امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
بسیاری گذشت از یک بحران را به "گذر از بحران" و تمام شدن آن تعبیر می کنند حال آنکه در این گذر گاه آسیب ها بسیاری به عده ای وارد می شود که بدون جواب و بدون ترمیم می مانند و گذر زمان آنها را حل نخواهد کرد. این مثل این است که فردی از خیابان رد می شود اگر تصادف نکند از بحران گذر کرده است ولی اگر تصادف کند و دستش را برای همیشه از دست بدهد آیا باز هم می شود گفت از بحران گذر گرده است؟ وقتی بسیاری از بحران های اجتماعی هم مشمول زمان می شوند عده ای می گویند خب فلان غائله هم تمام شد ولی کمتر از خود می پرسند به چه قیمتی تمام شد و آیا کسی آسیبی ندید یا حقی پایمال نشد که فردای قیامت یا در وجدان عمومی خود جوابگوی آن باشیم؟