مناظره هایی که رویای ترامپ را بر باد دادند

  به  گزارش دیپلماسی ایرانی؛در این مطلب آمده است: سومین و آخرین مناظره ریاست جمهوری به پایان رسید و حالا می توان گفت که هیلاری کلینتون به موثرترین شکل ممکن در تاریخ معاصر سیاسی آمریکا دونالد ترامپ را هم کوبید.

 


نظرسنجی ها تمام داستان را می گویند. هیلاری کلینتون پس از نخستین مناظره 1.5 درصد از ترامپ پیشی گرفت. پیش از دومین مناظره، نامزد دموکرات ها 5.6 درصد از ترامپ جلوتر بود. پیش از سومین مناظره او فاصله خود را با ترامپ به 7.1 درصد رساند. و حالا پس از سومین مناظره، جایی که ترامپ گفت مردم آمریکا را نسبت به صداقت و درستی انتخابات و انتقال قدرت مسالمت آمیز در شک و تردید نگه خواهد داشت، روشن است که ترامپ در طول این مناظره ها هیچ کمکی به خود نکرد. حالا (پس از سه مناظره) محبوبیت ترامپ در میان رای دهندگان نه تنها بیشتر نشد بلکه حالا نظرسنجی های زودهنگام از پیروزی کلینتون در انتخابات خبر می دهند.

 

اما این فقط رقابت برای کرسی ریاست جمهوری نیست. شرط بندی ها حالا بر سر این است که دموکرات ها در انتخابات سنا هم پیروز خواهند شد. نظرسنجی ها نشان می دهد که یاران کلینتون در انتخابات مجلس نمایندگان هم فاصله خود را با جمهوری خواهان بیشتر می کنند. این در حالی است که حزب جمهوری خواه در میانه یک جنگ تمام عیار داخلی قرار دارد که پل رایان، رییس مجلس نمایندگان آمریکا، به صراحت درباره آن صحبت کرده است.

 

این طبیعی نیست. آندرو پروکوپ، تحلیلگر سیاسی، از مناظره ها چنین نتیجه گیری کرده است: «در تاریخ معاصر آمریکا ما به ندرت شاهد چنین چرخش فاحشی در نتایج نظرسنجی ها بوده ایم.» اما در انتخابات فعلی این اتفاق افتاده و دلیلش هم استراتژی خطرناک و پایدار هیلاری کلینتون بوده است.

 

روایت غالب در طول رقابت های انتخاباتی (تا پیش از مناظره ها) این بود: "هیلاری کلینتون کاندیدای ضعیفی است که به دلیل رویارویی با یک کاندیدای ضعیف تر از خود، شانس پیروزی دارد. عدم محبوبیت هیلاری کلینتون کم نیست، آشکارا آسیب پذیر است و اگر در برابر مارکو روبیو یا پل رایان (کاندیداهای جمهوری خواه) قرار می گرفت احتمالا به سختی در هم می شکست. کلینتون خوش شانس است با فردی رقابت می کند که منفورتر از خودش است، آشکارا آسیب پذیر است و حرف های سخیفش درباره زنان ضبط شده است."  

 

رگه هایی از حقیقت در این روایت ها دیده می شود اما آمار و ارقام نیز نشان می دهد که نباید کارایی سیاسی هیلاری کلینتون را در این زمینه نادیده گرفت. بحرانی که ترامپ در آن دست و پا می زند اتفاقی نبود. ستاد انتخاباتی هیلاری کلینتون خیلی خونسرد نقاط ضعف نامزد پرحاشیه جمهوری خواه را تجزیه و تحلیل کرده و بعد با استفاده از آنها ترامپ را به تله انداختند.

کلینتون در اجرای این استراتژی کاملا موفق بود. اجرای موفقیت آمیز این استراتژی محصول صفاتی شخصیتی است که کلینتون اغلب از آن ناحیه مورد حمله قرار گرفته است: احتیاطش، زیاده روی در مدیریت همه چیز و بی توجهی؛ و البته توانایی خاصش در تحریک ترامپ و بی اثر کردن حملات تهاجمی این سیاستمدار ناآرام.

 

نتیجه یک دستاورد سیاسی بسیار جذاب برای دموکرات ها بود. اما آنچه از امتیار هیلاری کلینتون می کاهد این است که او در این مناظره ها بیشتر از اینکه خودش باشد، شبیه ترامپ است. این از اولین مناظره شروع شد.

 

کلینتون در نخستین مناظره بارها و بارها رقیب خود را با نام کوچک و "دونالد" صدا زد. هیچ کس نمی داند که چرا دونالد ترامپ از نام کوچک خود بیزار است، اما او واقعا چنین احساسی به نام خود دارد. ترامپ خیلی سریع در مقام شرمنده کردن کلینتون برآمد و او را "وزیر کلینتون" صدا زد. او گفت: "این طور نیست وزیر کلینتون؟"

 

این الگو در تمام مناظره ها تکرار شد. ترامپ مناظره را با آرامش آغاز می کرد اما با تحریک های کلینتون عصبانی شده و حملات شخصی عجیب و غریبی را علیه طرف مقابلش مطرح می کرد، از استدلال های درهم و برهم برای توجیه رفتار خود استفاده می کرد و از پاسخ دادن به پرسش اصلی باز می ماند. اما کلینتون در مقابل با آرامش اطلاعات سیاسی خود را با ارائه آمارهایی جذاب به رخ مخاطب می کشید. به این ترتیب بود که نظرسنجی ها نشان می دهند حتی رای دهندگانی که از کلینتون متنفر هستند اذعان می کنند که او برای ریاست جمهوری آمریکا به مراتب مناسب تر از دونالد ترامپ است.

 

هیلاری کلینتون هم مرتکب اشتباه شده است. اما همان چیزی که بارها منتقدان به خاطرش او را سرزنش کرده اند، یعنی احتیاط بیش از اندازه، این جا به کمکش آمد و باعث شد آنقدر محتاط باشد که اشتباهاتش برای رسانه ها جذاب تر از گاف های دونالد ترامپ نشوند.