اقتصاد مقاومتی، گریزگاهی از بحران

یکی از علل و عوامل بوجود آورنده بحران در مدیریت یک مجموعه، سرگرم ساختن مدیران به امور غیر ضرور و کم بازده و صرف منابع مالی و سرمایه کشور به امور ظاهری و فرعی و حاشیه ای است. این عامل و علت، البته در جامعه ای که از نظر منابع مالی و سرمایه اقتصادی دچار کمبود و عقب افتادگی است، بیشتر دردسر ساز و بازدارنده است. به زبان روشنتر، برهم زدن تمرکز مدیران و به هدر دادن وقت مفید آنان در انجام امور غیر ضرور و حاشیه ای، موجب نپرداختن آنان به امور مهمتر و غافل شدن از امور زیربنایی می گردد و اینگونه، زمینه برای خیزش و جوشش بحران فراهم می شود.

 در سطوح مختلف مدیریتی در جامعه ما، متاسفانه سال هاست که وقت و فرصت های زیادی از مدیران برای پرداختن به امور تبلیغی و بزرگداشت ها و مناسبت ها، در قبال کسب بازده ای اندک و شاید بی بازده و چه بسا زیان بخش، به هدر می رود و موجبات غافل ماندن آنان از رسیدگی به امور مهم را فراهم می آورد.

برای نمونه چند سالی که مناسبت های مذهبی غیر برجسته و حاشیه ای، چنان چیرگی ویژه ای یافته است که برای بزرگداشت آن، عالی ترین سطوح مدیریتی در کشور و بیشترین امکانات لجستیکی و مالی از سراسر کشور و تمامی دستگاه های دولتی بسیج می شوند و یا برای ساخت و بازسازی ابنیه های مذهبی در سرزمین های دیگر، که در کمال سادگی بیشترین جاذبه را تاکنون داشته است، سرمایه های کلان مالی از بودجه عمومی دولت و مردم هزینه می گردد و یا در روزهای آینده که مناسبت های سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی فرامی رسد و همه مردم عملا در زایش این پیروزی قرن دخیل و سهیم بوده اند، مبالغ و فرصت های زیادی از بودجه و امکانات دستگاه های دولتی صرف انجام تبلیغات تکراری و خسته کننده می شود و موجبات فاصله گرفتن مردم از دولتمردان را فراهم می آورد زیرا این ریخت و پاش های بی دستاورد در حالی انجام می شود که اقتصاد کشور دچار تورم و رکود شده است و بخش های زیادی از مردم در زیر خط فقر روزگار می گذرانند. افزون بر این، به تعطیلی کشاندن چرخه کار و کوشش در کشور و ایجاد ایستایی و توقف در نظام اداری و آموزشی کشور با افزودن بر روزهای تعطیل رسمی، ثمره ای جز تزریق سم و تریاک به تن بیمار این جامعه، فایده دیگری در بر ندارد.

در چنین شرایط، جامعه در معرض بحران های طبیعی و انسانی و مدیریتی و حوادث پیش بینی نشده قرار می گیرد و نظام اجرایی و سیستم های خدماتی از رسیدگی به امور محوله و ماموریت های اصلی خود باز می مانند.

دارو و درمان این دردی که تا استخوان نظام کشور داری ما رسوخ و نفوذ کرده است، همانا رعایت سیاست های مصوب در برنامه اقتصاد مقاومتی است. اقتصاد مقاومتی منادی بالا بردن بهره وری و حفاظت از منابع ملی و رونق بخشیدن به کسب و کار از طریق سوق دادن سرمایه ها به امر تولید است.

در راستای تحقق فرامین مقام معظم رهبری در بخش اقتصاد مقاومتی، بر همگان لازم است تا از ریخت و پاش های زیان بخش و بی حاصل و تبلیغات خسته کننده و بزرگداشت های پر هزینه دوری گزینند و سرمایه ها و بودجه عمومی را در امور ضروری و اثر بخش و در راستای تولید و فعال کردن کسب و کار و کارآفرینی به خدمت در آورند.

در این صورت است که راه های بحران آفرینی بسته می شود و مردم با دلگرمی و نشاط بیشتری مناسک و عبادات  مذهبی را با سادگی هر چه تمامتر بجا می آورند و رفاه عمومی از تولید بزه و ناهنجاری و آسیب های اجتماعی جلوگیری می کند.