- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
نوشتاری از قاسم منصور آل کثیر/ به مناسبت روز جهانی زنان روستایی
در نهایت می‌توان گفت کم توجهی به این استعدادهای نهفته بی‌شک ضربه ای بر پیکره فرهنگی بانوان وارد میکند....
قاسم منصور آل کثیر
به عقیده جامعه شناسان روند اجتماعی شدن در جامعه ایرانی نسبت به جامعه غربی روندی معکوس دارد. در غرب اجتماعی شدن زنان ابتدا از طریق ورود گسترده آنها در بازار کار صنعتی اتفاق افتاد و سپس آنها با ورود به دانشگاه‌ها و مراکز علمی توانستند سرمایه فرهنگی لازم برای دستیابی به مشاغل بالاتر اجتماعی را به دست بیاورند. در حالی که در ایران با موقعیتی تقریبا معکوس روبه رو هستیم. یعنی سرمایه فرهنگی افزایش یافته ولی ورود به بازار کار عقیم مانده است. افزایش سرمایه فرهنگی به زنان امکان برخورداری از استقلال مالی از طریق یافتن فرصت‌های شغلی بالاتری را می دهد و از این رو آنها را در نهاد خانواده مستقل می کند. اما دغدغه کنونی زن شهری همراه با استقلال مالی او، سست شدن نهاد خانواده در مرحله نخست و بالا رفتن نرخ طلاق در وهله بعدی است که نیاز به بحثی جداگانه است اما آنچه مهم به نظر می آید این است که با توجه به رشد جمعیت زنان روستایی، نیاز به ایجاد شرایط برای تحصیلات آکادمیک و یا آموزش دوره های علمی مورد نیاز شغل زنان روستایی بیش از پیش محسوس است.
پیام اصلی روز جهانی زنان روستایی این است که حمایت از زنان روستایی یکی از بهترین راه‌های به دست آوردن دسترسی پایدار به منابع غذایی و مبارزه با فقر است.
متاسفانه این روز زیر سایه برنامه‌های سیاسی قرار گرفته و به فراموشی و کم توجهی سپرده شده است. زنان روستایی در پهنه فرهنگی کشورمان دارای استعدادهای فراوان در زمینه های هنری، صنایع دستی و... هستند که با شکوفا شدن استعدادهایشان تاثیری مثبت در رشد فرهنگی جامعه خود خواهند داشت.
در کشور ما وجود تکثر فرهنگی فراوان باعث شده که زنان اقوام مختلف این پهنه، همچون زنان کرد، عرب، بلوچ، ترکمن و... در سیستان و بلوچستان، ایلام، خراسان، کرمانشاه، خوزستان و...هر کدام هنر و فعالیت منطبق با موقعیت اجتماعی و جغرافیایی خود را داشته باشند و آن را به نسل‌های دیگر، همان گونه که خود آنها را حفظ و منتقل کردند؛ انتقال دهند.
بی شک با تدقیق و تامل بر این استعدادها می‌توان زمینه رشد و شکوفاتر شدن سرمایه فرهنگی عملی در کنار سرمایه فرهنگی آکادمیک که هم اکنون در سطح مطلوبی در بین دختران است را داشته باشیم اما هم اکنون مشکلات زنان روستایی به نسبت مردان روستایی و زنان و مردان شهری بسیار بیشتر است. گاهی آنان از کمترین امکانات اولیه محرومند. زنانی که می توانند هر کدام به تنهایی انسان هایی را تربیت کنند و به جامعه اهدا کنند اما برای تامین آب شرب مسافت های زیادی را طی می کنند تا آب شرب خود را تامین کنند. در چنین شرایطی سخن از بسیاری از مولفه های فرهنگی بی نتیجه می ماند.
15 اکتبر، روز جهانی زنان روستایی فرصتی برای شناسایی و تقویت حضور زنان روستایی در عرصه های مختلف است. بانوان روستاهای کشورمان حافظان هویت های بومی، دانش سنتی و هنری محیط خود هستند. وجود آنان برای توسعه کشاورزی، امنیت غذایی و تغذیه همچنین مدیریت منابع طبیعی حیاتی است. زنان روستایی بیشترین کار کشاورزی را در کشورهای در حال توسعه انجام می دهند اما بدترین وضعیت کاری را با درآمد کم و حمایت اجتماعی ناچیز یا هیچ تحمل می کنند.
توجه به زنان روستایی در برنامه توسعه به افزایش بهره وری برابر با افزایش در تولید ملی کمکی شگرف می کند. با توجه به روند طبیعی رو به رشدی که این زنان روستایی دارند، فرهنگ فعالیت های جمعی آنان نیز در روستاها زبانزد است. وجود تعاونی‌های روستایی فراوان که به صورت خودجوش و با همکاری و کار گروهی توسط این بانوان مدیریت می شوند گواه بر این ادعا دارد که استعداد کار فرهنگی جمعی و گروهی در روستاها به مراتب از شهرها بیشتر است. کارهای گروهی ای که شاید محصول بافت و شیوه زندگی جمعی این مردم باشد.
همزمان با روز جهانی زنان روستایی تنها یک جستجوی گوگلی می تواند کم توجهی به این روز را متوجه شد. رسانه های ملی با بی توجهی و یا آشنا نبودن با این روز، به سادگی از کنار آن گذشتند. با نگاهی اجمالی در فضای سایبری و یافتن تنها گزارش‌هایی آن هم مربوط به سال گذشته، یاس و ناامیدی در مخاطب ایجاد میکند، این در حالی است که در منابع انگلیسی مطالب فراوانی در این باره یافت می‌شود. نپرداختن صدا و سیما نیز به این موضوع سوالی بزرگ در ذهن ایجاد می کند، چرا جامعه ما به زن روستایی نگاه نمی کند؟ آیا او را در پایین ترین لایه های جامعه فرض می کند؟ و آیا مرد و زن شهری، زن روستایی را وزنه‌ای در معدلات فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی به حساب نمی آورد؟ پاسخ به این سوال‌ها مقدمه‌ای برای توجه بیشتر به دیگری و «پذیرش غیر» به عنوان «امکان و موقعیت رشد» به طور بایسته و شایسته، که بخشی از مفهوم شهروندی است در کنار زن شهری خواهد بود.
در نهایت می‌توان گفت کم توجهی به این استعدادهای نهفته بی‌شک ضربه ای بر پیکره فرهنگی بانوان وارد میکند. اما شاید روند زنانه شدن جهان در آینده به داد این هنرهای زنانه برسد.
