دهه مبارک فجر که به میمنت ورود امام خمینی(ره) در روز 12بهمن روز تا تثبیت پیروزی انقلاب در 22بهمن نامگذاری شد، فرصت مغتنمی است تا با نگاهی به گذشته، چشم‌انداز آینده را ترسیم کنیم. انقلاب اسلامی ایران با رهبری امام خمینی(ره) و مشارکت و همراهی مردم با اعتقادات، طیف‌ها و مطالبات مختلف و متنوع به بار نشست. در به ثمر رسیدن مبارزات، گروه‌های سیاسی مختلف، روحانیون، روشنفکران، مردم عادی و اقشار مختلف حضور داشتند و چه بسا همین همگرایی و وحدت در عین کثرت یکی از رموز اصلی پیروزی انقلاب شد.

شوربختانه با پیروزی انقلاب بسیاری از یاران و همراهان انقلاب از قطار انقلاب به انحای مختلف جا ماندند. سال‌های اول پیروزی انقلاب که با ترور و کشتار برخی از چهره‌های اصلی انقلاب همراه بود، آغاز راهی بود که نشان می‌داد تحقق اهداف و منویات انقلاب سختی‌ها و پیچ و خم‌های خود را دارد. با آغاز جنگ جمعی دیگر از بهترین نیروهای انقلاب از میان ما پرکشیدند؛ چهره‌هایی که هرکدامشان در بخش‌های مختلف مدیریتی می‌توانستند الگویی موثر باشند، اما نظام و مردم از وجود آنها محروم ماند.

خوشبختانه بعد از جنگ تحمیلی و تثبیت انقلاب، تهدیدهای مستقیم خارجی از قبیل ترور و جنگ در جامعه کمتر شد؛ اما متاسفانه از دست دادن چهره‌های اصلی انقلاب تمامی نداشت. هرچند یکی از کارکردهای اصلی نظام جمهوری اسلامی پرورش نسل جدیدی از مدیران متخصص و کاردان بود، اما نمی‌توان این واقعیت را کتمان کرد که حضور چهره‌های اصلی انقلاب که سابقه‌ای طولانی‌مدت در انقلاب داشتند و از «السابقون» به شمار می‌آمدند، انگیزه و وزنه‌ای موثر در برهه‌های بحرانی و سخت کشور و نظام بودند.

آنچه در دهه سوم انقلاب اتفاق افتاد، بسیار تلخ‌تر از ترورها و جنگ بود. در دهه سوم از عمر انقلاب، با پوشش احیای گفتمان انقلاب، کام بسیاری از یاران اصلی انقلاب را تلخ کردند. چهره‌هایی که هرکدامشان موهبتی برای مردم و نظام به شمار می‌آمدند مورد اتهامات واهی و بداخلاقی‌های سیاسی قرار گرفتند و بزرگانی که وفاداری‌شان در سخت‌ترین شرایط انقلاب اثبات شده بودند، از سوی کسانی که هیچ اثری از آنها در دوران مبارزه و البته جنگ تحمیلی دیده نمی‌شد، آماج بدخواهی و تهمت قرار گرفتند.

این رویکرد نامبارک و دافعه به جای جاذبه گرچه بعد از هشت سال به دست همین مردم به محاق رفت، اما هنوز رگه‌هایی از همان بداخلاقی‌ها و ناسپاسی‌ها یاران اصلی و بزرگان انقلاب را نشانه گرفته‌اند؛ رحلت آیت‌الله‌هاشمی رفسنجانی به عنوان یکی از ستون‌های اصلی انقلاب نشان داد مردم هنوز هم، همین چهره‌ها را تکیه‌گاه خود می‌دانند و عاملی جز در کنار مردم‌بودن و در کنار مردم ماندن، نمی‌تواند محبوبیت و مشروعیت به وجود آورد. چهارمین دهه از عمر انقلاب را در شرایطی به انتها می‌رسانیم که جای برخی از یاران انقلاب و همراهان امام و نظام در میان ما خالی است؛ برخی از آنها با مرگ و ترور و برخی دیگر به دلیل کژاندیشی و انحصارطلبی‌ در جمع ما غایب هستند.

چه نیکوست در این ایام، روزهایی را به یاد بیاوریم که همه این چهره‌ها در کنار یکدیگر، درس وحدت، همدلی و یکدلی را تمرین کردند و وحدت آنها همراهی مردم را نیز به دنبال داشت. امروز که کشورهای خارجی توان هیچ‌گونه تهدیدی علیه ما را ندارند، ای کاش قدری با همدیگر مهربان‌تر بودیم و بخشش، مهربانی و رافت را چاشنی تصمیمات‌مان می‌کردیم تا از نعمت حضور چهره‌هایی که این روزها با یاد و نام آنها گره خورده، برخوردار می‌بودیم. دهه فجر تنها برای پاس‌داشتن و جشن گرفتن نیست، بهانه‌ای است برای نگاه به گذشته، تا به یادآوریم، که بودیم و به کجا رسیده‌ایم...

برچسب ها: دهه فجر

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه