تیم شمشیربازی بانوان خوزستان در مسابقات قهرمانی کشور در دو بخش انفرادی و تیمی با شرایطی عجیب و بازیکنانی که کمتر از دو ماه در این رشته سابقه داشتند، شرکت کرد و در انتها نیز به رتبههای نازلی دست پیدا کرد.
پیکارهای قهرمانی شمشیربازی بانوان کشور در رشته اپه از سیزدهم آبانماه در سالن شهید افراسیابی تهران آغاز شد و چهاردهم آبانماه پس از انجام 171 بازی به پایان رسید. اما نکته تاملبرانگیز در خصوص ورزشکاران خوزستانی این مسابقات، حضور تیم استان با چهار شمشیربازی بود که هر یک دو ماه از ورودشان به این رشته ورزشی میگذشت و موضوع جالبتر از آن این که مسوولیت فنی تیم نیز به یکی از همین چهار نفر سپرده شده بود!
منیژه موسیخانیان، مولود موسیخانیان، نیلوفر داستان و زهرا رنگزن، چهار شمشیربازی بودند که در قالب تیم استان خوزستان پا به رقابتها گذاشته بودند و مسوولیت سرمربیگری تیم نیز به نیلوفر داستان سپرده شده بود. در نهایت نیز در بین 51 شمشیرباز شرکتکننده در پیکارها، منیژه موسیخانیان رتبه چهلوهفتم، نیلوفر داستان رتبه چهلوهشتم، زهرا رنگزن رتبه پنجاهم و مولود موسیخانیان در رده پنجاهویکم قرار گرفتند. ضمن این که در بخش تیمی نیز خوزستان در بین 14 تیم، سیزدهم شد.
اما سوالی که در این بین وجود دارد این است که چرا یک تیم ورزشی در بالاترین سطح از مسابقات کشوری باید با چنین نفرات بیتجربهای حاضر شود آن هم در شرایطی که هیچگونه مسابقه انتخابی در استان جهت گزینش این افراد برگزار نشده است.
فرض را بر آن میگیریم که این نفرات جهت کسب تجربه برای آینده به این مسابقات اعزام شده بودند ولی فاجعه آن جایی است که مسوولیت فنی تیم به یکی از این نفرات داده میشود و از سوی هیات خوزستان فیلمهای آموزشی در اختیار این ورزشکار میگذارند و به او میگویند تا از روی این فیلمها تیم را رهبری کند.
نیلوفر داستان، سرمربی ـ بازیکن تیم خوزستان در این پیکارها در گفتوگو با ایسنا منطقه خوزستان در خصوص شرایط حاکم بر این تیم در مسابقات قهرمانی کشور، اظهار کرد: هیچ امکاناتی برای ما جهت حضور در این مسابقات فراهم نشده بود و ما نیز همه تازهکار بودیم. همه ما دو ماه است که وارد رشته شمشیربازی شدهایم و همه ما نیز فلوره، کار میکردیم و برای این مسابقات تنها 10 جلسه با اسلحه اپه کار کردیم.
وی ادامه داد: در این مسابقات با وضعیتی که داشتیم با شمشیربازانی رقابت کردیم که همگی سالها تجربه بازی و حضور در مسابقات کشوری را داشتند ولی ما کلا دو ماه بود که شمشیربازی را شروع کرده بودیم. خود من با مهسا پوررحمت مسابقه دادم و پس از مسابقات در خصوص او در اینترنت جستجو کردم و فهمیدم شمشیرباز معروفی است و عضو تیمملی نیز هست و تازه فهمیدم رقابت با او چه افتخار بزرگی است!
داستان در پاسخ به این سوال که با این شرایط چرا مربیگری تیم به وی سپرده شد و آیا چنین چیزی برای استانهای دیگر نیز رخ میدهد که مسوولیت فنی تیم به فردی با دو ماه سابقه بازیکنی داده شود؟ گفت: برای خود من هم این موضوع جالب و عجیب بود و زمانی که وارد مسابقات شدیم، استرس کُشندهای داشتم. مقصر این موضوع رییس هیات است که حاضر نیست خرج کند و مربی بالای سر تیم بیاورد. این موضوع برای استانهای دیگر به هیچ وجه اتفاق نمیافتد.
وی ادامه داد: کل تیم ما در این مسابقات یک ماسک سالم داشت و امکانات زیر صفر بود. تمام بازیکنان ما پس از این مسابقات روحیه خود را باختند و میگفتند با این بازیهایی که کردیم، آبرویمان رفت. با وجود این، معتقدم با چنین وضعیت و امکاناتی که ما به مسابقات اعزام شدیم، خیلی خوب بازی کردیم.
وی افزود: ما در این مسابقات چهار نفر بودم ولی سه شمشیر داشتیم و شرایط بسیار بدی بود. خوزستان انگار نمیخواهد برای این رشته خرج کند و من بسیار از این موضوع ناراحتم. ما تازه وقتی وارد مسابقات شدیم، فهمیدیم مسابقات چه سطح بالایی دارد و حساب کار دستمان آمد.
سرمربی ـ بازیکن تیم شمشیربازی خوزستان در مسابقات قهرمانی کشور در خصوص ویدیوهای آموزشی که از سوی هیات استان در اختیار او قرار داده شده بود تا از روی آن ویدیوها، بازیکنان را هدایت کند نیز گفت: فیلمهای زیادی در اختیار ما قرار دادند و ما نیز هیچ مربی نداشتیم. من تازه کار بودم و تنها راهکار این بود که از روی این ویدیوهای آموزشی نکاتی را فرا گیرم. خود من هر سوالی داشتم مرتب از آقای قارونی (دبیر هیات) که پیشکسوت این رشته است، میپرسیدم. اصل قضیه مشکل دارد که برای ما مربی نمیگیرند و کار به اینجا کشیده میشود.
وی عنوان کرد: در میانه مسابقات بودیم که ما از شرایط گله کردیم و با هیات تماس گرفتیم و تازه به ما میگویند "باشد، فکری به حالتان میکنیم!"
داستان تصریح کرد: اگرچه ما برای کسب تجربه رفته بودیم و واقعا هم تجربه بدی نبود ولی وقتی با چنین وضعیتی وارد مسابقات میشویم و بین 51 نفر، آخر میشوی، حس بدی به انسان دست میدهد و واقعا افسرده و سرخورده میشویم. ممکن است به خاطر این صحبتها با من نیز برخورد شود ولی این واقعیتها باید گفته شود تا کسی به فکر بیافتد. نمیتوان با حرف همه چیز را خوب جلوه داد. در این مسابقات کمتجربهترین ورزشکار حاضر، دو سال سابقه ورزشی داشت ولی ما در 10 روز تلاش کردیم تا تیم را آماده کنیم.
به گزارش ایسنا، سید لطیف قارونی، دبیر هیات شمشیربازی خوزستان نیز اظهار کرد: هدف ما از حضور در این رقابتها آمادگی جهت حضور در مسابقات جایزه بزرگ و همچنین بازی دوستانه با عراق بود.
وی ادامه داد: قبول دارم بازیکنان ما بیتجربه بودند ولی ما واقعا امکانات هم نداشتیم. خانم رنگزن به خاطر خرابی ماسکش، 20 امتیاز منفی گرفت. باوجود این، مطمئنم این شمشیربازان با کسب تجربه در سال آینده به سطح فنی بسیار خوبی خواهند رسید. در این مسابقات قرار بود به جای دو تن از شمشیربازان، دو ورزشکار باتجربهمان شرکت کنند که یکی از آنها به دلیل اینکه فوتبالیست نیز هست، نتوانست در مسابقات شرکت کند و دیگری هم در لحظه آخر انصراف داد و به ناچار دو شمشیرباز دیگر و بیتجربه را جایگزین کردیم.
دبیر هیات شمشیربازی خوزستان درخصوص سپردن مربیگری تیم بانوان به نیلوفر داستان نیز خاطرنشانکرد: ما مجبور به این کار بودیم و چارهای نداشتیم، چرا که مربی بانوان در استان نداریم. اگر هم بخواهیم از خارج از استان مربی بیاوریم، باید ماهی سه میلیون تومان هزینه بابت او بدهیم که از توان مالی هیات خارج است. بنابراین مجبور شدیم نوارهای آموزشیای را در اختیار خانم داستان قرار بدهیم تا بتواند تیم را رهبری کند.
وی بیان کرد: با تمام اینها صحبتهایی را با خانم اسحاقی (مدرس بینالمللی) از اصفهان انجام دادیم و قرار بر این شده و قبول کرده است که بیاید مدتی تیم خوزستان را تمرین دهد. ضمن اینکه برای همین بازیکنان بیتجربه نیز یک سری کلاسهای مربیگری در خرمشهر برای اواخر آذرماه تدارک دیدهایم که امیدواریم عملی شوند و شاهد پیشرفت بانوان در آینده باشیم.
به گزارش ایسنا، قطعا حضور یک تیم شمشیربازی با چنین شرایطی در بالاترین سطح مسابقات کشوری، زیبنده استانی که بالغ بر 60 سال در این رشته ورزشی سابقه دارد، نیست. قطعا شمشیربازی خوزستان نیاز به حمایتی فراتر از اینها دارد تا بتواند در کشور آبروداری کند. شاید برگزاری یک شورای سیاستگذاری با شرکت پیشکسوتان شمشیربازی و روسای هیاتهای شهرستانها بتواند به همراه تزریق کمی پول، راهکاری مفید جهت تحول در این رشته باشد تا شمشیربازی استان به جایی که لیاقتش را دارد، برسد. این استان پتانسیل بالایی در شمشیربازی دارد و نباید از 60 سال سابقه این رشته در استان به راحتی گذشت و فراموش کرد که اولین پیست شمشیربازی کشور در خوزستان بوده است.