- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
به گزارش «تابناك» اگر سمت و سوي اعتراض و گلايه هاي بيشتر واحدهاي شغلي كشور، از جمله كارمندهاي رسمي متوجه افزايش مزاياي دريافتي در نظر بگيريم از آن سو يكي از بزرگ ترين مشكلات جامعه كارگري اين است كه آنان بايد براي دريافت حداقل حقوق دريافتي خود آن هم پس از ماه ها تأخير به خواهش كردن از كار فرما روي بياورند. چرا كه اگر جز اين حالت در صدد احقاق حقوق خود باشند به راحتي هر چه تمام تر همان شغل متزلزل خود را هم از دست خواهند داد.
در سال هاي گذشته اخبار متعددي از اعتصاب و اعتراض كارگران بخش هاي خصوصي و دولتي براي دريافت حقوق هاي پرداخت نشده و يا اعمال نكردن مزاياي ويژه منتشر شده است كه بررسي و مرور آن ها براي ذهن هر انسان دلسوزي خوشايند نيست و باور كردن چنين شرايطي آن هم در جامعه اي كه ادعاي پيروي از فرامين آخرين پيامبر خدا را دارد، دشوار است؛ پيامبري كه يكي از دستورات روشن ايشان به پيروانش، پرداخت دستمزد كارگر قبل از خشك شدن عرق او است.
براي مثال در اين رابطه چند ماه پيش «ايلنا» نوشت: جمعي از کارگران کارخانه ایران ترانسفو زنجان در اعتراض به آنچه «تصمیم کارفرما بر کوچک سازی این واحد تولیدی عنوان كردند »، در مقابل ساختمان اداری این کارخانه در زنجان تجمع کردند. در اين تجمع كارگران مدعي بودند سياست هاي اخيز كارخانه مذكور امنيت شغلي هزاران كارگر اين كارخانه را با تهديد مواجه جدي رو به رو كرده است.
بهمن ماه سال گذشته نيز «تسنيم» نوشت: صدها تن از كارگران شركت كنتور سازي قزوين در اعتراض به آنچه عدم پرداخت بيش از 5 ماه دستمزد و مزاياي خود عنوان كردند، دست به اعتراض گسترده زدند كه كارگران در آن اعتراض گفتند، وزارت نيرو بدهي خود را به شركت كنتور سازي پرداخت نمي كند و آنها نيز 5 ماه است، دستمزد ما را پرداخت نكردند.
موارد مشابه به اين تجمع هاي اعتراضي كه در راستاي تهديد امنيت شغلي كارگران و نيز پرداخت نشدن حقوق آنها صورت مي گيرد فراوان است و مثال هاي بالا نيز تنها براي نمونه آمد، اما شايد يكي از تأمل بر انگيزترين مورد مشابه نحوه جذب نيرو در شركت هاي خصوصي پارس جنوبي است كه از همان ابتداي عقد قرارداد اجازه هرگونه اعتراض در برابر هر بلايي كه كارفرما بر سركارگر خواهد آورد را از او مي گيرد؛ قراردادهايي كه بر اساس در صورت اعتصاب كارگران، پیمانکار می‌توانست بدون پرداخت دستمزد با آنها تسویه حساب کند.
اگرچه در برابر اين قرار داد كه در سال گذشته رسانه اي شد موجي از اعتراض شكل گرفت و بسياري از حقوق دانان اين رويه را خلاف قانون اساسي كشور اعلام كردند، اما اخبار جديد به دست آمده از سايت 3 پتروشيمي بوشهر نشان مي دهد هنوز اينچنين قراردادها و برخوردهاي تحقير آميزي با كارگران وجود دارد.
توضيح اينكه از روز سه شنبه جمعي از كارگران سايت 3 پتروشیمی بوشهر كه هنوز به بهره برداری كامل نرسیده و در حال گذارندن مراحل اولیه ساخت است، در اعتراض به عدم پرداخت 3 ماهه دستمزد و حق بيمه شان، دست به تجمع اعتراضي زدند. اما آنچه در اين بين جالب توجه بود اينكه كارفرمايان اين شركت به جاي رسيدگي به مشكل كارگران و پرداخت دستمزدشان، به آنها برگ تسويه حساب دادند و به كارگزيني شركت معرفي كردند.
در اين رابطه يكي از كارگران شركت كه نامش نزد «تابناك» محرمانه باقي خواهد ماند، گفت: ما داخل سايت 3 پتروشیمی بوشهر در حال کار هستیم و بدترين شرايط اقامتي، رفاهي و حقوقي را داريم. پیمانکار این پتروشیمی (شرکت ساختماني نصب تجهیزات پتروشیمی) از ماه مرداد تا الان هیچگونه حقوقی به حساب کارگران و کارکنان دفتری خود واریز نکرده و حق بیمه تأمین اجتماعی را به صورت یک ماه یک بار وایرز كرده است.
اين فعال كارگري ادامه داد: كارگران حتی برای درخواست مساعده نيز روزها زیادی باید انتظار بكشند تا بعد از مدت ها انتظار مبلغی نزديك به دویست هزار به حساب آنها واريز شود. تعداد 500 نفر از کارگران این شرکت به خاطر اين مشكلات از روز دوشنبه دست به اعتصاب زدند.
وي در مورد نحوه برخورد كارفرمايان با اين اعتراض منطقي گفت: كارفرما ابتدا وعده داد بخشي از حقوق معوقه را پرداخت كند ولي چون كارگران خواستار پرداخت همه معوقات و حق بيمه بودند، از روز چهارشنبه به شركت دستور داد تا همه اعتصاب كنندگان را از كار اخراج كنند و به همه كارگران معترض به همين خاطر برگ تسويه حساب داده شد.
در واقع آنها در پاسخ اين سئوال ما 500 نفر كه در اعتراضي آرام، پرسيديم چرا 3 ماه دستمزد و مزاياي ما را پرداخت نمي كنيد، بدترين پاسخ ممكن يعني اخراج را مطرح كردند و اضافه كردند اگر تا روز يك شنبه فرايند تسويه حساب خود را انجام ندهيد، با شما برخورد امنيتي خواهيم كرد.
بر اساس آنچه آمد بار ديگر مشخص مي شود كه جامعه كارگري كشور به رغم همه شعارهاي زيبا و رأي آوري كه مسئولان در دفاع از آنان سر مي دهند، از امنيت و وضعيت مناسب شغلي برخوردار نيستند. آنها با كوچك ترين اعتراضي كه حتي بعد از ماه ها عدم دريافت حقوق انجام مي دهند به راحتي با تهديدهايي مثل اخراج از كار و بيكار شدن رو به رو مي شوند.
در اين بين سئوال مشخصي كه قابل طرح است و نياز به پاسخ روشن مسئولان دارد اينكه بالاخره چه گروه و نهادي بايد به مشكلات جامعه كارگري كشور و رسيدگي كند و در چنين شرايطي كه تيغ تيز كارفرما بر روي گلوي نازك كارگر سنگيني مي كند، چه گروهي بايد به حمايت از آنان برخيزد؟
