- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
برای پاسخ به این پرسش لازم است تفاوت‌ها وشباهت‌های این دو را باهم مقایسه کنیم. ابتدا به تفاوت‌های این دو اشاره می‌کنیم.
احمدی نژاد در تمام دوران سیاسی خود به ویژه در تبلیغات انتخاباتی به زندگی ساده خود اشاره می‌کرد. کاپشن، کفش بنددار و خانه ساده نمادهایی بود که او در انتخابات ریاست جمهوری84 استفاده می‌کرد. ترامپ اما به واسطه ثروت هنگفت خود پای به عرصه رقابت گذاشت. او از نماد ثروت خود استفاده کرد. ترامپ تمام تلاش خود را به خرج داد تا نشان دهد به تلاش‌های خود دست به سرمایه‌های هنگفت دست پیدا کرده است. احمدی‌نژاد خود را نماد ساده زیستی معرفی کرد و ترامپ خود را نماد سرمایه‌داری.
احمدی‌نژاد قبل از ورود کارزار انتخابات، سال‌ها در فضای سیاسی کشور و البته نه ابتدا در رده های بالای مدیریتی حضور داشته است. او در نظام جمهوری اسلامی فرماندار، استاندار و شهردار بوده است. احمدی نژاد حتی در انتخابات مجلس ششم از شهر تهران نامزد انتخابات شده بود که با کسب رتبه زیر 60 نتوانست به پارلمان راه پیداکند.
ترامپ اما تمام عمر خود را در دنیای اقتصاد و تجارت سپری کرده است. رییس جمهور جدید آمریکا بدون هیچ سابقه سیاسی وارد کاخ سفید می‌شود. او یک تاجر بوده است که به واسطه ثروتش تصمیم می‌گیرد سیاست را هم تجربه کند. احمدی نژاد به واسطه حضورش در حاکمیت به عنوان یک مدیر میانی با ساختارهای حکومتی آشنا بود اما ترامپ به دلیل عدم حضورش در نهادهای قدرت در آمریکا تقریبا به روابط قدرت در آمریکا آشنا نیست.
این دو البته شباهت‌هایی هم با یکدیگر دارند. هردو در جریان انتخابات ریاست جمهوری در برابر کسانی قرار گرفتند که مردم آنها را نماد حاکمیت می‌دانستند. هاشمی و هیلاری افرادی هستند که در پست‌های بالای حکومتی حضور داشتند و مردم عملکرد آنها را دیده بودند. ترامپ و احمدی نژاد اما برای مردم چهره‌های جدیدی بودند که حرف‌های تازه می‌زنند.
ترامپ و احمدی نژاد هر دو نگاه ویژه‌ای به عامه مردم داشتند و اصلی‌ترین برنامه‌های انتخاباتی خود را متوجه آنها کردند. هر دو آنها با شعارهای عوام پسند سعی کردند نظر مثبت مردم را به خود جلب کنند. ترامپ از فساد هیلاری و ناکارآمدی دولت اوباما می‌گفت و آمریکایی که در زمان دموکرات‌ها به بدترین وضع خود رسیده است. احمدی‌نژاد هم از اشتباهات هاشمی در زمان حضور در قدرت می‌گفت و ایرانی که در زمان اصلاحات به زعم او اقتدار خود را از دست داد.
این دو گفتند اگر به قدرت برسند کشور خود را احیا خواهند کرد.
ترامپ و احمدی نژاد به دلیل عدم حضور در نهادهای بالادستی حکومتی آشنایی چندانی به عرصه سیاست خارجی نداشتند. همین عدم آشنایی باعث شده بود شعارهایی بدهند که چندان با واقعیت‌های عرصه بین المللی مطابقت نداشت. این دو نگاه ساده‌انگارانه‌ای به سیاست خارجی داشتند. همین امر در ایران باعث شد تا بسیاری از صاحب نظران در مورد تصمیمات احمدی نژاد در عرصه بین المللی احساس خطر کنند و بسیاری از ناظران عرصه بین الملل ای روزها در مورد تصمیمات احتمالی ترامپ در سیاست خارجی احساس خطر می‌کنند.
احمدی نژاد و ترامپ وقتی عزم حضور در انتخابات کردند چندان مورد استقبال همفکران خود قرار نگرفتند و بسیاری بر این باور بودند که آنها نمی‌توانند نامزدهای خوبی برای تفکر اصول‌گرایی و جمهوری‌خواهان باشند. این دو اما آمدند و با کمترین حمایت‌های حزبی به قدرت رسیدند.
تمام اینها شباهت‌ها و تفاوت‌ها مربوط به زمان انتخابات است. احمدی نژاد 8 سال رییس جمهور ایران بوده است و عملکرد او برای تحلیل‌گران مسائل سیاسی روشن است اما ترامپ هنوز راهی کاخ سفید نشده است. باید عملکرد ترامپ مشخص شود تا آن زمان بنشینیم و تحلیل کنیم که آیا ترامپ شبیه احمدی نژاد است یا خیر؟
این دو حداقل در زمان انتخابات ریاست جمهوری شباهت‌هایی به هم داشتند اما باید صبر کرد و منتظر عملکرد مرد مو بور آمریکا در کاخ سفید بود.
