر مردهایی را می بینی که که با وجود ناتوانی که دارند، خودشان را به نزدیکی ضریح رسانده اند. بعضی ها از دور سلام می دهند و بعضی ها از نزدیک، فرقی نمی کند کجا ایستاده باشی اینجا در هر قدم و در هر گوشه عجیب بوی کربلا میدهد. هرکه هستی باش اینجا کربلایی می شوی.