- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
د ر گفت و گو با مهدی بهلولی کارشناس آموزشی و عضو کانون صنفی معلمان مطرح شد؛
شوشان : بگزارش گروه جامعه- تنبیه بدنی دانش‌آموزان در قرن بیست و یک و در سال 1395 شمسی همچنان در کشور وجود دارد. بنا نیست شبیه سال‌های گذشته یا شبیه دهه‌های 40 و 50 و 60 باشد اما هنوز مدل‌هایی از انواع تنبیهات بدنی دانش‌آموزان به خصوص در نقاط محروم و شهرهای کوچک کشور، رسانه‌ای می‌شود که آدمی حیران می‌ماند. امسال نیز میزان تنبیهات بدنی گزارش‌شده زیاد نبود اما همین یک ماه پیش فرو رفتن مداد در سر پسر‌بچه‌ای توسط چک معلمش، رسانه‌ای شده و کودک خوشبختانه با عمل جراحی سالم ماند و اتفاقی برایش رخ نداد. آمار تنبیه بدنی سال جدید هنوز اعلام نشده است ولی چندی قبل سید‌رحیم میرشاه‌ولد مدیرکل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات وزارت آموزش و پرورش، آماری از تنبیه بدنی دانش‌آموزان در سال‌های تحصیلی 94-93 و 95-94 ارائه کرد.
وی در همین زمینه عنوان کرده: کل شکایات در خصوص تنبیه بدنی سال 1393 دانش‌آموزان که به دست‌مان رسیده است، 1249 مورد بود و آنچه در سال 1394 به دست‌مان رسیده است، 675 مورد بود که کاهش چشمگیر داشته است.
به گفته میرشاه‌ولد آمار سال گذشته تنبیه بدنی دانش‌آموزان کاهش یافته است. وی با بیان اینکه رفتار هدایت‌گرایانه آموزش و پرورش برای معلمان جواب داد و آمار تنبیه بدنی رو به کاهش رفت، خاطرنشان کرد: از مجموع 1924 شکایت تنبیه بدنی در دو سال، 1274 شکایت بحق و 650 شکایت ناحق بود و احراز نشد که تنبیه بدنی انجام شده است.
مدیرکل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات وزارت آموزش و پرورش مدعی شده رفتار آموزش و پرورش باعث کاهش تنبیه بدنی در دانش‌آموزان شده است. وی در همین زمینه خاطرنشان کرده: از مجموع 1924 شکایت تنبیه بدنی در دو سال، 96 پرونده به هیات تخلفات اداری ارسال شد، 186 نفر تذکر کتبی دریافت کردند، 518 نفر تذکر شفاهی گرفتند و 452 نفر هم از شکایت خود صرف نظر کردند. آموزش و پرورش به سادگی از کنار این موضوع نگذشته است. این تذکرها و یادآوری‌ها و نفس پیگیری ماجرا باعث می‌شود برخورد فیزیکی و تنبیه بدنی انجام نشود.
در همین زمینه مهدی بهلولی، کارشناس آموزشی و عضو کانون صنفی معلمان در گفت‌وگو با «جهان صنعت» عنوان کرد: اگر بخواهیم با نگاه بلند‌مدت مثلا چند دهه پیش، این موضوع را مورد توجه قرار دهیم، متوجه می‌شویم که به نسبت چند دهه قبل میزان تنبیه بدنی بسیار پایین آمده است. یکی از دلایل آن بالا رفتن فرهنگ مردم و جامعه و همچنین تغییر نگاه و رویکرد آموزش و پرورش بود که برخوردها بهتر شده است. وی ادامه می‌دهد: زمانی تنبیه بدنی عرف آموزشی بود ولی حالا با دید بدی به آن نگاه می‌شود. در واقع عوامل شکل‌گیری و رواج تنبیه بدنی دانش‌آموزان در ایران به دو دسته تقسیم می‌شود که شامل این موارد است: برخی عوامل باعث تنبیه می‌شوند، برخی تصورات هم این‌گونه است که بازدارندگی تنبیه را مطرح می‌کنند تا تنبیه را توجیه کنند. بهلولی تاکید میکند: پیش از این در سال‌های گذشته فرهنگ بر اساس تنبیه بوده در واقع نوعی هنجار تلقی می‌شده اما حالا هنجار‌گونه به آن نگریسته نمی‌شود و آن را ناهنجار تلقی می‌کنند. به نظر من تنبیه در مدارس جایگاه متفاوتی پیدا کرده اما متاسفانه عواملی وجود دارد که هنوز اجازه نمی‌دهد تنبیه به طور کامل در مدارس از بین برود. وی دلایل دیگری را در خصوص تنبیه بدنی دانش‌آموزان نیز ذکر میکند و ادامه می‌دهد: شلوغی کلاس‌ها و بیکاری بعد از دوران دانشجویی، از عواملی است که باعث می‌شود دانش‌آموزان نسبت به درس خواندن بی‌انگیزه شوند. همچنین بی‌انگیزگی برخی معلمان در تدریس نیز به این مساله دامن می‌زند و همین شلوغی‌ها باعث می‌شود معلم از ظرفیت خود خارج شود و دانش‌آموزش را تنبیه کند. با این اوصاف هنوز تنبیه فیزیکی، جایگاه ویژه‌ای نزد برخی‌ها دارد و معتقد به استفاده از آن هستند. به گفته این کارشناس آموزشی تنبیه کمتر شده و نگاه خوشبینانه‌ای به این موضوع دارد ولی تاکید میکند: هنوز باید علت تنبیه‌های موجود در جامعه آموزشی ریشه‌یابی شود. وی تاکید میکند: زمانی که مدارس ما اینقدر خسته‌کننده می‌شود و دانش‌آموزان ناچارند هفت تا هشت ساعت پشت نیمکت‌ها بنشینند و فقط دروس تئوری را بیاموزند و در عین حال آینده شغلی هم برای خود نمی‌بینند، فقط به اجبار والدین به مدرسه می‌آیند. همه این عوامل دست به دست هم می‌دهند و آستانه صبر پایین می‌آید و باعث شکل‌گیری تنبیه بدنی می‌شوند.
تنبیه بدنی در مدارس غیرانتفاعی بسیار کمتر است
بهلولی همچنین در پاسخ به اینکه چرا تنبیه بدنی در مدارس غیرانتفاعی اینقدر نسبت به مدارس دولتی به خصوص در مناطق محروم کم است، می‌گوید: مدیران مدارس دولتی عنوان می‌کنند طبق آیین‌نامه نمی‌توانند کمتر از 35، 36 دانش‌آموز را پذیرش کنند این در حالی است که مدارس غیرانتفاعی حدود 20 دانش‌آموز دارند. شما توجه کنید کنترل کلاس 40 نفره با کنترل کلاس 20 نفره در ایران بسیار متفاوت است. بر همین اساس وقتی خانواده‌ای 5 تا 10 میلیون تومان به مدرسه غیرانتفاعی می‌پردازد، مدیر آن مدرسه هم در مواقعی که لازم باشد امتیازات زیادی به دانش‌آموزش می‌دهد حتی هنگام تنش میان معلم و دانش اموز، حق را به دانش‌آموز می‌دهد و با کوچک‌ترین رفتار نامناسب معلمی برخورد می‌شود. اما در خانواده‌هایی که فرزندان‌شان در مدارس عادی دولتی درس می‌خوانند شاید حساسیت فرهنگی کمتری نسبت به غیرانتفاعی در خصوص فرزندان‌شان وجود داشته باشد و معمولا پیگیری کمتری در این زمینه دارند. وی معتقد است: در واقع مدیر و معلم در مدارس دولتی بیشتر به دنبال این هستند که مشکلات اقتصادی را حل کنند تا مشکلات و معضلات فرهنگی را.
وی در همین زمینه عنوان کرده: کل شکایات در خصوص تنبیه بدنی سال 1393 دانش‌آموزان که به دست‌مان رسیده است، 1249 مورد بود و آنچه در سال 1394 به دست‌مان رسیده است، 675 مورد بود که کاهش چشمگیر داشته است.
به گفته میرشاه‌ولد آمار سال گذشته تنبیه بدنی دانش‌آموزان کاهش یافته است. وی با بیان اینکه رفتار هدایت‌گرایانه آموزش و پرورش برای معلمان جواب داد و آمار تنبیه بدنی رو به کاهش رفت، خاطرنشان کرد: از مجموع 1924 شکایت تنبیه بدنی در دو سال، 1274 شکایت بحق و 650 شکایت ناحق بود و احراز نشد که تنبیه بدنی انجام شده است.
مدیرکل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات وزارت آموزش و پرورش مدعی شده رفتار آموزش و پرورش باعث کاهش تنبیه بدنی در دانش‌آموزان شده است. وی در همین زمینه خاطرنشان کرده: از مجموع 1924 شکایت تنبیه بدنی در دو سال، 96 پرونده به هیات تخلفات اداری ارسال شد، 186 نفر تذکر کتبی دریافت کردند، 518 نفر تذکر شفاهی گرفتند و 452 نفر هم از شکایت خود صرف نظر کردند. آموزش و پرورش به سادگی از کنار این موضوع نگذشته است. این تذکرها و یادآوری‌ها و نفس پیگیری ماجرا باعث می‌شود برخورد فیزیکی و تنبیه بدنی انجام نشود.
در همین زمینه مهدی بهلولی، کارشناس آموزشی و عضو کانون صنفی معلمان در گفت‌وگو با «جهان صنعت» عنوان کرد: اگر بخواهیم با نگاه بلند‌مدت مثلا چند دهه پیش، این موضوع را مورد توجه قرار دهیم، متوجه می‌شویم که به نسبت چند دهه قبل میزان تنبیه بدنی بسیار پایین آمده است. یکی از دلایل آن بالا رفتن فرهنگ مردم و جامعه و همچنین تغییر نگاه و رویکرد آموزش و پرورش بود که برخوردها بهتر شده است. وی ادامه می‌دهد: زمانی تنبیه بدنی عرف آموزشی بود ولی حالا با دید بدی به آن نگاه می‌شود. در واقع عوامل شکل‌گیری و رواج تنبیه بدنی دانش‌آموزان در ایران به دو دسته تقسیم می‌شود که شامل این موارد است: برخی عوامل باعث تنبیه می‌شوند، برخی تصورات هم این‌گونه است که بازدارندگی تنبیه را مطرح می‌کنند تا تنبیه را توجیه کنند. بهلولی تاکید میکند: پیش از این در سال‌های گذشته فرهنگ بر اساس تنبیه بوده در واقع نوعی هنجار تلقی می‌شده اما حالا هنجار‌گونه به آن نگریسته نمی‌شود و آن را ناهنجار تلقی می‌کنند. به نظر من تنبیه در مدارس جایگاه متفاوتی پیدا کرده اما متاسفانه عواملی وجود دارد که هنوز اجازه نمی‌دهد تنبیه به طور کامل در مدارس از بین برود. وی دلایل دیگری را در خصوص تنبیه بدنی دانش‌آموزان نیز ذکر میکند و ادامه می‌دهد: شلوغی کلاس‌ها و بیکاری بعد از دوران دانشجویی، از عواملی است که باعث می‌شود دانش‌آموزان نسبت به درس خواندن بی‌انگیزه شوند. همچنین بی‌انگیزگی برخی معلمان در تدریس نیز به این مساله دامن می‌زند و همین شلوغی‌ها باعث می‌شود معلم از ظرفیت خود خارج شود و دانش‌آموزش را تنبیه کند. با این اوصاف هنوز تنبیه فیزیکی، جایگاه ویژه‌ای نزد برخی‌ها دارد و معتقد به استفاده از آن هستند. به گفته این کارشناس آموزشی تنبیه کمتر شده و نگاه خوشبینانه‌ای به این موضوع دارد ولی تاکید میکند: هنوز باید علت تنبیه‌های موجود در جامعه آموزشی ریشه‌یابی شود. وی تاکید میکند: زمانی که مدارس ما اینقدر خسته‌کننده می‌شود و دانش‌آموزان ناچارند هفت تا هشت ساعت پشت نیمکت‌ها بنشینند و فقط دروس تئوری را بیاموزند و در عین حال آینده شغلی هم برای خود نمی‌بینند، فقط به اجبار والدین به مدرسه می‌آیند. همه این عوامل دست به دست هم می‌دهند و آستانه صبر پایین می‌آید و باعث شکل‌گیری تنبیه بدنی می‌شوند.
تنبیه بدنی در مدارس غیرانتفاعی بسیار کمتر است
بهلولی همچنین در پاسخ به اینکه چرا تنبیه بدنی در مدارس غیرانتفاعی اینقدر نسبت به مدارس دولتی به خصوص در مناطق محروم کم است، می‌گوید: مدیران مدارس دولتی عنوان می‌کنند طبق آیین‌نامه نمی‌توانند کمتر از 35، 36 دانش‌آموز را پذیرش کنند این در حالی است که مدارس غیرانتفاعی حدود 20 دانش‌آموز دارند. شما توجه کنید کنترل کلاس 40 نفره با کنترل کلاس 20 نفره در ایران بسیار متفاوت است. بر همین اساس وقتی خانواده‌ای 5 تا 10 میلیون تومان به مدرسه غیرانتفاعی می‌پردازد، مدیر آن مدرسه هم در مواقعی که لازم باشد امتیازات زیادی به دانش‌آموزش می‌دهد حتی هنگام تنش میان معلم و دانش اموز، حق را به دانش‌آموز می‌دهد و با کوچک‌ترین رفتار نامناسب معلمی برخورد می‌شود. اما در خانواده‌هایی که فرزندان‌شان در مدارس عادی دولتی درس می‌خوانند شاید حساسیت فرهنگی کمتری نسبت به غیرانتفاعی در خصوص فرزندان‌شان وجود داشته باشد و معمولا پیگیری کمتری در این زمینه دارند. وی معتقد است: در واقع مدیر و معلم در مدارس دولتی بیشتر به دنبال این هستند که مشکلات اقتصادی را حل کنند تا مشکلات و معضلات فرهنگی را.
