قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی
عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمانها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی)
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
باید شرم مان شود که مدارس عشایری در سرزمین ِ نفت ، برق ندارد ، آب ندارد و معلمانش چشم به راه حق و حقوق خود هستند...
شوشان : باید شرم مان شود که قدم بر سرزمین پر از نفتی گذاشته ایم که دانش آموزانش با دمپایی مسافت سنگلاخی خانه تا مدرسه ایجاد شده با چند تنه ی درخت با دیواری کاهگلی را می پیمایند. باید شرم مان شود که در سرزمین زرخیز خوزستان ، دانش آموزانی با حسرت فراوان بر سر کلاس هایی می نشینند که دست هایشان در زمستان یخ می زند و در تابستان ، عرق از سر و رویشان سرازیر می شود و آنگاه انتظار داریم نه ترک تحصیلی باشد و نه افت تحصیلی در میان . باید شرم مان شود که مدارس عشایری در سرزمین ِ نفت ، برق ندارد ، آب ندارد و معلمانش چشم به راه حق و حقوق خود هستند.
چنین تصاویر آزار دهنده از "چادر نشینان عهد نفت" هر روز در مقابل چشمان مان نقش می بندد و آنگاه وکلای بهارستان نشین ، به جای چانه زدن برای جذب اعتبار ، چانه های خود را بر سر انتصاب نزدیکان خویش می زنند و به جای در اندیشه بودن از دست های سرمازده در زمستان و تن های گرمازده در تابستان، در اندیشه چینش نیروها و انتخاباتی دیگر ، هستند.
و باید شرم مان شود از چادر نشینان سرزمین نفت ؛ نفتی که از خوزستان است اما به دست مردمانش نیست و مسئولین به جای فریاد زدن تمام نداشته ها بر سر وزیر ، ، وزیر را به خاطر یک انتصاب به صلابه می کشند.
بهتر است وکلای بهارستان نشین خوزستان - که شاید تاکنون رنج سفر برای دیدن وضعیت دانش آموزان عشایری خوزستان را به خود نداده اند - فیلم چند دقیقه ای منتشر شده از وضعیت این دانش آموزان را ببینند تا وقتی به بر صندلی سبز تکیه می دهند کلامی نیز از مظلومیت و محرومیت دانش آموزان این سرزمین بر زبان جاری کنند :